επιλογες

Ξανά μανά τα ίδια και τα ίδια. Ήμουν στον 10ο όροφο του main building και περίμενα να κλείσει το laptop και να πάω για μάθημα.Και κοίταζα από το παράθυρο.Ήταν μισοσυννεφιασμένα, λίγος ήλιος.Κρύωνα και κάπως..Μπροστά μου έβλεπα την πρασινάδα και τα δέντρα του campus και σκεφτόμουν ότι είναι όμορφα.Πιο πίσω απλωνόταν το μίζερο και άσχημο Eindhoven και σκεφτόμουν πως δεν μου αρέσει καθόλου.Σκεφτόμουν ότι ήμουν χαρούμενη το πρωί και γενικά είμαι καλά αυτές τις μέρες, αλλά αν υπήρχε ένα μέρος στον κόσμο που θα ήθελα όσο τίποτα να βρίσκομαι , αυτό θα  ήταν η Αθήνα. Ενιωσα αβάσταχτη μελαγχολία, θυμήθηκα που είχα έρθει πριν 1 χρόνο γεμάτη όνειρα και αισιοδοξία και πήγαν όλα γάμα τα,σκεφτόμουν πως αν είχα μείνει στην Αθήνα ίσως και να ήταν καλύτερα.Κάποια δουλειά θα είχα βρει.Θα ήμουν εκεί σε όλα αυτά που έγιναν, πολλά ίσως να ήταν αλλιώς..Αλλά είπαμε.Και έχουμε πει κι άλλες τόσες φορές.ΕΠΙΛΟΓΕΣ.Και αφού τις έκανες, σκάσε και κολύμπα.Μελαγχόλησα τόσο, που άρχισα να κρυώνω πιο πολύ και νευρίασα και λίγο με τον εαυτό μου.Και τότε είπα "Βρε αστοκαλο.Μια χαρά θα είσαι και εδώ.Όλα καλά θα πάνε." . Και φάνηκαν να χρωματίζονται όλα.