Eindhoven καλεί Εξάρχεια ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων,

Όπως είπα ξανά , το Eindhoven είναι μια όμορφη πόλη, με χώρο και άπλα και ηρεμία και φυσική ομορφιά και τέτοια άλλα, όμως όσον αφορά τη νυχτερινή του ζωή σκούρα τα πράγματα. Και αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει ζωή.Ίσα ίσα.Ξεπερνά τις προσδοκίες των απανταχού Ελλήνων.Δεν υπάρχουν όμως σωστά μέρη.Μα είναι δυνατόν; Να μην υπάρχει ένα μαγαζί που να μην παίζει μπίτια.Που να μπορείς να πιεις την μπύρα σου ρε αδερφέ και να πεις 2 κουβέντες και να ακούσεις λίγη καλή μουσική; Βγαίνεις μια Πεμπτη βράδυ ας πούμε, που είναι student night out και ενω πληρώνεις την μπύρα 1-2 ευρώ και γουστάρεις, τα μπαρ είναι τίγκα στους μεθυσμένους Ολλανδούς που χτυπιούνται με μπιτια και τα ρέστα.Οπότε κάθεσε απλώς με τους υπόλοιπους της παρέας και είτε μιλάς φωναχτά στο αυτί του άλλου, είτε δεν μιλάς.Γαμώ. Αλλά νταξ. Έχει την πλάκα του κι αυτό.Απλώς σε εξουθενώνει.Έχω ακόμα τις ελπίδες μου ότι όλο και κάποιο σωστό μαγαζάκι θα ξετρυπωθεί..Ελπίζω να μην μείνω με την ελπίδα..

Αυτή τη στιγμή είμαι στο Auditorium. Είναι η ώρα του λαντς μπρεικ και περιμένω τα υπόλοιπα Ελληνόπουλα να πιούμε καφέ και να φάμε. Και μετά μάθημα και μετά διάβασμα και μετά δεν ξέρω τι, ισως συναυλία Nobunny αν θέλει και η φίλη Θέλξη.Αλλά αυτό τώρα λίγη σημασία έχει.
Εδώ δίπλα μου κάθετε μια κοπέλα με μαντίλα στο κεφάλι και τρώει σάντουιτσ που δεν ξέρω τι περιέχει, αλλά μυρίζει ωραία όπως και να το κάνουμε και πολύ θα ήθελα να το δοκιμάσω γιατί εγώ έχω φέρει μαζί μου ένα μήλο και ένα απλό τοστ.Κατα τ'άλλα δεν ξέρω τι λένε γιατι έχω βάλει ακουστικά και ακούω Νικο Σπηλιά και τους Κακούς Σπόρους. Και πριν είχαμε συνάντηση για την εργασία και φυσικά δεν βγάλαμε άκρη για το τι θα κάνουμε.Προβλημα επικοινωνίας νομίζω λέγεται αυτό.Εγώ και ο Τούρκος είμαστε οι πιο ψύχραιμοι και χαλαροί νομίζω.Η νοοτροπία λες να φταίει; Ο Ρώσος που είναι κατι ανάμεσα σε γκικ και παρανοϊκο δολοφόνο όλο ειρωνεύεται μεχαμογελο (που δεν παλέυεται αυτό) και όλο λέει ακαταλαβίστικα προγραμματιστικά και χρησιμοποιεί άγνωστες λέξεις. Και όταν τον ρώτησα για κάτι με ειρωνεύτηκε πολύ άσχημα και φόρτωσα εγώ, αλλά το κατάπια, γιατί σιγά μη χαλάσουμε τις καρδιές μας τώρα δα. Και ο Αφρικανός (που ακόμα δεν είμαι σίγουρη για την Εθνικότητά του- Ολάκα τονε λένε) έχει αγχωθεί και θέλει να ξεκινήσουμε.
Εγώ χαλαρά ακόμα.Απλώς διαβάζω συνέχεια.Αυτά.
Και σε λίγο θα έρθει εδώ η Γερμανίδα η φίλη μου η Σίσι να γνωρίσει τον Πάνο και να λένε για τα σκαρφαλώματά τους και γιατί όχι να πηγαίνουν και παρέα.Καλά θα είναι.Ο Πάνος βέβαια πονάει στη μέση του από χθές, πηγαίνει σαν Γ, και τον λυπάμαι λίγο, αλλά θα του περάσει, που θα πάει.Και χθες βράδυ πόναγε πολύ και του έφτιαξα μια σούπα με κάρυ (αυτές με την σκόνη τις σάπιες) στις 3.30 το πρωί.Σούπα τρώμε βέβαια άμα είμαστε κρυωμένοι, όχι για τέτοιους πόνους, αλλά ήταν μια φροντίδα κι αυτό και στο κάτω κάτω αφού πίναγε τι να κάνα; Σήμερα θα φαω κιμά με μακαρόνια.Τον έφτιαξα χθες, για να μην χαλάσει, οπότε τώρα μόνο να βράσω μακαρόνια έχω.Καλή φάση.Πάω τώρα.
Αντίο.