..Οι ενδορφίνες χαρακτηρίζονται παγκοσμίως σαν οι ορμόνες anti-stress και φυσικής αναλγησίας...
Σήμερα λοιπόν που ήταν μια μέρα που ξεκίνησε στραβά από το πρωί, μονάχα αυτές μπορούσαν να με σώσουν.
Γενικά να πω ότι έχω ένα θέμα με το τι ώρα θα ξυπνήσω.Θέλω να έχω το λιγότερο 1 ώρα μπροστά μου, για να φάω πρωινό με την ησυχία μου (χωρίς πρωινό είμαι νεκρή), να ντυθώ με το πάσο μου και να μην βιάζομαι.Μου χαλάει το κέφι άμα βιάζομαι πρωινιάτικο.Γι αυτό προτιμώ να σηκωθώ νωρίτερα και να ξυπνήσω κιόλας ήρεμα, παρά να τρέχω αγουροξυπνημένη.Γκε γκε?
Για κάποιο λόγο που ακόμη δεν έχω καταλάβει όμως, εγώ εχθές το βράδυ έβαλα το ξυπνητήρι 3 τέταρτα πριν από την ώρα που ήθελα να φύγω..Σιγά το πράγμα θα μου πεις.Αλλά ένα τέταρτο είναι υπόθεση.Το ξυπνητήρι όμως δεν χτύπησε.Ή χτύπησε και δεν το άκουσα.Και έτσι σηκώθηκα στο τσακ κυριολεκτικά.Μόλις ένα τέταρτο πριν την ώρα αναχώρησης!Φυσικά αγχώθηκα, φυσικά έφαγα πρωινό (είπαμε, αυτό είναι στανταράκι) και φυσικά άργησα και δεν βρήκα θέση στην βιβλιοθήκη.Πήγα λοιπόν στο κέντρο υπολογιστών που έιχε άπειρη βαβούρα.Έβαλα τα ακουστικά μου και άνοιξα τις διαφάνιες του BPMS όμως τότε θυμήθηκα ότι έπρεπε πρώτα να περάσω από τη γραμματεία για να κανονήσω κάτι για το σπίτι μου και το μεσιτικό γραφείο που συνεργάζεται με το πανεπιστήμιο.Bingo Μαργαρώ μου!Γι αυτό έπρεπε να σηκωθείς πρωι!!!! Τρέχω στη γραμματεία, με στέλνουν στο μεσιτικό γραφείο, από εκεί στην τράπεζα..Με αυτά και με εκείνα πέρασε 1.30 ώρα. Και γυρνάω στο Κέντρο υπολογιστών και να είναι κόσμος και κοσμάκης εκεί και ο καθένας να σε πιάνει και να σου μιλάει και να σου λέει τον μακρύ του και τον κοντό του.Και να σκέφτομαι εγώ "΄ώχου και δεν με νοιάζει, ώχου και δεν με νοιάζει" και καπάκια "Ρε πότε θα προλάβω να τα διαβάσω όλα αυτά..πάει..θα κοπώ..ή θα πάρω 6.Αχ μακαρι να παρω 6(απελπισία)". Ταυτόχρονα και με τέχνη αποφεύγω τους αργόσχολους και τις κουβέντες, μόνο με τον Α. που κάθεται δίπλα μου λέμε καμιά κουβέντα.Αρχίζω να διαβάζω, κινέζικα μπροστά μου, η μουσική στ αυτιά μου, ο Jeff Buckley συγκεκριμένα, να λέει για το lover you should've come over. Και πανικός έρχεται, μεγάλος.Και σκέφτομαι μαθήματα, μετακομίσεις, νοίκια, μπαμπά που είσαι να με ηρεμίσεις?, η Ε. που είναι από το πρωί, λες να έχει πυρετό, απόκληρος στον κοσμο αυτό κλπ κλπ.Βάζω τα κλαμματα, βγαίνω έξω , έρχεται κι ο Γ. με ηρεμεί κάπως, γυρνάω σπίτι να διαβάσω.Μιλάω και με μανα, και Ε, ψήνεται στον πυρετό αυτή, αντιβίωση,την καημένη, σταναχωρια.
Σηκώνομαι και πάω στην πισίνα του σπορτς σέντερ και κολυμπάω μισή ωρα.Μαλάκα.Δεν υπάρχει,ηρέμισα πλήρως.Ενδορφίνες σου λέει.Κι εκεί ήθελα να καταλήξω.Αυτή τη στιγμή ο κόσμος καίγεται από άποψη διαβάσματος, και εγώ στην κοσμάρα μου πίνω ελληνικό καφέ, ακούω Σωκράτη Μάλαμα, και λέω να αρχίσω να διαβάζω. Ενδορφίνες σας αγαπώ.
Κάρτα η αντιμετώπιση μου τώρα.Αλλά πραγματικά..Σκασιλίτσα μου.
Πριν από 7 ώρες
2 σχόλια:
Πόσο μπορεί να συμφωνώ με την πρώτη παράγραφο? Έπαθα ακριβώς το ίδιο σήμερα με τη μόνη διαφορά ότι όπου λέξη "πρωινό", βάλε λέξη "μπάνιο". Αποτέλεσμα να αργήσω 45 λεπτά στη δουλειά...
που να βγεις και για τρέξιμο...
Ενδορφίνες ρουλς, λέμε...
:-)
Δημοσίευση σχολίου