Βράδυ.Εχθές.

Είναι από τα βράδυα που δεν εχεις κουράγιο όχι να μαγειρέψεις, αλλά ούτε καν μια σαλάτα να κόψεις για να φας, που είσαι όλη μέρα με την άθλια μπαγκέτα από το Auditorium.
Έτσι ήμουν χθες. Γύρισα σπίτι κατά τις 9. Έξω ακόμα μέρα γιατί νυχτώνει αργά πλέον εδώ. Κάνω μπάνιο, βάζω πυτζάμες, κόβω σαλάτα και κόβω ΠΟΛΥ ψωμί και τρωω βλέποντας ΝΗΣΙ.
Και πρέπει να διαβάσω κιόλας, αλλά δεν το παίρνω και πολύ απόφαση, οπότε πιάνω την κιθάρα και περνάει έτσι άλλη μια ώρα. Και τώρα θα διαβάσω.'Ετσι είπα.
Και έβαλα ωραία μουσική και άνοιξα τα slides του Business Process Simulation και κάθησα στο κρεβάτι, έτσι για 5 λεπτάκια μωρέ..Αντίο σας..Κοιμήθηκα και έγιναν τα εξής..

Όνειρο.Πολύ ζωντανό.Πολύ όμορφο. Είμαι σε ένα δωμάτιο και ο μπαμπάς μου είναι εκεί διπλά.Κοιμισμένος μάλλον.Εγώ είχα μέσα στο όνειρο βέβαια ότι ο μπαμπούλης έχει φύγει.Ξαφνικά όμως ξυπνάει και λέει " Το ξενιτεμένο μου είναι αυτό; Το κοριτσάκι μου;" Γυρνάω και τον βλέπω να μου χαμογελάει..Πέφτω στην αγκαλιά του κλαίγοντας και λέω "Μπαμπάκα μου , πατερούλη μου..πόσο μου έλειψες, αχ μπαμπά μου.." και άλλα τέτοια συγκινητικά.Και απαντάει."Εδώ είμαι παιδί μου, παθαίνω εγώ τίποτα; Εδώ είμαι, βράχος.Μην φοβάσαι τίποτα". Και μετά σηκώθηκε. Και είμασταν στο χωριό και είχε πάρει ένα κομπρεσέρ και άνοιγε κάτι τρύπες και μετά φύτευε τα ζαρζαβατικά του.Μετά από λίγο κάθησε.Τον ρώτησα αν κουράστηκε και μου είπε πως ναι. Του λέω "Λογικό είναι...πάμε να ξαπλώσεις λίγο.." .Όλοι οι υπόλοιποι ενθουσιασμένοι και ξαφνιασμένοι που ο Νικάκης ζωντάνεψε. Μετά από λίγο βρεθήκαμε στο ΚΑΤ ξανά, και είμασταν στο απέναντι κρεβάτι τώρα..ήρθε η νοσοκόμα να τον εξετάσει, είπε ένα άλλο όνομα και καθώς ο μπαμπάς ξάπλωνε της είπε "Σας παρακαλώ δεσποινίς μου να με εξετάσετε πολύ προσεχτικά.."..Και μετά άρχισαν να χτυπάνε τα δόντια του σαν να έχουν σπασμούς και εγώ κατάλαβα πως θα έφευγε πάλι.Εκεί ξύπνησα..
Είχε πάει 5.Ήμουν χαμογελαστή αλλά ένιωθα περίεργα.ήμουν έτοιμη να σηκωθώ και να πάω να χωθώ δίπλα στον Π. αλλά σκέφτηκα.."Που πας ρε χαζή..Ο μπαμπάς είναι εδώ..".Σηκώθηκα, έκλεισα τη μουσική, ξαναξάπλωσα και κοιμήθηκα σαν ξερή..
Αυτά..Περίεργα σήμερα..Αλλά ωραία περίεργα..Μου λειψες μπαμπά μου..