Οκ.

Είχα μεγαλεπίβολα σχέδια για την μπλογκοδραστηριότητά μου όσο θα ήμουν στην Ελλάδα..Τελικά σχέδια έμειναν.Και αυτό γιατί όλα ήταν αλλιώς αυτές τις μέρες..Δεν το φανταζόμουν έτσι ούτε κατά διάνοια.Δεν γκρινιάζω.Απλώς το λέω.
Οι μέρες στην Ελλάδα δεν έχουν τελειώσει.Ευτυχώς.Γιατί παρά τη μιζέρια και την λύπη που είχα στις γιορτές, παράλληλα ένιωθα και μια ζεστασιά γλυκιά.Η ζεστασιά του σπιτιού και της οικογένειας και των "φίλων" και των φίλων.Και δεν θέλω να σκέφτομαι ότι αυτά όλα πρέπει σε λίγες μέρες να τα αφήσω πάλι πίσω μου.Τουλάχιστον να πάνε όλα καλά από δω και μπρος..Δεν θέλω και δε νομίζω ότι μπορώ να τραβήξω άλλο κουπί.Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παραιτούμαι.
Το 2010 τελειώνει αύριο.Πάει ο παλιός ο χρόνος.Ας γιορτάσουμε παιδιά.Κάποτε δεν καταλάβαινα γιατί πρέπει να γιορτάσεις που φεύγει ένας χρόνος.Τι; Επειδή μεγαλώνεις; Κι αν αυτός ο χρόνος που φεύγει ήταν καλός, γιατί να γουστάρεις; Κάποτε έτσι σκεφτόμουν.Τώρα καταλαβαίνω.Μάλλον έχει να κάνει με την ελπίδα για έναν πιο όμορφο νέο χρόνο. Ειδικά αν ο προηγούμενος σε έχει γαμήσει. Κι αν ο προηγούμενος ήταν καλός ή έστω οκ, σε πιάνει η πλεονεξία και εύχεσαι για έναν ακόμη καλύτερο..Νομίζω έτσι είχα κάνει πέρσι.Μετά το υπέροχοο 2009 είχα ευχηθεί για ένα ακόμα καλύτερο 2010.Πάρτα τώρα.
Οπότε φέτος..Θα ακολουθήσω πάλι τα βήματα του τέλους του 2008.Θα διαβάσω δυνατά το γράμμα στον Άγιο Βασίλη αύριο βράδυ, και θα ελπίζω το 2011 να είναι όμορφο και χωρίς καμία λύπη..