Μα είμαι εντάξει;

Εντάξει, θα περάσουν και τα πρωινά που για άγνωστο λόγο και παρά τον υπέροχο καιρό δεν θα παλεύεις τον ίδιο σου τον εαυτό και όλα όσα έχεις φάει στην μάπα τους τελευταίους μήνες θα σκάνε το ένα μετά το άλλο.Ήθελα να γκρινιάξω σε κάποιον εχθές.Ο συνήθης ύποπτος Ε. φυσικά ήταν στην άλλη μεριά του μσν για να "ακούσει"-διαβάσει τις υστεριογκρίνιες μου.Και η συμβουλή "άδειασε το μυαλό σου", ακούστηκε πολύ ελκυστική.Η αλήθεια είναι πως δεν έχω ιδέα πώς να αδειάσω το μυαλό μου.Άμα ήξερα να το κάνω, δεν θα έγραφα τόσο μίζερα πράγματα μέρες τώρα.Από την άλλη, άμα δεν μιζεριάσω και τώρα , που έχουν έρθει όλα ανάποδα, πότε θα το κάνω; Όχι ότι μου αρέσει..όχι.Αλλά αν πιάνω πάτο τώρα, αυτό είναι καλό.Είχα ξαναπιάσει πάτο το 2008.Προσωπικό πάτο.Σηκώθηκα.Και μέχρι τώρα κομπλέ.Αλλά να που αλλάζουν όλα, όχι ωραία, και να κι άλλος πάτος..Και σκατίλα άπειρη.Δεν θα πλατιάσω..Προσπάθησα να αδειάσω το μυαλό..Αρχικά δεν τα κατάφερα καθόλου. Ζήτησα τη γνωστή αγκαλιά από τον εκνευρισμένο γαι άλλους λόγους Π. και γίναμε κώλος, του έριξα και ένα ξέχεσμα και έφυγα. Ήρθε μετά να χτυπήσει την πόρτα, να ζητήσει συγγνώμη και να πάμε βόλτα.Πώς έχουμε γίνει έτσι; Δεν τον ρώτησα,μόνη μου αναρωτιέμαι.Μου λείπει, δεν το κρύβω.Αλλά όχι όπως ήταν τους τελευταίους μήνες..όπως ήταν τότε..Τότε που ΟΛΑ ήταν καλά..Γι αυτό και τώρα το Χ έρχεται ευκολότερα.Και όσο κι αν με πειράζει που υπάρχει άλλη γκομενίτσα στο πεδίο, είμαι οκ.."Έτσι όπως μ'ήξερες , δεν έχω αλλάξει, τα φέρνω δύσκολα μα είμαι εντάξει.." Χθες βράδυ ένιωσα πως θα μπορούσα άνετα να το είχα γράψει εγώ αυτό το τραγούδι..Εν πάση περιπτώση..

Περνάω τη φάση που ακούω μόνο Βαγγέλη Γερμανό και άλλα τέτοια ανάλογα..Και ΧΦ φυσικά για να ξεχνιέμαι.

Το βράδυ έπεσα στο κρεβάτι με ακουστικά και μπ3 (βρήκα πού ήταν) και προσπάθησα να αδειάσω το μυαλό μου.Το πέτυχα εκείνη την ώρα.Τέλειωσε η μπαταρία και ξύπνησα, ένιωσα λύπη και ξενέρωμα, αλλά κοιμήθηκα...

Και το πρωί ήρθε με τον ίδιο μίζερο τρόπο που ήρθε και το χθεσινό πρωί.Και ειλικρινά δεν ξέρω τι θα γίνει με την πάρτη μου.Καλύτερα σήμερα, αλλά πάλι σκάνε όλα.Και ανυπομονώ να έρθει το βραδάκι (νυχτώνει κατά τις 11 βέβαια, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) και να παίξω κιθάρα μέχρι να ξεθεωθώ.. Ρε..Θέλω να είμαι όπως πριν..Όχι πια άλλα ματζόρε λένε οι ΧΦ, εγώ λέω όχι πια άλλα Μινόρε. Θέλω να "Είμαι εντάξει"...