Όταν είχα συναντήσει εκείνον τον Ολλανδό κυριούλη πέρσι τον Οκτωβρη με σκοπό να αγοράσω το παλιό του ποδήλατο δεν είχα καν φανταστεί πόσο πολύ θα το αγαπούσα το καφέ αυτό ποδηλατάκι.Ήταν ένα όμορφο ποδήλατο, κλασσικό Ολλανδικό, σιδερένιο και όχι αλουμινένιο.Βαρύ πράμα.Παλιό.Το αγάπησα λοιπόν, κι αν και ήταν καπως στραβή η μία ρόδα και κάπως ψιλή η σέλα, ο κύριος μας διαβεβαίωσε ότι πρόκειτα για πολύ καλό ποδήλατο κι έτσι το αγόρασα.Μου είπε κι ο Π. ότι με κάποιες μικρές διορθωσούλες θα είναι αστέρι.Έτσι κι έγινε..Μια χαρά με βόλεψε.'Ολο και κάτι του χάλαγε βέβαια, όλο και κάτι φτιάχναμε, αλλά κανένα ουσιαστικό πρόβλημα.
Προχθές το βράδυ πήγα να συναντήσω τον Π. για να έρθουμε σπίτι να πάρει κάτι πράγματά του και μου είπε πως κάτι δεν πάει καλά με τη ρόδα.Δεν δάγκωνε τη γλώσσα του; Το επόμενο πρωί έσπασε η πιρουνα που κρατάει την μπροστινή ρόδα και όλοι καταλαβένεται ότι μπαι μπάι ποδηλατάκι μου..Πάλι καλά που αυτό έγινε ενώ δεν ήμουν πάνω.Θα είχα κατασβολωθεί που λένε και στο χωριό μου..
Το πρόγραμμα λεει τώρα περπάτημα μεχρι να δω τι θα κάνω.Και ο Π. υποσχέθηκε να έρθει να με βοηθήσει να φτιάξουμε το παλιό ποδήλατο της Ε. που είναι πολύ καλό κατα τ'άλλα για να έχω κι εγω..
Αυτά.Ολλανδικές ιστορίες για αγρίους.
3 σχόλια:
Μου θύμησες την περίοδο που είχα κι εγώ το δικό μου ποδηλατάκι στην Ολλανδία.
Θέλω ποδήλατο τώωωρα!
αχ σε καταλαβαινω !εμενα πριν λιγο καιρο μ εκλεψαν τ ποδηλατο μ κ το συναισθημα του να μην εχω ποδηλατο ηταν πολυ ασχημο!!!!ευτυχως το ξαναβρηκα!καλως σε βρηκα
Τέτοια μην ακούω τέτοια!! :( άπαπα, να μην μου τύχει! Μια φορά ειδικά νόμιζα ότι μου το κλεψαν και κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό,αλήθεια σου λέω! :p
Δημοσίευση σχολίου