Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

είναι αστείο

Οι μέρες περνάνε τραγικά γρήγορα τελικά.Είτε νιώθεις καλά , είτε όχι. Αυτό είναι αξίωμα.Μόνο 2 φορές στη ζωή μου έχω νιώσει τον καιρό να περνάει πολύ αργά.Σε σημείο τρέλας. Γενικότερα αυτό δεν συμβαίνει.
Οι μέρες αυτές είναι τρομερά δύσκολες για μένα.Ίσως μπήκα επιτέλους στην φάση συνειδητοποίησης καταστάσεων. Δεν ξέρω, δεν είμαι σίγουρη. Πάντως, για να καταλήξω κι εκεί από όπου άρχισα, ο καιρός περνάει.Γρήγορα.Σε 10 μέρες παίρνω πούλο από το Αιντχόβεν για 2 μήνες.Και δεν πρόκειται να έρθω πριν απο τον Σεπτέμβρη για κανένα λόγο.Και πολύ χαίρομαι γι αυτό.
Όχι ότι με περιμένει κάτι το εκπληκτικά ωραίο στην Ελλάδα. Ούτε καν.Δεν ξέρω τι θα γίνει, τι θα κάνω , πώς θα πάει το καλοκαίρι γενικότερα.Μονο όμως η σκέψη του να είμαι με την αδερφή μου, την κολλητή μου, και με άλλα άτομα που αγαπώ, μακριά από εδώ, με ήλιο και ζέστη, με φτιάχνει.
Το μυαλό βέβαια πρέπει να στρομωχτεί πολύ αυτό το 10ήμερο, να ξενυχτήσει, να ξυπνήσει από τα άγρια χαράματα πολλές φορές και να χωρέσει μέσα σε αυτό το διάστημα διάβασμα για να περάσω 4 μαθήματα (αριθμός διόλου ευκαταφρόνητος, αν σκεφτούμε το βαθμό δυσκολίας τους (3/4=κινέζικα)), μια εργασία μαθηματικών, μια μετακόμιση, και συναισθήματα όλων των ειδών που ζυγίζουν περίπου 3258724659348656534 τόνους. Καλή τύχη Μαργαρώ.
Τα όνειρα συνεχίζουν να είναι απαίσια και γεμάτα από την κοπελιά της προηγούμενης ανάρτησης, που εξακολουθεί να "κερδίζει" και στον ύπνο και στον ξύπνιο (υποθέτω-μιας και δεν μαθαίνω κάτι διαφορετικό).Μόνο που τα τελευταία 2 βράδια μας επισκέφτηκε και ο μπαμπάκας, που είχα να τον δω πολύ καιρό..Και τα είπαμε (Στον ύπνο μου πάντα παιδιά-δεν έχω τρελαθεί ακόμα), και είδα πως ξέρει τα παντα για μένα.Για το τι κάνω και το πώς νιώθω.Γενικότερα.Και συμβουλή δεν μου έδωσε, μόνο μου είπε πάλι , σου έχω εμπιστοσύνη..
Για να το λέει κάτι θα ξέρει.Το μανίκι είναι να επιβεβαιωθεί.Κι αυτό πρέπει να το κάνω εγώ.

Και για να κλείσω, θα μιλήσω για το σάουντρακ των τελευταίων ημερών.Μια ανακάληψη του χειμώνα που μας πέρασε , οι Piano Magic. Ακούω τις αλμπουμάρες τους "Home Recordings" και "Ovations". Παρέα με αυτούς ακούω και Λεωνίδα Μπαλάφα που έχω αγαπήσει ξαφνικά. Ακόμη Χατζηφραγκέτα, όπως πάντα, Pink Floyd , σταθερή αξία, και Shakira για να κουνιέμαι και να απελευθερώνονται ενδορφίνες που μας κάνουν πιο ευδιάθετους.Πολύ ταιριαστά ακούσματα, ξέρω, όμως όλοι έχουμε δικαίωμα στο παραστράτημα.Που παραστράτημα δεν είναι άμα μας ακούγεται όμορφα στο αυτί.
Τέλος.

2 σχόλια:

Ευτύχω είπε...

10 μέρες ενδεχεται να είναι το πηδηματάκι το γερό. Σκέψου όμως γεροντίστικες διακοπές σε Αστυπάλαια-τυχαία μου ρθε-με ξίνιες, μίρλες και σκηνές ζηλοτυπίας και απείρου κάλλους, απαρτιζόμενες από κυρατσοπαρέες και μονοχνωτιές. Ξέρω ότι λερώθηκες απ' τη χαρά σου.Θα έχομε και σλιπαντ μαζί μας στην εκδρομή. Περνάει ο καιρός και είναι και γιατρός λένε. Αρχίζω στα 26 μου να το πιστεύω. Επίσης, γενεθλιάκια σε 8 μερούλες!!!!Σ αγαπώ, παρανόα κολλητή μου!!!

Me lene Poph είπε...

Για να σου έχει εμπιστοσύνη κάτι θα ξέρει.. :)

Να περάσεις καλά τις διακοπές σου εύχομαι στην Ελλαδάρα μας, όσο για τα μαθήματα.. δεν βαριέσαι.. !! :p :)