συναχι.μελομακαρονα και κουραμπιεδες.

Όταν έχεις περάσει μια ολόκληρη μέρα στην μίζερη βιβλιοθήκη, έχεις ρίγη και η μύτη σου τρέχει σαν δρομέας στον τερματισμό, το λιγότερο που ζητάς το βράδυ είναι να χαλαρώσεις και να ηρεμίσεις, μόνος ή με καλή παρέα.Αυτό λοιπόν έκανα κι εγώ.Ανάμεσα σε χαρτομάντιλα, κι αψού, πήγα και πηρα τόνο ρίο μάρε από το σούπερμάρκετ και σαλάτα, και πήγα στην φίλη μου τη Θ. όπου φάγαμε. Και μετά σειρά είχαν τα μελομακάρονα και οι κουραμπιέδες και κουβερτούλα στον καναπέ και Απαράδεκτοι και άλλα τέτοια αστεία στο γιουτιούμπι.Και έκανε την εμφάνισή του και το πρώτο 37 άρι της χρονιάς έτσι για να γουστάρουμε, αλλά εγώ δεν μασάω και πήγα και βρήκα τον Π. και κάτι άλλους μετά στην μπόμελ.Και έτσι το βράδυ ήταν όμορφο , και γύρισα αργά σπίτι και ξεράθηκα στοπν ύπνο. Ήθελα παρέα. Αλλά μόνη κοιμήθηκα πάλι. Και είδα ξανά αυτά τα ανήσυχα όνειρα που ποτέ δεν με αφήνουν να ηρεμίσω , αλλά αυτή τη φορά απλώς τα έβλεπα, ξύπναγα , και ξανακοιμόμουν κρυώνοντας.Ωραία ήταν.Σήμερα θέλω παρέα στα νανάκια μου, και ζεστή αγκαλιά.Θα την απαιτήσω και θα την πάρω.
Δεν μασάμε! Έτσι μου είπε κάποια μπλογκοφίλη και έτσι κάνουμε!