ακούω την αγαπη

Αλήθεια σας λέω.Φωνάζει.Επιστρέφει.Θα δούμε.
Είμαι για ακόμη μια φορά στην βιβλιοθήκη.Σκέφτηκα πως ο μόνος τρόπος να διώξω τον σταρχιδισμό που με έχει πιάσει, και να διαβάσω λίγο είναι να έρθω εδώ.Έχει ησυχία, διαβάζουν όλοι..
Τους παρατηρώ λίγο..στο οπτικό μου πεδίο 4 ολλανδοί. Μαλλί καστανόξανθο και οι 4. Χμ..Ο ένας λίγο πιο ανοιχτό..Βουτηγμένο στο τζελ.Φίλε ΠΟΣΟ βάζουν.Αν είναι δυνατόν.Οι δύο , εχουν ταπεράκι δίπλα τους με φέτες ψωμιού. Μαλακία το people watching εδώ μέσα.Τίποτα το ενδιαφέρον.
Λοιπόν, μιας και είπα φέτες ψωμιού.Εδώ λοιπόν , έχουν μια μανία να πουλάνε το ψωμί κομμένο σε φέτες. Αυτό εμένα μου την σπάει πάρα πολύ, διότι οι φέτες τους είναι πολύ λεπτές και δεν το φχαριστιέσαι το ψωμάκι σου.Σαν αυθεντική ψωμού, κόβω χοντρές φετάρες, ή ακόμη και κομμάτια ολόκληρα.Πήγα λοιπόν από το σούπερ μάρκετ σήμερα, να πάρω τα υλικά για τόστ (εκεί μάλιστα..κόψε την φέτα) και το κανόνικό μου ψωμί.Έχω σταμπάρει ένα καρβελάκι που συνήθως το πουλάνε αυτούσιο!ουάου!θυμίζει λίγο ελληνικό ψωμί από τοιν φούρνο!Πάω λοιπόν εκεί στα ψωμιά και τι να δω..Το είχαν κομμένο κι αυτό.Νταξ ξενέρωσα.Ρώτησα και το ολλανδό που ήταν πίσω από τον πάγκο αν του χε μείνει κανένα μη κομμένο , μπααα...Γαμώ το τζελ στα μαλλιά σου παλικάρι μου! Θα μου πείτε ότι υπερβάλω..Αλλά είναι αυτά τα pet peeves οπως τα λέμε.. Πραγματάκια που σε ενοχλούν..Διαπιστώνω πως αυτά αλλάζουν κατά καιρούς.Οι νέες εμπειρίες διαμορφώνουν αυτά που σου την σπάνε.Είχα κάνει ένα παλιότερο ποστ.Θα το ανανεώσω και θα επανέλθω στο ζήτημα.
Χθες ήταν Πέμπτη.Σήμερα προφανώς είναι Παρασκευή. Το μυαλό μου μόνο στο ICT Architectures δεν είναι, πρέπει να σταματήσω το μπλογκάρισμα για την ώρα και να στρωθώ, σκέφτομαι και τον Π. (αλοίμονο) που μου μιλάει πολύ τρυφερά 3 μέρες τώρα και μου λείπει απελπιστικά, η αδερφή μου χώρισε και δεν νιώθει καθόλου άσχημα, μια χαρά είναι και χαίρομαι γι αυτήν αλλά ζηλεύω.Μακάρι να μην στεναχωριόμουν κι εγώ. Καλά , πολλά μακάρι υπάρχουν, αλλά άσε τα ήσυχα.
Ήρθε και το δέμα από τη μανούλα και τον μπαμπά..Πολύ φαί μέσα, φακλάνα θα γίνω. Κουλουράκια, ένα πράγμα που έμοιαζε με κέικ, πορτοκάλια από την Κρήτη, φασόλια, κριθαράκι.Ολέ! Στραπατσαρίστηκε το κέικ, λιώσαν κάτι κουλουράκια, κάναν το δέμα κώλο. Αλλά χαρά μεγάλη εγώ που το έλαβα.
Σήμερα έιναι Παρασκευή είπαμε και θέλω να βγω έξω το βράδυ για μια μπύρα, για κάτι.Και ο Φ. που είναι η στάνταρ γυρίστρα, και όλο έξω είναι ,ψήνεται στον πυρετό.Χάνονται οι ελπίδες μου.Ο Γ. μπορεί να θέλει. Αν δεν έχει διάβασμα.Θα τονε πείσω.
Ανυπομονώ για πολλά...Roger Waters τον Απρίλιο , και μόλις σήμερα είδα ότι 6 Απρίλη θα είναι στην Ουτρεχτη οι Noah and the Whale που η Α. του ς πρότεινε και τους ερωτεύτηκα.14 ευρά μόνο.Αμαρτία να μην πάμε.Ανυπομονώ να έρθει ο Μάρτιος και να έχω εδώ την αδερφή μου.Μετά θα έρθουν και τα φιλεναδάκια μου και επίσης κωλοχαίρομαι..Και ανυπομονώ να έρθεις κι εσύ επιτέλους. Ουσιαστικά.Σε μένα.
Και αυτά τα λίγα είχα να πω.
Μπούρδες ώς συνήθως..Αντίο.