αν δεν βάλω τίτλο τι θα γίνει;

Χθες, εκεί που πίναμε το κρασόμπυρό μας στην Bommel και συζητώντας με κάτι διδακτορικούς φοιτητές, πληροφορήθηκα πως η Αιντχόφα είναι μικρή πόλη, και κλειστή κοινωνία και πάντα πρέπει να προσέχουμε τι λέμε γιατί μπορεί να βρεθούμε προ εκπλήξεων.Σε πρώτη φάση είπα "Οκ, το ξέρουμε ότι είναι μικρή πόλη και κοινωνία, αλλά γιατί να προσέχουμε τι λέμε?" "Γιατί όλα μαθαίνονται.Εσύ πχ, ξέρω ότι χορεύεις και ότι είσαι η κοπέλα του Π..Και άλλες τσίζι λεπτομέριες που δεν μπορώ να πω.".
Μπήκα σε σκέψεις λοιπόν. Πάει στα κομμάτια το "η κοπέλα του Π." . Δεν το χουμε κρυφό, ήταν εκεί και ο καλός μου, λογικό να το γνωρίζει κάποιος.Τα υπόλοιπα ο "αγνωστος διδακτορικός" που στο καλό τα ήξερε.Και γιατί?Και τι τσίζι λεπτομέριες μπορεί να ήξερε;
Καλά, στις ωοθήκες μου.Δεν με νοιάζει και τόσο,αλλά μπήκα σε λογικές σκέψεις.
Και θυμήθηκα ιστορίες απείρου κάλους από τις υπέροχες μέρες στον Χρυσό Οδηγό..:
Είναι μεγάλη Πέμπτη και μόλις έχουμε πληροφορηθεί ότι οι καλοί μας διευθυντάδες μας αφήνουν να πάρουμε πούλο 2 ώρες νωρίτερα. Με περίσσια χαρά και αγάπη σφιχταγκαλιαζόμαστε οι "αγαπημένοι" συνάδελφοι και ανταλλάζουμε ευχές γιορτινές και χαρμόσυνες.Καλή ανάσταση ,καλό Πάσχα, καλό σούβλισμα , καλά κρασιά και τα ρέστα.Και τότε ξαφνικά μένω μαλάκας καθώς η Μ. έρχεται και μου λέει "Το σεξ και οι πίπες μετρημένες τώρα, είναι άγιες μέρες..Από την Κυριακή και μετά".WTF?Και είναι αυτά τα μαρτυρικά δευτερόλεπτα που ψάχνεις να βρεις μια καλή απάντηση και δεν μπορείς.Γιατί πλάκα δεν έκανε.Τι να της πεις της μαλακισμένης εκείνη την ώρα, όπου δίπλα ακριβώς στεκόταν η άλλη φακλάνα φίλη της και χαμογελούσε "κάπως". Απλά είπα ενα "Δουλειά σου" με ζαχαροχαμόγελο και πήγα να χαιρετήσω και τους υπόλοιπους. Δεν είχα νευριάσει , απλώς σκεφτόμουν τι μου είχε μόλις πει. Εν τέλει , όταν ξαναγυρίσαμε στη δουλειά, έμαθα ότι το συμβάν είχε μαθευτεί και ότι η αγαπητή Μ. διέδιδε ότι είμαι ένα πουτανάκι που αρέσκεται στο να παίρνει πίπες στον γκόμενό του. Κι όλα αυτά τα συμπέρανε από το "Δουλειά σου" που τις είχα πει. Και ρε κοπελιά, σαφώς και αρέσκομαι στο να παίρνω πίπες στον γκόμενό μου, και γουστάρει κι αυτός και τα περνάμε φίνα.Εσένα ποιο το πρόβλημά σου. Το εν λόγω συμβάν το είχα αφήσει να πέσει κάτω λόγω μαλακισμένης φάσης που περνούσα τότε και δεν άντεχα να κοντράρομαι και πολύ.

Το παραπάνω ένα δίδαγμα για μένα ως προς τις κλειστές κοινωνίες και του πώς μεταφράζονται λόγια και απαντήσεις σε κάθε είδους προκλήσεις.Και γι αυτό η χθεσινή κουβέντα του άγνωστου διδακτορικού με έβαλε στο τριπάκι (παπακαλιάτης μοουντ ον :Ρ) του να σκέφομαι τι έχω πει και τι τσίζι ντιτέιλς μπορεί κάποιος να "ξέρει" για εμέ..Βέβαια είπαμε..Στις ωοθήκες μου.Αλλά..Η απορία παραμένει.

Αλλάζω θέμα. Αύριο αρχίζει το 2ο κουαρτάιλ και έχω ένα πρόσθετο μάθημα "stochastic operations research " που το κάνει μια Ελληνίδα καθηγήτρια και έχω ανέιπωτη περιέργια. Ακόμη οι εργασίες τρέχουν και εγώ δεν τις προλαβαίνω. Run Margarita, Run. On the run συνέχεια ρε.Οι φλόιντ ξέραν. Θα ακούσω Dark Side τωρα.Κολλάει στο mood.
Επίσης αύριο παίζουμε με τον Ατρόμητο.Και δεν ξέρω τι ώρα και πρέπει να το ψάξω.Και τώρα πρέπει να κλείσω αυτό το ανούσιο ποστ και να πάω να φτιάξω το ζνίτσελ μου να το φάω.Και μην ξεχνάτε σας αγαπώ.