Σαββατοκύριακο

Ξύπνησα το Σάββατο.Όχι μόνη μου.Με ένα φιλί.Έφτιαξα καφέ για 2.Κάτι έλειπε αλλά το αγνόησα.Σημασία έχει να περνάς καλά, έτσι δεν είναι;Δεν ξέρω αν είναι έτσι..Αλλά έτσι μου λένε τελευταία οι περισσότεροι."Κοίτα να περνάς καλά ρε χαζή!!!!Μην σκέφτεσαι και πολλά..".Δε νομίζω ότι μπορώ να λειτουργήσω έτσι.Προσπάθησα πάντως.Και γι αυτό έφτιαξα τον καφέ για 2 και κάθησα χαλαρά στον καναπέ..Και μετά μοιραστήκαμε κάποιες μουσικές, και ήταν όμορφα..Και μετά έφυγε.Και έμεινα μόνη.Και εκεί άρχισε να με τρώει το μέσα μου.Αλλά δεν το σκέφτηκα.Και είπα ότι είναι οι γνωστές μου μαλακίες και το άφησα να πάει στα κομμάτια και μαγείρεψα ψάρι στο φούρνο.Λουκούμι έγινε.Και πέρασε το απόγευμα, και ενώ θα έπρεπε να είμαι τσίτα ευδιάθετη και χαρούμενη (κακά τα ψέμματα, τέλεια είχαμε περάσει και χθες και το πρωί), εγώ ήμουν μουτρωμένη και ένιωθα μόνη.Σαν να έλειπε κάτι.
Ψιλιαζόμουν τι..δεν το παραδεχόμουν.Επ'ουδενί.
Σαββατόβραδο home alone.Είχε καιρό να γίνει αυτό.Και δεν κράτησε πολύ.Ευτυχώς θα πω.Έμπνευση υπήρξε.Και αξιοποιήθηκε.Ευτυχώς.Το ξαναλέω.Μετά φάγαμε παγωτό οι 3 κυριούλες του σπιτιού.Βανίλια-σοκολάτα-μπισκότο.Και μετά σε πήρα τηλ.Δεν θα μικρύνω τα γράμματα.Όχι.Γιατί αποκόβομαι.Γιατί 10 μέρες τώρα προσπάθησα να μην σε φέρω στο μυαλό μου εκτός αν ήταν ανάγκη.Και ηταν τώρα.Γενέθλια.Ε..Ας σου ευχηθώ..Γρήγορα και αναίμακτα. Ευχές.Όχι τυπικές.Αληθινές.Σου έλειψα είπες.Και σου είπα πως θέλω να σε δω και αν σου έλειψα όντως να με πάρεις να πάμε για καφέ.Αλλά να το κάνεις εσύ.Εντάξει είπες.Μετά άρχισες να μου λες μόνος σου πράγματα που δεν ήθελα να ξέρω και που δεν στα ρώτησα.Και να ρωτάς κι εμένα με τη σειρά μου.Και όταν αυτά που ακούς σε τσιμπάνε μέσα, και πονάς και λιγάκι, μπαίνεις στην διαδικασία να θες να πονέσεις κι εσύ τον άλλο..Δεν ήμουν σίγουρη ότι θα το κατάφερνα.Αλλά τσίμπησα.Και απάντησα.Με τον ίδιο δικό σου τρόπο.Και πρέπει να σε πείραξε.Στανταρ.Αλλά εμένα πιο πολύ.Και μετά έκλαιγα.Σιγά μην μικρύνω τα γράμματα.Τον τελευταίο χρόνο συνήθως κλάιω για σένα.Λίγες είναι οι εξαιρέσεις.Αξίζει; 'Οχι.Είπα άλλωστε για την αποκοπή.Θα γίνει.Ζορίζει ρε παιδί μου.Είσαι και μέσα στη ζωη μου εντελώς.Εδώ, εκεί.Παντού.Πώς τα κανα έτσι;
Σήμερα είναι Κυριακή.Κολοκυθάκια γεμιστά με ρύζι στην κατσαρόλα.Αυγολέμονο.Και καμιά βουτιά στη θάλασσα..Και μετά βλέπουμε.Μίζερη διάθεση που δεν παίζει να την αφήσω.Ήδη νιώθω καλύτερα...Είναι κρίμα..Είναι κρίμα γενικότερα να είμαι έτσι.Όχι ότι είναι και όλα καλά και τέλεια.Αλλά τουλάχιστον μπορώ να προσπαθώ γι αυτό..έτσι δεν είναι;
Και ναι.Έχω πει πολλές φορές πως δεν μ αρέσει να γκρινιάζω και να γράφω μιζέριες εδώ.Αλλά τι να γίνει που έτσι βγαίνουν τα γραπτά μας;Έκφραση σου λέει..Εμ..έτσι είναι..