Αύγουστοι

Τους περισσότερους Αύγουστους της ζωής μου τους πέρασα στην Κρήτη, στο χωριό.Μαζί με τον παππού και την γιαγιά, και τους γονείς το 2ο 15μερο..Και ήταν όμορφα και ξέγνοιαστα. Θάλασσα, ντοματοσαλάτα με μπόλικο λάδι για παπάρες, λαδερά της γιαγιάς, βόλτες με τη Γ και τη Μ και τα ξαδέρφια, ύπνος τα μεσημέρια με τατζιτζίκια και με μουσικές στο ντίσκμαν, παγωτά, ηλιοβασιλέματα και πανσέληνοι.Πέρνγαν οι μέρες και δεν το καταλαβαίναμε και ερχόταν ο Σεπτέμβρης με την πανέμορφη ήρεμη θάλασσα και εμένα να μπαίνω στο καράβι και να επιστρέφω στην Αθήνα για να πάω σχολείο και να αρχίσει άλλη μια χρονιά-σεζόν..

Μετά τέλειωσε το σχολείο και οι διακοπές διαφοροποιήθηκαν..Μεγαλώνεις, πιάνεις και καμιά δουλειά το καλοκαίρι, έχεις και κανα αγοράκι και όταν οι γονείς κατεβαίνουν στο χωριό εσύ θες να είσαι "μόνος" στην Αθηνα. Μεγαλώνει κι ο παππους, δεν αλλάζει, αλλά φεύγει η γιαγιά και δεν υπάρχει ο βράχος που σπάει τη στρατιωτική πειθαρχία και κανείς δεν κάνει κέφι να πάει στο χωριό το καλοκαίρι..Κι έτσι οι τελευταίοι Αύγουστοι της ζωής μου περνάνε σε διάφορα Κυκλαδίτικα νησιά και στην Αθήνα.Κυρίως στην Αθήνα..Μόνη ή με παρέα..

Ο περσινός Αύγουστος με βρήκε στην Ολλανδία.Μόνη σε γενικές γραμμές.Και με μια ξαφνική επιστροφή.Και πριν ένα χρόνο ακριβώς, τέτοια ώρα ήμουν έξω από ένα χειρουργίο και περίμενα. Μην ξέροντας τίποτα, ακούγοντας ό,τι θέλαν να μου πουν. Και με ελπίδα.Πάλι καλά.Όχι ότι έβγαλε και κάπου..

Σκατένιος Αύγουστος εκείνος.Του 2010.Τρώει Χ. Και έρχεται και το φέτος.

Ο φετινός Αύγουστος με βρήκε στην Αντίπαρο, στην Αθήνα, μετά στην Κρήτη και μετά πάλι στην Αθηνα να κάνω τα γνωστά πράγματα και να περιμένω να φύγω για πάνω πάλι.Δηλαδή όχι να ανυπομονώ.Αλλά να ξέρω πως θα γίνει.Και να το περιμένω.Και να σκέφτομαι πόσο γρήγορα πέρασαν οι μέρες, πόσο μου είχαν λείψει όλοι και όλα εδω, πόση αισιοδοξία μπορεί να σου φέρει μέσα στο κεφάλι μια σκατένια χρονιά.Και να ακούω τον Syd Barret να τραγουδάει Wined and Dined και να σκέφτομαι μόνο καλοκαίρι και ευτυχία

Και οι Αύγουστοι κάπως έτσι θα περνάνε πάντα και πάντα όλοι θα τους θυμούνται για τον ένα ή τον άλλο λόγο.Κι αν  δεν έχει νόημα αυτή ανάρτησή μου δεν πειράζει και πολύ γιατί είναι Αύγουστος.

Και όταν χιονίζει και κάνει κρύο στην Αιντχόφα εγώ Wined and Dined θα ακούω και θα έρχομαι με το μυαλό εδώ..