Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

Σε σειρά.

Mood: ΟΚ.
Listening :Pink Floyd -Granchester Meadows στο ριπιτ
Eating : Τώρα τίποτα..Πριν λίγο κοτόπουλο με πατάτες στον φούρνο μαγειρεμένο από τον φοβερό συγκάτοικο Μήτσο.
Drinking: Κόκκινο κρασί.Μπεκροπίνω μόνη μου that is
Thinking:Αυτά που πρόκειται να γράψω και άλλα πολλά που θα τα γράψω μάλλον αύριο ή όποτε.


Χαομένα όλα στο κεφάλι.Λογικό να αγχώνεσαι και να μην μπορείς να κουνήσεις.Και η λύση είναι τόσο απλή.Μια βαθιά ανάσα κι ένα τσακ ώστε να τα βάλεις όλα κάτω και να δεις τί πρέπει να κάνεις και με ποια σειρά.Τόσο απλά.Κι αμέσως επέρχεται η ηρεμία.Γιατί ξέρεις πλέον.Και να, πώς να το κάνουμε, όταν ξέρεις είναι αλλιώς.Έχεις την σιγουριά
Έτσι έκανα κι εγώ σήμερα.Από το πρωί το απέφευγα τεχνιέντως, αν και το είχα στο μυαλό μου.Δεν πήγαινε άλλο.Με έφαγε το άγχος και ο πανικός πέρσι, δεν θα μπορούσα πάλι..Έπρεπε να γίνει.Μετά από ένα γεμάτο πρωινό και έναν απολαυστικότατο καφέ κάθησα, πήρα βαθιά ανάσα και έβγαλα το μπλοκάκι μου.Άνοιξα τα mail μου και το site του πανεπιστημίου, τον οδηγό σπουδών και είδα που βρίσκομαι και τι μένει και τι πρέπει να γίνει.Δεν λέω,έβαλα μεγαλεπίβολους στόχους, αλλά γιατί όχι;Εξάλλου έτσι είμαι εγώ ΚΑΝΟΝΙΚΑ.Όταν πω "Θα το καταφέρω" το καταφέρνω.Γενικότερα, ο λόγος μου συμβόλαιο που λέμε.Αστείο.Κακό.
Μπήκε λοιπόν το πρόγραμμα.Απομένει η πραγματοποίησή του.Με αρχή την Τετάρτη που ΠΡΕΠΕΙ να περάσουμε το μάθημα.Τόσο απλά.Και μετά όλα θα πάρουν το δρόμο τους.
Με την Ε. σκεφτόμασταν τι είναι τόσο διαφορετικό και μας έχει πιάσει αυτός ο πανικός και το "δεν ξέρω τι μου γίνεται σε φάση".Και ψιλοβρήκαμε την απάντηση.Και την λύση.Αυτή που λέω εδώ.Σιγά σιγά και βήμα βήμα. Αυτά για απόψε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: