το cd και το dvd

Λοιπόν ας μην λέω τα ίδια και τα ίδια.Οκ.Όλοι έχετε καταλάβει ότι δεν είμαι και στην καλύτερη φάση της ζωής μου αλλά το παλεύουμε και το καταφέρνουμε.Γιούπι γιάγια, γιούπι γιούπι για! Δεν έχω λοιπόν καμιά πρόθεση να γκρινιάξω σε αυτό το ποστ, ούτε και να το κάνω μουντό σαν το σημερινό Σάββατο. Ο μήνας έχει 26 και πριν 2 χρόνια ακριβώς φιλήθηκα με τον Π. πρώτη φορά.Και ένιωσα τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια μου και τα λοιπά και τα λοιπά.Η μελαγχολία λοιπόν ήταν αναπόφευκτη σήμερα θα πίστευε κανείς.Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ όμως είναι γαμάτη και δεν μελαγχόλησε καθόλου. Έγραψα το σι ντι που είχα στο μυαλό μου και το έδωσα στον Π.Και όταν με ρώτησε γιατί, του είπα "Γιατί ο μήνας έχει 26 και σε αγαπάω όσο ποτέ". Και βασικό!Δεν μελαγχόλησα.
Πάμε στη συνέχεια.
Ξεκίνησα κατά τις 12 και κάτι , ποδαράτη (γιατί το ποδήλατο είχε ξεμείνει στο σπίτι της Θ.), να πάω στην Kruistraat που είναι το όπεν μάρκετ και το ταχυδρομείο..Και έκανα τα ψώνια μου, πήρα και ψωμάκι από ένα φούρνο, και πήγα τρεχάτη στο ταχυδρομείο να παραλάβω τον συστημένο φάκελο...Ο Μ. μου είχε πει πριν μια βδομάδα ότι θα μου έγραφε το "Songs from the road" του Leonard Cohen γιατί αποφασίσαμε ότι είναι απαίσιο που πια ο κόσμος δεν γράφει cd και κασέτες και απλώς ψάχνει ένα λινκ rapidshare να σου στείλει..Πάντα μένω σταθερή στην επιθυμία μου να φτιάχνω mix-cds στα άτομα που αγαπώ (βλ.Π.) ή γενικά να γράφω cd..Εν πάση περιπτώση..Έλαβα τον φάκελο ο οποίος μέσα είχε το cd γραμμένο, αλλά είχε και το αντίστοιχο DVD κανονικό..Και κωλοχάρηκα..Και είχε και ένα δισέλιδο γράμμα που με έκανε να χαμογελώ με αυτά που έλεγε..Και να γελάσω, και να συγκινηθώ..Αλλά κυρίως να χαμογελώ..Αν κάποιος ρίξει μια ματιά στα πρώτα ποστ μου, εκεί το 2007 και το 2008, θα καταλάβει πως ο Μ. ήταν πολύ σημαντικός για μένα τότε.Και τώρα είναι δηλαδή..Αλλά αλλιώς..Και εγώ σήμερα χαμογελώ γιατί έδωσα ένα cd , έλαβα ένα cd και ένα dvd και μια αγκαλιά σκέψεις..