..Μέσα ζωή..και έξω ζωή..Καμια φορα δεν ταυτίζονται.Η έξω είναι αυτή που σε ζει.Που είναι ρεαλιστική.Που καμια φορα σε βοηθάει να πατάς γερά στα πόδια σου.Που όμως είναι και μιση αν λείπει η μέσα ζωή.. Η μέσα ζωή τα σπάει..Σκεφτόμουν ποια είναι η δική μου μέσα ζωή..Βρήκα..
Γιατί χορεύω;
Γιατί όλα είναι χορός.Όλα έχουν ρυθμό.Όλα χορεύονται.Κι όλα χορεύουν.Γιατί μονο έτσι έχει νόημα η ζωή μου.Και γιατί δεν νομίζω ότι πλέον μπορώ να την φανταστώ αλλιώς.Γιατί αλλιώς δεν θα έχω happy face.Γιατί χρωστάω στον εαυτό μου ένα κομμάτι ευτυχίας που του έχω στερήσει στο παρελθόν.Γιατί έτσι είμαι ολόκληρη.Γιατί αλλιώς θα ήμουν μιση.Χορεύω γιατί είναι πρόκληση.Χορεύω γιατί είναι διασκέδαση.Γιατί θέλω να δω τα όρια μου και να τα ξεπεράσω.Να τα καταργήσω!Χορεύω γιατί θέλω να έχω απόλυτο έλεγχο του κορμιού μου και τις σκέψης μου.Γιατί νιώθω πολλά, έξω από τον κόσμο, έξω από την πραγματικότητα και ο μονος τρόπος να τα δείξω είναι να τα χορέψω.Για να τα δουν κι οι άλλοι.
Τι είναι χορός για μένα;
Είναι ζωή.Είναι χαρά.Είναι χάσιμο στο άγγιγμα τις μπάρας.Είναι πρόκληση.Εξάσκηση.Όρια.Πόνος.Ιδρώτας. Πονεμένα άκρα.Μελανιασμένοι ώμοι και γόνατα.Αδύναμα ίσχυα.Είναι ατέλειωτες ώρες με τον εαυτό μου να σκέφτομαι ασκήσεις και χορογραφίες.Είναι η χαρά τις πρόβας.Η αγωνια στο καμαρίνι.Το καρδιοχτύπι όταν είσαι πάνω στη σκηνή λίγο πριν ξεκινήσει η μουσική.Το σκίρτημα στην καρδια όταν η μουσική σταματα και ξεκινα το χειροκρότημα.Η λαχανιασμένη ανάσα στην τελική πόζα, και το χαμόγελο που ζωγραφίζεται στην υπόκλιση.Είναι γέλιο. Είναι ικανοποίηση όταν κανεις την πρώτη πιρουέτα πάνω στις pointes.Είναι η λαχταρα για την καινούρια άσκηση από την γωνια.Ο φόβος του λάθους.Οι αποδοκιμασίες του δασκαλου.Οι σπάνιες επιδοκιμασίες.Η χαρά όταν αγοράζεις ένα καινούριο κορμάκι.Είναι πάθος. Λαχταρα.Λαχταρα για την μέσα ζωή.. Αδικία λίγο για την έξω..Όμως προσπαθώ να τα συνδυάσω.Την έξω ζωή-αυτή δηλαδή που θα με κάνει να πατήσω στα πόδια μου- και την μέσα...Αυτή που με κάνει να ζω..Και με στέλνει ένα βήμα πιο πέρα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου