παρλαπίπες ή Παιδικά Παιχνίδια Νο 2

Θυμάστε έναν αρκούδο που είχε βγει γύρω στα 90s σαν παιδικό παιχνίδι και έκανε ρικόρντ αυτά που έλεγες; Μετά του ζούλαγες την κοιλιά και τα άκουγες όλα!Χαρτί και καλαμάρι.
Αυτός ήταν ο παρλαπίπας. Πραγματικά του είχαν δώσει αυτό το όνομα οι κατασκευαστές του.
Παρλαπίπας.Αυτός που παρλάρει πίπες, δηλαδή; Οπωσδήποτε κάποιο παιδάκι θα ρώτησε τη μαμά του ή τον μπαμπά του,τι σημαίνει "Παρλαπίπας".Το θέμα είναι αυτοί τι θα απάντησαν.
Γουατέβερ.Ποτέ δεν θέλησα αυτό το παιχνίδι.
Σαν κοριτσάκι όμως , θέλησα την "Ατζεντίνα". Αυτό ήταν μια ηλεκτρονική ατζέντα, ροζ χρώματος ,όπου μπορούσες να αποθηκεύσεις τα τηλέφωνα των συμμαθητών και των φίλων σου, καθώς και να δεις πόσο ταιριάζεις με το αγόρι που αγαπάς.Φοβερό φιτσουρ. Είχε και ο μπαμπάς μου ηλεκτρονική ατζέντα, αλλά δεν μπορούσε να μου δείξει πόσο ταίριαζα με τον Α. ή τον Π. οπότε με άφηνε παγερά αδιάφορη.Ζήτησα λοιπόν κι εγώ την "Ατζεντίνα" σαν δώρο για την γιορτή μου. Όπως φάνηκε ήταν πολύ ακριβή (όχι ότι είχαμ επρόβλημα, αλλά οι γονείς μου, σωστά μάλλον, δεν μου κάνανε όλα τα ηλήθια χατήρια) οπότε αντί του επιθυμητού δώρου, έλαβα ένα κορμάκι μπαλέτου και μια κασέτα που στην μία μεριά είχε το "Κατω απο ένα κουνουπίδι" του Λοίζου και στην άλλη το "Χάρτινο Καράβι" του Μαυρουδή. Εν τέλει λίγες μέρες μετά , αφού ξεπεράστηκε ο διακαής πόθος για την "Ατζεντίνα", ενθουσιάστικα με το δώρο μου.Οι μουσικές ήταν πανέμορφες, και είχα το πιο όμορφο κορμάκι στην τάξη του μπαλέτου!
Πάντως , από τις λίγες διαφημίσεις παιχνιδιών που έχει τύχει να δω, συνειδητοποιώ ότι πια δεν βγαίνουν τόσο όμορφα παιχνίδια όσο παλιά. Θυμάμαι ένα σπίτι-δωμάτιο της Σιντυ που μου έιχαν πάρει κάτι Χριστούγεννα, πόσο όμορφο ήταν και πόσες ώρες ασχολούμουν μαζί του.. Τώρα με τι να ασχοληθείς; Με τον Αξιον Μαν?
Γουατέβερ ξανά.