ποιημα

Νυχτερινα
σωματα
καθως αναβουν και σβηνουν
οι δρομοι
τα ματια
σβηνουν κι αυτα
ενω τα συννεφα ανακατευονται
και κατεβαινουν
κλειστα καφενεια
δυο ανθρωποι μαζι
πιο κατω τρεις ανθρωποι μαζι
και πιο κατω τεσσερες ανθρωποι
ενα προσωπο ξεχασμενο
εν'αλλο χθες απαντημενο
ατονο
απελπισμενο
δεν το θελω
ενα στομα
που ξερει να βρισκει
την πληγη της ψυχης
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ
πρεπει να καψουμε τα χερια μας
τη νυχτα αυτη
των φαντασματων
και της μαυρης πικρας.

Μιλτος Σαχτουρης-Με τα ματια κλειστα