χιόνι κι ένας ανώμαλος

Παγωνιά, χιόνι, το έστρωσε τελικά..Χιόνι σου λέω όχι αστεία.Εχθές έριχνε από το μεσημέρι μέχρι αργά το βράδυ.Το απόγευμα κατά τις 6 είπαμε με τη Θ. και την Ε. να πάμε να πιούμε έναν καφέ, έτσι βρε αδερφέ για το ονόρε (και για να τσεκάρουμε αν αληθεύουν οι φήμες περι καπνίσματος εντός της Bommel).Και μια και δυο ξεκινάμε από το πανεπιστήμιο αγκαζέ για να μην γλυστρίσουμε και πέσουμε οι λεπτεπίλεπτες, και τότε να σου ο ανώμαλος.Με -2 βαθμούς, χίονι τριγύρω και χιόνι να πέφτει, περπάταγε χαλαρός και άνετος με σανδάλι,βερμούδα και κοντομάνικο.Ούτε καν κάλτσα.Ξώφτερνος.Πολλών λογιών είναι η τρέλα, αλλά ο τύπος έδωσε ρεσιτάλ. Μαλάκα ΧΙΟΝΙΖΕ. Αν αυτό δεν είναι ανωμαλία , τι είναι;
Τελικά στην Bommel δεν καπνίζουν μέσα, παρα μόνο το βράδυ, μετά τις 10.30-11.00. Κάτι είναι κι αυτό σαφώς.Δεν είμαι καπνίστρια, αλλά είναι σπαστικό και για τον καημένο που θέλει με τη μπύρα του να κάνει ένα τσιγάρο, να πρέπει να βγει στο αγιάζι.Κι ας έχουν τις ψηστιέρες-σόμπες ανοιχτές.Ειναι χαρντκορ πράματα αυτά.Αυτά λοιπόν περί χιονιού κι ανωμαλίας.
Η ζωή στο Αιντχόφεν κοιλά κανονικά και γρήγορα, Χριστούγεννα πλησιάζουν και για άγνωστο λόγο δεν χαίρομαι και πολύ.Μόνο που μου έχουν λείψει όλοι στην Ελλάδα, και θέλω να τους δω..
Σας στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς και αποχωρώ!