26. Η 2 επί 13.

Τα κλείσαμε τα 26.Ή για να είμαι ακριβής στις 9 το βραδυ (γεγονός που μαρτυρά τον ωροσκόπο μου) θα τα κλείσω.Από σήμερα λοιπόν είμαι και επισήμως 26 και δεν μπορώ πια να λέω ότι είμαι 25 όπως έκανα μέχρι χθες.Καλά όχι ότι με νοιάζει και τόσο, ξες, κουβέντα να γίνεται.
Από το πρωί ακούω "Laid-James" και έχω στο μυαλό μου τον Tim Booth να χορεύει.
Τα φετινά γενέθλια ήταν αλλιώτικα. Είμαι μόνη μου καταρχήν.Σε φάση διαβάζω πνίγομαι ξενυχτάω μέσα σε απίστευτη μιζέρια.Ποτέ δεν ηταν έτσι. Και πολλές ώρες σκέφτομαι σαν 13χρονο.Αλλά νταξ,μου το δικαιολογώ και λίγο.Λοιπόν.Μόνη μου.Γενικότερα.Εδώ στην Ολλανδία, στο σπίτι μου, στις σκέψεις μου, σε όλα.Και όσο αυτό βολέυει κάποιες φορές, κάποιες άλλες σου γαμάει το είναι.Όπως χθες όταν έπεσα στο κρεβάτι.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Παύση.Βγήκα έξω.Ήρθε να με δει η Θ. που διαβάζω εδώ στην Βιβλιοθήκη.Μου έφερε και δώρο.Και χαμογελώ γιατί τούτη τη στιγμή νιώθω κάπως λιγότερο μόνη.Όχι για το δώρο.Αλλά για το "Να σε χαίρομαι" που ήταν αληθινό.
Τι έλεγα; Για τα αλλιώτικα γενέθλια.
Ευχές αρκέτές.Προσωπικές και απρόσωπες.Αλλά ήταν ευχές.Νόμιζα ότι δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω μια προσωπική ευχή από μια απρόσωπη, αλλά εν τέλει είναι απλό, κάνει μπαμ.Και το πρώτο μπαμ γίνεται όταν βλέπεις πως νιώθεις εσύ για το άτομο που μόλις ευχήθηκε.Χαμογελο ως τα αυτιά ή προσπάθεια να θυμηθείς πότε είχατε μιλήσει τελευταία φορά;

Τούρτα δεν είχα φέτος.Κι ούτε θα έχω.Γιαούρτι, φρυγανιές και κανα φρούτο για βραδυνό.Εορταστικό.Μοναχούλα παρέα με ΣΕΞ ΕΝΤ ΔΕ ΣΙΤΥ.Και μετά παρέα με Stochastic Operations Research και WinEdt. Και λίγη φασίνα γιατί μετακομίζω κιόλας.
Πέρσι..Ήταν όλα αλλιώς.Όλα έιναι αλλιως μέσα σε ενα χρόνο.Τρομακτικά αλλιώς.Αλλά και αισιόδοξα.Γιατί άμα φτάσεις χάμω, θα σηκωθείς μετά,ε;.Είς άνοδο λοιπόν.
Χρόνια Πολλά στο Μαργαρόλι το λοιπόν.26 και συνεχίζουμε..χουχου