πώς γίνεται

Γνωρίζεις κάποιον.Έτσι ξαφνικά..Τον βλέπεις δηλαδή και είναι όμορφος, και φαίνεται ενδιαφέρον τύπος, και ξέρεις..Σε κάνει να τον κοιτάς και να λες "ΑΧ".Και μάλλον κι εκείνος έτσι λέει για σένα, οπότε έρχεται και σου μιλάει.Και γνωρίζεστε..Και εκεί ξεκινάει ο έρωτας θαρρώ..

Ωραία ως εδώ..Οκ.Από την αρχή έχεις εντοπίσει πού δεν κολλάτε, αλλά είναι όμορφο κι αυτό.Οι διαφορές σας συμπληρώνουν τον άλλο, μαθαίνετε πράγματα και οι δύο..όλα κοιλούν όμορφα δηλαδή.Έρωτας λέμε..Τον κοιτάς και λιώνεις..Κι εκείνος..Και όλα είναι υπέροχα.

Ε και είστε ζευγάρι πια.Και περνάει ο καιρός, και τον μαθαίνεις καλύτερα, και κάποια ελαττώματα κάνουν μπαμ, αλλά δεν το σπουδαιολογείς γιατί είσαι ερωτευμένη και δεν είναι πως δεν βλέπεις μπροστά σου, αλλά απλώς δεν σε νοιάζει και τόσο.Εξάλλου και εσύ έχεις ελαττώματα που αντίστοιχα θα έχει εντοπίσει και ο άλλος.

Περνάει λοιπόν κι άλλος καιρός.Είσαι η κοπέλα του, είναι το αγόρι σου, όλοι σας ξέρουν σαν ένα.Έτσι είστε..Όχι με την κακή έννοια.Με την καλή.Ομάδα.Ζευγάρι, φίλοι, οικογένεια.Μια αγκαλιά πάντα εκεί για σένα, μια αγκαλιά πάντα εκεί γι αυτόν.Αλληλεπίδραση, κατανόηση.Όλα όσα μπορεί να θελήσει κανείς σε μια σχέση.Τι κι αν ο έρωτας έχει φύγει..Είστε καλά μαζί και αγαπιέστε.Δεν έχει σημασία τίποτα άλλο.Τουλάχιστον για σένα.Γιατί κάπου εκεί μπαίνουν κάποια συννεφάκια από εκείνον..Και αρχίζει και απομακρύνεται και έχει πολλά νεύρα και δεν μπορεί άλλο πια.Μαζί του δεν μπορείς κι εσύ.Λιώνεις , κλαις , δεν είσαι καλά.Αλλά δεν μπορείς να φανταστείς και την ομάδα να χωρίζει.Είστε ένα.Πώς θα γίνει αλλιώς;..Κι όμως θα γίνει.Με το ζόρι αλλά γίνεται.Και περνάει ο καιρός και είσαι χάλια.Και ακόμα τον βλέπεις υπέροχο κλπ κλπ.

Ξαφνικά όμως, και με τη βοήθεια του χρόνου γίνεται ένα κλικικλίκι.Και τελος. Τον συναντάς και τίποτα.Κενό.Οι κινήσεις του που σου φαίνονταν τόσο χαριτωμένες πλέον σε εκνευρίζουν και σου φαίνονται σπαστικές.Τα νεύρα του και οι ακεφιές του (που εξακολουθεί να σου εκφράζει όποτε του καπνίσει-γιατί είπαμε-όταν είσαι ένα, δύσκολα κόβεις) δεν σε στεναχωρούν πια, αλλά σε εξοργίζουν. Δεν γουστάρεις πια να είσαι στόχος.Σου βγαίνει αντίδραση. Υπάρχει κι αγάπη όμως.Οπότε για λίγο καιρό καταπίνεις..Και είσαι χαμογελαστή και δεκτική..Και φιλική..Αλλά το κακό παραγίνεται.Και πια δεν θες να τον συναντάς.Χαλιέσαι όταν συναντιέστε και η συμπεριφορά του είναι απαράδεκτη.Κι όχι χαλιέσαι απλώς..Νευριάζεις.Και δεν σου αξίζουν όλα αυτά.Το ξέρεις πια.Και εκτιμάς τον εαυτό σου.Έχεις αρχίσει να τον βάζεις πάνω από όλα.Πάνω από αυτή την αρρωστημένη σχέση που εν τέλει βλέπεις πόσο σε έφθηρε..

Και πλέον you can't stand him. Και αναρωτιέσαι..Πώς γίνεται;

λες να φταίνε οι λιακάδες;

Αυτό που συμβαίνει φέτος εδώ χάμω στην Αιντχόφα είναι ανήκουστο.Έχουμε καλοκαιρία φίλε μου.Και λιακάδα σχεδόν κάθε μέρα..Πάει βδομάδα που δεν έχει βρέξει και αυτό είναι πολύ ωραίο. Στις Ολλανδικές ειδήσεις λένε για Ινδικό καλοκαίρι που οφείλεται σε μια περιοχή της Ευρώπης με πολύ υψηλές πιέσεις...Μωρέ, όποια και να είναι η αιτία, η ουσία είναι ότι έχει ήλιο και ζέστη! Η διάθεσή μου εν τω μεταξύ είναι στα φόρτε της και αναρωτιέμαι αν φταίει ο καιρός ή ότι μια χαρά πάνε όλα..Ε..Οκ..Βοηθάει ο καιρός στην καλή διάθεση, αλλά γενικότερα μετά από πολύ καιρό μπορώ να πω πως είμαι καλά!

Η δημιουργικότητά μου αυτές τις μέρες χτυπάει κόκκινο.Ασχολούμαι με ό,τιδήποτε μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει ως δημιουργικό..Παίζω μουσική, πολλή μουσική..Ακούω νέα πράγματα, γράφω, μαγειρεύω καινούρια πιάτα, φτιάχνω κοσμήματα, ζωγραφίζω (εδώ γελάμε και λίγο)..Γενικά ασχολούμαι.Επισης διαβάζω, ασχολούμαι με το μεταπτυχιακό μου πιο ζεστά από ποτέ και μου καλαρέσει.Μπορεί να βοηθάει το ότι με τα περσινά είχα μείνει πίσω κι έτσι τώρα αναγκάστικα να πάρω πολλά μαθήματα που ΠΡΕΠΕΙ να περάσω..όμως δεν με ενοχλεί καθόλου αυτό.Τουναντίον. Ξυπνάω το πρωί να πάω για μάθημα και δεν έχω πια αυτό το συναίσθημα του να θέλω να μείνω στο κρεβάτι.Θέλω να κάνω συνέχεια πράγματα. Κολυμπάμε.Και το κολύμπι δεν κουράζει φίλε μου αμα το γουστάρεις.

Βασική ενίσχυση σε όλη την κατάσταση βέβαια αποτελεί και το συναίσθημα απαγκίστρωσης από τον Π.Επιτέλους.Είναι πολύ ωραίο να μην στεναχωριέμαι πια, να μην με ενδιαφέρει, να τον βλέπω να έχει νεύρα και αντί να προβληματιζομαι για το τι έχει απλώς να με εκνευρίζει..Υπάρχει βεβαια η πιθανότητα να παίξουμε ξύλο καμιά μέρα..Οχι, εντάξει..Αγαπιόμαστε πολύ για να τσακωθούμε άσχημα.

Επίσης αρχίζω και νιώθω ξανά..Χωρίς ιδιαίτερες προοπτικές βέβαια, αλλά πάντα σε βαθμό που μου επιτρέπει να ονειρεύομαι και να σκέφτομαι και να νιώθω καλά.Και αν δεν πάει, χεστήκαμε..Απλώς τώρα παίρνουμε όλα όσα θέλουμε και έχουμε ανάγκη.Κι αυτό το κάνουμε αβασάνιστα και με χαμόγελο και καλή διάθεση..ρισπεκτ και παλαμάκια δηλαδή.Μου αρέσουν τα πάντα.Ρουφάω ήλιο, ρουφάω ζωή!

Και είναι ωραία ρε!

επιλογες

Ξανά μανά τα ίδια και τα ίδια. Ήμουν στον 10ο όροφο του main building και περίμενα να κλείσει το laptop και να πάω για μάθημα.Και κοίταζα από το παράθυρο.Ήταν μισοσυννεφιασμένα, λίγος ήλιος.Κρύωνα και κάπως..Μπροστά μου έβλεπα την πρασινάδα και τα δέντρα του campus και σκεφτόμουν ότι είναι όμορφα.Πιο πίσω απλωνόταν το μίζερο και άσχημο Eindhoven και σκεφτόμουν πως δεν μου αρέσει καθόλου.Σκεφτόμουν ότι ήμουν χαρούμενη το πρωί και γενικά είμαι καλά αυτές τις μέρες, αλλά αν υπήρχε ένα μέρος στον κόσμο που θα ήθελα όσο τίποτα να βρίσκομαι , αυτό θα  ήταν η Αθήνα. Ενιωσα αβάσταχτη μελαγχολία, θυμήθηκα που είχα έρθει πριν 1 χρόνο γεμάτη όνειρα και αισιοδοξία και πήγαν όλα γάμα τα,σκεφτόμουν πως αν είχα μείνει στην Αθήνα ίσως και να ήταν καλύτερα.Κάποια δουλειά θα είχα βρει.Θα ήμουν εκεί σε όλα αυτά που έγιναν, πολλά ίσως να ήταν αλλιώς..Αλλά είπαμε.Και έχουμε πει κι άλλες τόσες φορές.ΕΠΙΛΟΓΕΣ.Και αφού τις έκανες, σκάσε και κολύμπα.Μελαγχόλησα τόσο, που άρχισα να κρυώνω πιο πολύ και νευρίασα και λίγο με τον εαυτό μου.Και τότε είπα "Βρε αστοκαλο.Μια χαρά θα είσαι και εδώ.Όλα καλά θα πάνε." . Και φάνηκαν να χρωματίζονται όλα.

πλειλιστα

1. Pearl Jam-Black
2. Tom Yorke-And it rained all night
3. Tom Waits-Ol'55
4. Nick Cave and The Bad Seeds-Love Letter
5. Tom Waits-I'm your late night evening prostitute
6. Tori Amos -Angie
7. Simon&Garfunkel-Sound of Silence
8. Tori Amos-Thank you
9. Tori Amos-Cool on your island
10. Nick Cave and The Bad Seeds-The Mercy Seat
11. Radiohead-Fog
12. Sleepin pillow -Once
13. Nick Cave and The Bad Seeds-The Singer
14. Nick Cave and The Bad Seeds-Still in Love
15. Nirvana-Where did you sleep last night
16. She & Him-You really got a hold on me
17. Sleepin Pillow-Masterpiece
18. Jeff Buckley-Lover you should've come over
19. Leonard Cohen-Sisters of Mercy
20. Sleepin Pillow-Pathetic

Και άνοιξα το γιουτιούμπ πιο νωρίς και είδα ένα ακουστικό βιντεάκι που δεν θα πω ποιο είναι γιατί δεν γουσταρω τώρα και μου ήρθε όρεξη για μουσική με ακουστικά και τίποτα άλλο.Και έβαλα κι ένα ποτήρι νερό (όχι κρασί όπως θα περίμενε κάθε λογικός άνθρωπος) και έφτιαξα την παραπάνω λίστα και άρχισα να απολαμβάνω..

Η μουσική έχει αυτή την ιδιότητα πάνω μου (και προφανώς και σε πολύ κόσμο ακόμα) που δεν μπορώ να την εξηγήσω.Με κάνει να αισθάνομαι.Με όλη τη σημασία της λέξης.Και με όλο μου το είναι.Νιώθω να περνάει σε όλο μου το σώμα και να κυριεύει κάθε κύτταρό μου.Από τις άκρες των δαχτύλων μου μέχρι το στομάχι μου.Αυτό το συναίσθημα νομίζω το ένιωσα πρώτη φορά ακούγοντας το Shine On (you crazy diamond) (Pts 1-5) και από τότε είναι στανταράκι.Το συναίσθημα αυτό..

Η μελωδία.Οι στίχοι.Από το όποιο τραγούδι επιθυμώ να ακούσω την εκάστοτε στιγμή..

Έτσι πάει.Το βράδυ μου έγινε υπέροχο..Απλά με 20 τραγούδια..όμορφα..

πολλες τελίτσες-αποσιωποιητικα.

Ήταν αλλιώς.Σκεφτόταν τα συναισθήματα, αυτά τα τόσο έντονα που την πλυμμήριζαν πριν κάποιους μήνες, και δεν ένιωθε. Δεν μπορούσε να καταλάβει τι και πώς, αλλά ήταν διαφορετικά. Τα πράγματα δεν είχαν αλλάξει ιδιαίτερα.Τα πρακτικά ζητήματα τουλάχιστον.Αυτά ήταν σχεδόν σταθερά.Μέσα της όμως.Μέσα της ήταν αλλιώς.Μεσολάβησε ο καιρός ίσως;Η λογική ξεκίνησε να κάνει την δουλειά της;Κι η καρδιά; Τι έκανε;Το πήρε απόφαση μάλλον.

Μιλήσανε.Τον είδε.Δεν ένιωσε.

Ήταν αλλιώς.

......................................................................................................................................................................
Σκέφτομαι, σκεφτομαι, σκεφτομαι , σκέφτομαι.Εκείνες τις άσχημες στιγμες.Πόσο με είχες πληγώσει.Πόσο πολύ..Δεν μου άξιζε ρε γαμώτο.΄'Οχι.Δεν μου άξιζε γι' αυτό που σου έδωσα.Για όλα αυτά που έκανα και για όλα αυτά που είμαι.Δεν μου άξιζε.Τέλος.Άντε γεια.Είσαι παρελθόν.ΝΑΙ.Πρώτη φορά το πιστεύω τόσο.

The state I'm in

Είμαι στα πρόθυρα της σήψης.Έχω να πατήσω άσφαλτο από εχθές το πρωί και να βάλω κάτι άλλο πέρα από φόρμες από την Παρασκευή το βράδυ. Μπορεί να μην φαίνεται too much τωρα, αλλά για μένα είναι σαπίλα.Μεγάλη κιόλας.

Όλο το ΣΚ άκουγα μουσική.Νταουνιάρικη κυρίως.Ήταν ό,τι έπρεπε διότι για μυστήριο λόγο δεν με έριξε καθόλου.Ίσα ίσα, με είχε βάλει στο μουντ της φάσης της σαπίλας.

The state I'm in είναι περίεργο.Γεμάτο σκέψεις και αναμονή.Η ζωή μου δεν είναι υπο τον έλεγχό μου ακόμα και αυτό με αγχώνει.Αλλά όπως είπα και πριν έρθω εδώ, δεν τρέχει και τίποτα αν δεν τα ελέγχω όλα.Ναι οκ.Αυτή είμαι εγώ.Ηρεμώ μόνο όταν έχω τον έλεγχο.Και γι αυτό βάζω τάξη τώρα, για να τον ξαναπάρω στα χέρια μου και να μην καταφεύγω σε ανορθόδοξους τρόπους άσκησης ελέγχου σε "κατι".Σε καλό δρόμο είμαι δηλαδή.Έτοιμη λοιπόν για σούπερ νέα και ωραία πράματα, εξού και οι σκέψεις.Και είναι σκέψεις για την ζωή μου γενικότερα και τους ανθρώπους σε αυτή.Και είναι και σκέψεις και για μένα.Το τι κάνω, γιατί κλπ κλπ.Υπεραναλυση δηλαδή.Χρήστος.

Πάλι καλά.Δεν είναι τουλάχιστον όλα χυμένοι καφέδες στο κεφάλι μου μέσα.

Σε σειρά.

Mood: ΟΚ.

Listening :Pink Floyd -Granchester Meadows στο ριπιτ

Eating : Τώρα τίποτα..Πριν λίγο κοτόπουλο με πατάτες στον φούρνο μαγειρεμένο από τον φοβερό συγκάτοικο Μήτσο.

Drinking: Κόκκινο κρασί.Μπεκροπίνω μόνη μου that is

Thinking:Αυτά που πρόκειται να γράψω και άλλα πολλά που θα τα γράψω μάλλον αύριο ή όποτε.

Χαομένα όλα στο κεφάλι.Λογικό να αγχώνεσαι και να μην μπορείς να κουνήσεις.Και η λύση είναι τόσο απλή.Μια βαθιά ανάσα κι ένα τσακ ώστε να τα βάλεις όλα κάτω και να δεις τί πρέπει να κάνεις και με ποια σειρά.Τόσο απλά.Κι αμέσως επέρχεται η ηρεμία.Γιατί ξέρεις πλέον.Και να, πώς να το κάνουμε, όταν ξέρεις είναι αλλιώς.Έχεις την σιγουριά

Έτσι έκανα κι εγώ σήμερα.Από το πρωί το απέφευγα τεχνιέντως, αν και το είχα στο μυαλό μου.Δεν πήγαινε άλλο.Με έφαγε το άγχος και ο πανικός πέρσι, δεν θα μπορούσα πάλι..Έπρεπε να γίνει.Μετά από ένα γεμάτο πρωινό και έναν απολαυστικότατο καφέ κάθησα, πήρα βαθιά ανάσα και έβγαλα το μπλοκάκι μου.Άνοιξα τα mail μου και το site του πανεπιστημίου, τον οδηγό σπουδών και είδα που βρίσκομαι και τι μένει και τι πρέπει να γίνει.Δεν λέω,έβαλα μεγαλεπίβολους στόχους, αλλά γιατί όχι;Εξάλλου έτσι είμαι εγώ ΚΑΝΟΝΙΚΑ.Όταν πω "Θα το καταφέρω" το καταφέρνω.Γενικότερα, ο λόγος μου συμβόλαιο που λέμε.Αστείο.Κακό.

Μπήκε λοιπόν το πρόγραμμα.Απομένει η πραγματοποίησή του.Με αρχή την Τετάρτη που ΠΡΕΠΕΙ να περάσουμε το μάθημα.Τόσο απλά.Και μετά όλα θα πάρουν το δρόμο τους.

Με την Ε. σκεφτόμασταν τι είναι τόσο διαφορετικό και μας έχει πιάσει αυτός ο πανικός και το "δεν ξέρω τι μου γίνεται σε φάση".Και ψιλοβρήκαμε την απάντηση.Και την λύση.Αυτή που λέω εδώ.Σιγά σιγά και βήμα βήμα. Αυτά για απόψε.

παει το ποδήλατο

Όταν είχα συναντήσει εκείνον τον Ολλανδό κυριούλη πέρσι τον Οκτωβρη με σκοπό να αγοράσω το παλιό του ποδήλατο δεν είχα καν φανταστεί πόσο πολύ θα το αγαπούσα το καφέ αυτό ποδηλατάκι.Ήταν ένα όμορφο ποδήλατο, κλασσικό Ολλανδικό, σιδερένιο και όχι αλουμινένιο.Βαρύ πράμα.Παλιό.Το αγάπησα λοιπόν, κι αν και ήταν καπως στραβή η μία ρόδα και κάπως ψιλή η σέλα, ο κύριος μας διαβεβαίωσε ότι πρόκειτα για πολύ καλό ποδήλατο κι έτσι το αγόρασα.Μου είπε κι ο Π. ότι με κάποιες μικρές διορθωσούλες θα είναι αστέρι.Έτσι κι έγινε..Μια χαρά με βόλεψε.'Ολο και κάτι του χάλαγε βέβαια, όλο και κάτι φτιάχναμε, αλλά κανένα ουσιαστικό πρόβλημα.

Προχθές το βράδυ πήγα να συναντήσω τον Π. για να έρθουμε σπίτι να πάρει κάτι πράγματά του και μου είπε πως κάτι δεν πάει καλά με τη ρόδα.Δεν δάγκωνε τη γλώσσα του; Το επόμενο πρωί έσπασε η πιρουνα που κρατάει την μπροστινή ρόδα και όλοι καταλαβένεται ότι μπαι μπάι ποδηλατάκι μου..Πάλι καλά που αυτό έγινε ενώ δεν ήμουν πάνω.Θα είχα κατασβολωθεί που λένε και στο χωριό μου..

Το πρόγραμμα λεει τώρα περπάτημα μεχρι να δω τι θα κάνω.Και ο Π. υποσχέθηκε να έρθει να με βοηθήσει να φτιάξουμε το παλιό ποδήλατο της Ε. που είναι πολύ καλό κατα τ'άλλα για να έχω κι εγω..

Αυτά.Ολλανδικές ιστορίες για αγρίους.

In my mind all the time

Είναι όλα αυτά που λέγαμε για την συνειδητοποίηση.Και εμένα μάλλον δεν έχει ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία.

Είναι οι στιγμές που εκεί που κάθεσαι ωραία και καλά σου σκάνε οι φλασιές και λες..."Πωωωω ρε φίλε.Τι λες τώρα"..Αλλά ξέρεις..όχι με την καλή έννοια, της ευχάριστης έκπληξης.Με την πιο άσχημη που μπορεί να σου σκάσει.

Χθες όλη μέρα ήσουν στο μυαλό μου κύριε Νίκο.Όλη μέρα όμως.Γιατί ότι κι αν έκανα σκεφτόμουν πώς θα το έκανες εσύ ή τι θα σκεφτόσουν για μένα.Μίλαγα με κόσμο,έβλεπα να γίνονται διάφορα γύρω μου και εγώ σκεφτόμουν ότι στα λέω και σένα και συζητάμε και εκπλήσεσαι και γουστάρεις και ξέρεις..Κάνουμε την "κουβέντα" μας.

Και όταν πέρναγα από εκείνο το καφέ που είχαμε κάτσει μαζί, δέθηκε κόμπος το στομάχι μου.Έφερα στο μυαλό μου την εικόνα μας να καθόμαστε και να πίνουμε εσπρεσσάκι και να κουβεντιάζουμε.Και μετά πέρασα και από το "Ilios" και θυμήθηκα που σε έιχε εκνευρίσει ο τύπος εκεί, και τελικά το βραδάκι κάτσαμε στον Ιταλό για φαγητό, και ζήταγες ψωμάκι και δεν καταλάβαινες γιατί φέρναν αυτά τα μικρά απαίσια.

Σκεφτόμουν που είμασταν μαζί στο τρένο και σου κράταγα το χέρι και ένιωθα ζεστασιά, όπως πάντα.

Και την αγωνία σου για την μέρα που θα έφευγες.Ανασφάλεια.Δεν καταλάβαινα γιατί,δεν είχα συνηθήσει να είσαι έτσι.Αργότερα κατάλαβα.

Είχα δει τα σημαδια.Όλα.Αλλά που να πάει το μυαλό μου.Τόσο ξένο φαινόταν όλο αυτό.Όπως όταν ήμουν νηπιαγωγείο και έκλαιγα τα βράδια από φόβο μην πάθεις τίποτα, εσύ κι η μαμά.Και μετά απλώς έδιωχνα αυτές τις σκέψεις από το μυαλό μου.Έτσι μάλλον  έκανα πάντα.Κι όταν όλα ήταν τόσο εμφανή εγώ απλώς δεν έβλεπα.

Σε σκεφτόμουν όλη μέρα εχθές. Όλες μου οι σκέψεις είχαν ένα παρακλάδι που λεγόταν Νικάκης.Ή πιο απλά μπαμπάς. Εικόνες όμορφες και γελαστές.Εικόνες των τελευταίων στιγμών που μου φέρναν λιγμό και τον έπνιγα γιατί θα στεναχωριόσουν μαζί μου πάρα πολύ άμα το έβλεπες.

Η τελευταία κουβέντα που είχαμε κάνει μαζί ήταν για τον Π.και μου είχες πει πως όλα θα πάνε καλά.Ενώ ήξερα ότι δεν θα πάνε και έβλεπα πως ήταν ψιλοτελειωμένη η κατάσταση με τον Π., επειδή μου το είπες εσύ το πίστεψα.Και ήθελα τόσο να το πιστέψω.Και το είχες πει εσύ.Κι έτσι ηρέμισα.

Το βράδυ που γύρισα σπίτι πείναγα.Έκανα 2 αβγά ομελέτα.Σκατά, πάλι εσένα σκεφτόμουν και πως μύριζε το σπίτι όταν μαγείρευες εσύ.Είχε μια συγκεκριμένη όμορφη μυρωδιά και αίσθηση, ότι κι αν έφτιαχνες.Από ψαρόσουπα, μέχρι αυγά τηγανητά.

Και φυσικά το βράδυ είδα το πιο όμορφο όνειρο.Εσένα.Ήταν βέβαια λίγο διαφορετικό από τις άλλες φορές.Είδα ότι είχα την ικανότητα να σε ζωντανεύω και να σε φέρνω κοντά μου όποτε ήθελα,απλώς για περιορισμένη ώρα.Και έτσι είχα κάνει.Και σε έιχα αγκαλιά.Και ήταν και το Μαρικάκι σου εκεί κοντά και μου έλεγε να σε κρατήσω λίγο ακόμα, αλλά εγώ δεν μπορούσα γιατί είχε τελειώσει ο χρόνος και έπρεπε να φύγεις.Αλλά της υποσχέθηκα ότι σε λίγες ώρες θα σε ξαναφέρω..

Σε είχα τόσο μέσα στο μυαλό μου.Θα ήθελα τόσα να σου πω..Στα λέω νοητά και δεν ξέρω αν ακούς.Βλέπεις;..

κακο κι αυτο με μενα

Εκεί που λέω ότι έχω ηρεμίσει και ότι όλα μου είναι κομπλέ εδώ στο καινούριο σπίτι και είμαι και πολύ πιο ήρεμη γενικότερα, να σου και η μέρα που ξυπνάω άσχημα.Και δεν έχω όρεξη όχι για διάβασμα, αλλά για τίποτα.Και αππαπα..Στραβά κι ανάποδα μου φαίνονται όλα από το πρωί. Και ακόμα περισσότερο εγώ η ίδια.Η κοιλιά μου να πετάει ,, τα μαλλιά μου να μην στρώνουν και τα λοιπά και τα λοιπά.Και μαγείρεψα τελικά γαρίδες γιουβέτσι και περίμενα και την Θ. να φάμε παρέα , και φάγαμε και να 'μαι τώρα να νιώθω σαν μια αγελάδα άσχημη. 

Και για κάποιο λόγο ήθελα να γκρινιάξω εδώ στο μπλογκ και να ηρεμήσω.Όχι ότι ηρέμισα, αλλα ας είναι..Γκρίνια γκρίνια και ξανά γκρίνια!

Eindhoven και παλι

Δεν μπορώ να πω..ολα φαίνονται καλύτερα.Νέο σπίτι, νέοι συγκάτοικοι, νέες καταστάσεις. Το καλοκαίρι πρόλαβα να μέινω μόνο μια μέρα στο καινούριο σπίτι.Δεν το έζησα καθόλου.Τώρα είναι αλλιως.Γυρνάς και είτε βρίσκεις τους αλλους, είτε τους περιμένεις.Οικογενειακά και όμορφα.Καθόμαστε και τρώμε όλοι μαζί στο τραπέζι.Και είναι καλά.Λέμε βλακείες.Γελάμε.Αράζουμε.Νιώθω όμορφα λοιπόν, all in all. 

Κι αυτή η βροχή δεν με ενοχλει και τόσο. Ή έστω δεν την αφήνω να με ενοχλήσει. Τα υπόλοιπα θα έρθουν.Σιγά σιγά. Και το άγχος που εξακολουθεί να με κατατρώει τον τελευταίο καιρό, θα το αποβάλλω κι αυτό.Οι σκέψεις μου θα μπουν σε σειρά και όλα θα είναι στρωμένα.Τώρα αυτό είναι υπερβολική αισιοδοξία;Κι αν είναι, ποιος χεστηκε; Όλα θα προχωρήσουν.Αμ πως..!

ας πούμε τι;

Επιλογές είναι όλα ρε παιδί μου.Επιλογές απλώς.Και δεν ξέρεις αν είναι σωστές ή λάθος.Εσύ απλώς επιλέγεις.Και βλέπεις.Τα αποτελέσματα σου δείχνουν. "Κι αν δεν είχα κάνει αυτή την επιλογή;"..Φαντάζεσαι πόσα θα ήταν αλλιώς; Είναι σαν το Butterfly Effect. Το πέταγμα της πεταλούδας και καλά που μπορεί να τα αλλάξει όλα αν γίνει σε άλλη χρονική στιγμή ή αλλιώς ή κάτι τέτοιο τέλοσπάντων.

Μάλιστα.

Και τι είναι αυτό ακριβώς που λέμε "κλικ".Και πώς γίνεται; Και πώς το καταλαβαίνεις; Άμα σκέφτεσαι τον άλλο; Λίγο σουρεαλιστικό δεν είναι αυτό; Από εκεί που δεν ξέρεις κάποιον καν, την επόμενη στιγμή να είναι μέσα στο μυαλό σου συνέχεια;Τρελό.

Και έστω ότι νομίζεις ότι σου έχει κάνει το κλικ.Κάτι μέσα σου όμως λέει όχι.Άρα φταις εσύ ή απλώς δεν έγινε το κλικ; Και γιατί μετά αλλάζει και σκέφτεσαι κάποιον άλλον.Όχι τα πάλια!Άλλα πράγματα.Καινούρια.Αλλά ποιος ορίζει το κλικ.Μάλλον πώς το ορίζει.Και πώς είσαι σίγουρος;Και οι άλλοι τι φταίνε;

Αναπάντητα ερωτήματα.

Εν τω μεταξύ έχεις και τα παλιά να μην σε αφήνουν σε ησυχία.Και ακούς το Suedehead και το Laid και είναι τόσο μα τόσο evol και ακριβώς μέσα στο κεφάλι σου που θες να τα σπάσεις όλα.Τα μούτρα του, τα μούτρα της.Τι φταίει κι αυτή;Μικρή και βλαμμένη είναι.Κι αυτός ακόμα πιο βλαμμένος.Ασε τον και προχώρα.Ε τον άφησες.Και είσαι οκ.Αυτός δεν σε αφήνει.Με νοιάζει λέει.Τι σε νοιάζει ρε λεβέντη μου;Εσύ έφυγες in the first place.Τι ωραία που το μιλώ το αγγλικό.

Μεθαύριο σαλπάρουμε.Πετάμε δηλαδή.Για Ολλανδία.Ξανά μανά τα ίδια.Με περισσότερη όρεξη τώρα νομίζω. Αισιόδοξα.Καλή φάση.