σκεφτομαστε ξανα

Πίνοντας ice tea πρασινο τσάι με λεμόνι (απίθανη γεύση -όπως μας πληροφορεί στην ετικέτα η NESTEA),και ακούγοντας Frank Zappa εδώ και ώρα, σκέφτομαι ότι προτιμώ το νεστί από το λίπτον.Ψέμματα.Δεν σκέφτομαι αυτο -παρόλο που ισχύει.Σκέφτομαι ότι πέρασε σχεδόν το καλοκαίρι.Κι άντε τώρα σε καμιά βδομάδα να ακούς τα "Καλό χειμώνα" και να πιάνεται η ψυχή σου.Γιατί όπως και να το κάνεις πιάνεται κάπως..Πιανόταν όλα αυτά τα χρόνια που ζούσα εδώ..Που σιγά τον χειμώνα ας πούμε.Πόσο μάλλον τώρα.Διότι ξέρω πολύ καλά, πως θα φτάσω εκεί Σεπτέμβρη, στην όμορφη Αιντχόφα μου, και ο καιρός θα είναι παλέψιμος για κανα μήνα το πολύ.Μετά να σου τα κρύα, και οι 0 βαθμοί τον Οκτώβρη.Και τα χιόνια τον Νοέμβρη.Και ο καιρός θα περάσει πάλι μωρέ και θα καλοκαιριάσει ξανά.Και δεν με παρατάτε λέω εγώ, εμένα η αισιοδοξία μου χτυπάει κόκκινο σήμερα.Κι αν σε καμιά βδομάδα μου πει ο οποιοσδήποτε "καλό χειμώνα" , θα του πω "Στα μούτρα σου.".
Ασυνάρτητα πράματα.
Θέλω να πω, πως δεν πειράζει και πολύ που θα χειμωνιάσει.Όλα θα είναι καλύτερα φέτος νομίζω.Γενικότερα.Και θα έχουμε μωρέ τα πάνω και τα κάτω, αλλά πόσο χειρότερα από πέρσι να πάει;
Για την ώρα ρεύομαι το σπανακόρυζο που έφαγα και τελειώνω το μπουκάλι με το Νεστι. Ατενίζω το μέλλον με αισιοδοξία και θέλω όλη μέρα να ακούω Frank Zappa και να μην κάνω τίποτα.Μπορώ; Και βέβαια κορίτσι μου.
Η παράνοια με εέχει επισκεφτεί αυτή τη στιγμή.Ερωταπαντήσεις στον εαυτό μου και τέτοια.Και δεν με χωράει ο τόπος αλλά με την καλή έννοια και χωρίς να θέλω να βγω κι από το σπίτι μου.Μπορεί και να ανυπομονώ και λιγάκι να κατέβω στην Κρήτη την άλλη βδομάδα για λίγες μέρες.Για λίγες μόνο όμως.Ίσα ίσα να πάρω το Κρητικό αεράκι πρωτού φύγω ξανά.
Και να χορέψω κι έναν μαλεβιζιώτη οριτζιναλ.Λέμε τώρα.