..take me out tonight..

Take me out tonight
-Μα γιατι τετοιο κολλημα με αυτο το τραγουδι;
where there's music and there 're people
and there 're young and alive
-Δεν ξερω..μαλλον γιατι οταν το ακουω παθαινω ενα deja vu
Driving in your car I never never want to go home
-Θυμασαι τον..
because I haven't got one anymore..
-Ισως..και ενα αρωμα, μια μυρωδια, μια εικονα..Συναισθηματα πολλα..

Take me out tonight
-Τι συναισθηματα δηλαδη; Γινε σαφης.Πες μου.
because I want to see people and I want to see lights
-Δεν εχουν ονομα.Ειναι πολλα.Και αλλιως τα βιωνω εγω, αλλιως εσυ.
Driving in your car, Oh please!Don't drop me home
-Αλλα νιωθουμε;
because it's not my home, it's their home
-Μαλλον..Απλως τους δινουμε ιδια ονοματα
and I'm welcome no more
-Μμμ


And if a double-decker bus crashes into us
to die by your side is such a heavenly way to die.
And if a ten tone track kills the both of us
to die by your side, well, all the pleasure,the privilege is mine..

Αν θες δες

Μαρουσκααααααααααααααααααααα..το evian..

Υπαρχουν καποια πργματα που δεν αντεχω καθολου τον τελευταιο καιρο..Θαρρω ποτε δεν τα αντεχα,ανεκαθεν με τσαντιζαν σε υπερμετρο βαθμο!Ομως τις τελευταιες μερες πραγματικα δεν μπορω να τα ανεχτω..Ισως γιατι τα αντιμετοπιζω καθημερινα πλεον και ολα μαζεμενα στη δουλεια.

1. Την μιζέρια.Αυτο το υφος "δεν ειμαι καλα, λυπηθητε λιγο, look at me!!!"..Ατομα που ερχονται στη δουλεια καθημερινα με αυτο το υφος..Που δεν εχει περασει μια μερα χωρις να παραπονεθουν, να πουν "ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ"..Που ακομα και για να σου ζητησουν μια τσιχλα, παιρνουν το μιζερο υφος..Ρε γαμωτο, εκεινη την ωρα ΟΧΙ δεν θελω να δωσω τσιχλα!Αλλα επειδη μου αρεσει να ειμαι μονο γελαστη στη δουλεια, καταπινωωωωωω..και χαμογελαω και λεω "ευχαριστως!".Καταπιεζομαι though..
2. Την γκρινια. Παλι απο τα ιδια ατομα, ή απο ακομη πιο πολλα!Γκρινια για τα παντα..Για ολα..Οταν εχουμε πολλη δουλεια,οταν δεν εχουμε δουλεια,για το ανοιχτο παραθυρο που κανει ρευμα, για το κλειστο παραθυρο "Ουφ εσκασα", για το προγραμμα πανω στο οποιο δουλευουμε "ΠΑΛΙ ΚΟΛΛΗΣΑΑΑΑΑ..ΕΣΕΙΣ ΚΟΛΛΑΤΕ????" -ΝΑΙ ρε κοριτσι μου, ολοι κολλαμε αλλα το ξερουμε πια οτι το συστημα ειναι προβληματικο, δεν το κανουμε θεμα!-,για την καρεκλα που ειναι αβολη "πιαστηκα"..φφφφφφφ..κι εγω κουραστηκα να σε ακουω.
3. Το κουτσομπολιο-κατινια.Ειναι και ατομα που δεν τολμας να βαφτεις, να βαλεις μια φουστα, να ομορφυνεις λιγακι..και σε κοιτανε με μισο ματι..Περνας και κοιταζονται μεταξυ τους και μειδιουν!Και το χειροτερο ειναι οτι νομιζουν οτι δεν τους παιρνεις πρεφα..Ναι καλα..

Αυτα κυριως δεν μπορω να ανεχτω στην δουλεια.Και καμια ωρα θα αρχισω να αμολαω χριστοπαναγιες δεξια-αριστερα..


-----------------------------------------------------------------------------------------------


Διαβασα σημερα το εξης φοβερο: Αν ξεκολλησεις μια κολλητικη ταινια (το γνωστο σε ολους μας σελοτειπ) σε κενο αερος, θα δημιουργηθουν ακτινες Χ, ικανες για να βγαλουν μια ακτινογραφια του χεριου σου!Λιγο τρομακτικο.Και ενδιαφερον σιναμα.Οι επιστημονες παντως καθησυχαζουν τον κοσμο διαβεβαιωνοντας πως η χρηση του σελοτειπ, στο γραφειο μας, ειναι απολυτα ασφαλης. ΛΟΛ.


Θελω να γραψω κατι ακομα για ενα πολυ αγαπημενο μου ταγουδι και καποιες σκεψεις πανω του, ομως νομιζω πως θα του αφιερωσω μια ξεχωριστη αναρτηση, και ενα πιο θετικο αερα.Η συγκεκριμενη αναρτηση ειναι ακρως αρνητικη και εχει τον αερα της σημερινης μερας.Σκατενιο αερα..Και ο "Μελωδια" μολις εβαλε Οναρ&Β.Παπακωνσταντινου "δεν χρωσταω σε κανεναν"..Εχω χρονια να το ακουσω αυτο το κομματι..
Νιωθω λιγο..

Εν ωρα τσαγιου

Σαββατο σημερα..Ωραια μερα.Δεν δουλευουμε κιολας, οι γονεις στην δουλεια..Αρα υπνος για μενα και την Ελενη.
Το χθεσινο βραδυ ειχε ξενυχτι, αρα η μικρη Μαργαριτα εκλεισε τα παντζουρια κατα τις 4.30, ωστε να ευχαριστηθει το Σαββατιατικο πρωινο...Οχι ομως.Ο καλος μου φιλος ο Σταυρος στις 9 το πρωι θυμηθηκε πως ηθελε να δει τι κανω.Και με ξυπνησε..
Τον αγνοησα επειδικτικα, ομως μια ωρα αργοτερα ο υπνος μου τερματιστικε..Μαγειρεψα, και εκανα τα απαραιτητα συμαζεματα στο σπιτι..Εχω να απλωσω κι ενα πλυντηριο!Χειροερη δουλεια δεν εχω..Σαν τη καταρα το αποφευγω.Εχω κανει λοιπον, ο,τι αλλη δουλεια υπηρχε..Μεχρι και την ντουλαπα μου ψιλομαζεψα (ακουσον ακουσον).
Εφτιαξα ενα τσαι με γευση "ΦΡΟΥΤΑ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ", απο αυτα τα αθλια lipton..Και αναρωτιεμαι πώς μπορουμε να ξερουμε αν οντως η γευση αυτη ειναι φρουτα του δασους.Αφου δεν εχουμε φαει φρουτα απο το δασος ποτε.Απο το χωραφι του παππου ναι..Οσοι ειμαστε απο τους τυχερους που και παππου εχουν-ειχαν και χωραφι, ολο και καποιο μηλαρακι-αχλαδακι-ροδακινο-ντοματα-αγγουρι φυσικο θα εχουν φαει..Οι υπολοιποι απο την λαϊκή της γειτονιας τους, ή κανενα βιολογικο στην καλυτερη περιπτωση!Επομενως ΠΩΣ ξερουμε την γευση "ΦΡΟΥΤΑ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ"; - ερωτημα αναπαντητο.και η ωρα ειναι 1:58-.

Προχθες ειχα ραντεβου με τον γιατρο μου.Το ζυγισμα με εδειξε ενα κιλο παραπανω.Αναμεικτα συναισθηματα για μενα.Χαρηκα.Αλλα προβληματιστικα πολυ με το γεγονος οτι περισσοτερο χαρηκα που ικανοποιηθηκαν οι αλλοι μαζι μου, παρα με το οτι βοηθω τον εαυτο μου και ουσιαστικα του εκανα καλο με αυτο το σωστο κιλο.
Κοιτω την αναλυτικη μου βαθμολογια.Η γιορτη του 5 ειναι εκει μεσα.Με μερικες φωτεινες εξαιρεσεις σε μαθηματα οπως τα Αγγλικα 4 και η Παιδαγωγικη.
Τις προαλλες ειχα μπει στο τμημα βιβλιων του Public.Απροσωπο και ψυχρο σαν βιβλιοπωλειο.Εν παση περιπτωση, ημουν κοντα ειχα μιση ωρα και ειπα να την σκοτωσω ετσι. Χαζευοντας λοιπον βιβλια που θελω να διαβασω, επεσα σε μια διαφορετικη απο αυτην που εχω εκδοση του "Ακου ανθρωπακο" του Βιλχελμ Ραϊχ.Το ξεφυλλισα και επεσα ξανα -λιγο επιτηδες- σε μια φραση που μου ειχε μεινει τοτε που το διαβασα και που την ειχα κατανοησει καλυτερα απο οποιοδηποτε αλλο μερος του βιβλιου. "Γυρευεις ευτυχια, μα η σιγουρια εχει μεγαλυτερη σημασια για σενα"..
Ναι.Ισχυει τοσο..Σε μενα τουλαχιστον.Οταν με ρωτανε τι θες να εισαι σε 10 χρονια, απανταω "Υγειης και ευτυχισμενη".Τελευταια νομιζω πως μαλλον η ευτυχια-για μενα τουλαχιστον- παει πακετο με την ασφαλεια και την σιγουρια.Αυατ σκεφτομαι τουτη την ωρα.
Αυριο θα φαμε μπριζολες.Και θα ερθει η Μιμικα με τον Παναγιωτη και το Σωκρατη σπιτι. Ωραια θα ειναι.Οικογενειακες καταστασεις.
Σημερα ελεγα να μην βγω αλλα εχω την εντυπωση πως οι γονεις μου θα ειναι σπιτι και δεν ψηνομαι πολυ για τουτο το ενδεχομενο.Μαλλον θα μεινω στο δωματιο μου και θα δω καμια ταινια.Αισθανομαι υπερκοινωνικοποιημενη αυτες τις μερες. Σημερα λοιπον δεν θελω ανθρωπο μαζι μου.Ουτε να του μιλησω, ουτε να μου μιλησει, ουτε καν να κανουμε παρεα. Δε νομιζω πως ειναι κακο αυτο.Η τελευταια φορα που εμεινα μεσα σαββατοβραδο,ενω ηταν και οι γονεις μου εδω, ηταν πριν απο 1,5-2 χρονια.. Πανω που ειχα αρχισει να αγαπιζομαι με τον Μιχαλη.Και ηταν ανοιξη και ολα ηταν καλα τοτε νομιζω. Μιλαγα στο msn με τον Μιχαλη και ακουγα το Division Bell.Και του ελεγα πως κατι μου λειπει απο αυτο το αλμπουμ και χαιρομασταν παρεα γιατι κι εκεινου κατι του ελειπε.
Χθες μου ειπε η Ελενη οτι η Joan Baez ειχε πει, πως δεν ερχεται να τραγουδησει στην Ελλαδα επειδη υπαρχει η Φαραντουρη..wow..Κι εχω να κανω την εξης ερωτηση..Με τι τονο να το ειπε αραγε, και τι να εννοουσε; Η απαντηση που θα λαβω απο τους π[ερισσοτερους που θα ρωτησω ειναι πως νιωθει "μικρη μπροστα της" -οχι δεν εννοω στο μεγεθος-.Πως αφου υπαρχει μια τραγουδιστρια σαν τη Φαραντουρη , τι να ερθει να κανει..Κι εγω-που φυσικα και δεν υποτιμω την Μαρια Φαραντουρη(απλα βαριεμαι λιγο)-αναρωτιεμαι αν οντως εννοουσε αυτο, ή αν ,ας πουμε, υπαρχει καποιο ειδος "βεντετας" μεταξυ τους..Τυπου "Ή εγω ή αυτη"..Μπουρδολογω τωρα , θαρρω, μα για να ειμαι απολυτα ειλικρινης θα προτιμουσα να ακουγα την Joan live κι οχι το Μαρακι..

Ο θειος Ζαχαριας ειχε πει οτι της μοιαζω.Δε νομιζω και πολυ..Αλλα απο το να μοιαζω στη Φαραντουρη το προτιμω ισως.


Ο Φοιβος Δεληβοριας μιλα σε ενα πανεμορφο τραγουδι του για "Εκεινη".Υπαρχει "Εκεινος" για μενα..Υπαρχει γαμω την τρελα μου και μου βγαζει παντα το συναισθημα ασφαλειας και προστασιας..Σαν μπαμπας κατι..Γαμω τα συμπλεγματα μεσα!

Το τσαι τελειωσε.Σε λιγο τελειωνει και το cd του Καζουλη.Κι εγω κατουριεμαι.

..διαδρομη..

8.05 πμ..Ανοιγει η πορτα..Βγαινω στον δρομο..Γρηγορα βηματ, να ειμαι στην ωρα μου στη δουλεια.Παταω το play στο mp3 μου...Dance me to the end of love ακουγεται..και με γεμιζουν σκεψεις..Ενιοτε ομορφες.Αλλες φορες μελαγχολικες..Καποτε αγχωτικες..Αφτες ειναι και οι χειροτερες..Στριβω στην Ηρακλεους.Κοιταω ψηλα στα συρματα της ΔΕΗ.Περιστερια.Αυτο μας ελειπε να μας χεσει κανεναν πρωινιατικα και να τρεχουμε..Δεν φτανει που παλι με πηρε ο υπνος..
Περναω τον φουρνο.Διασχιζω την Βρεσθενης.Μα καλα, γιατι πατανε τοσο γκαζι πρωι πρωι σε τοσο μικρο δρομο?
Φιου..Ευτυχως δεν εβαλα τακουνια σημερα που βιαζομαι και μπορω να κατεβω γρηγορα την αποτομη κατηφορα της Ηρακλεους..Να και ο μικρος ξανθουλης.Δεν ξερω αν εχω δει πιο ομορφο παιδακι..Το βλεπω καθε πρωι την ιδια ωρα στο ιδιο σημειο με τη μαμα του.
Τσακ.Εφτασα στο μετρο..Για μισο λεπτο..Μηπως περασει το τρολευ..μπααααααααα...Παμε!
Κατεβαινω τις κυλιομενες σκαλες.ΗΛΙΘΙΟΙ!Αμα θετε να ειστε ακινητοι σταθητε δεξια!Αμαν πια..
Σε 2 λεπτα ερχεται το μετρο.Παρατηρω τον κοσμο.Αυτη η κοπελα με την μακρια κοτσιδα εχει εδω και 2 χρονια το ιδιο σακιδιο, το ιδο χρωμα στα μαλλια, το ιδιο τσαντακι μεσης..Στασιμοτητα?Η απλως βολη?
Ο συρμος εφτασε!Στριμοχνομαστε.Τελικα χωρεσα παλι.Ακουω το Disorder τωρα..ΦΦΦ..Δεν ειναι ωρα για Joy Division ομως...Περνω στο επομενω κομματι..χμ..REM καλυτερα για τωρα το πρωι..Man on the moon.. "If you believed they put a man on the moon, man on the moon
If you believe there's nothing up my sleeve, then nothing is cool"
Κοιτω τον κοσμο παλι..Η κοπελα διπλα μου εχει βαφτει πολυ ωραια και φυσικα..Και φοραει ωραιο αρωμα!Ευτυχως..Το τελευταιο που θελει κανεις πρωι πρωι,ενω ειναι στριμογμενος στο μετρο,ειναι ενας ανθρωπος που μυριζει ασχημα.
Φτανουμε συνταγμα.Προσπαθω να βγω πρωτη και να κατεβω γρηγορα τις σκαλες.Ο καθενας περπαταει οπως του κατεβει..
Σε 2 λεπτα κι αυτος ο συρμος..Ενα αγορι ακουει μουσικη.Τι να ακουει?Εγω πανως τωρα ακουω Last post on the bungle-Libertines.
Μπαινουμε μεσα.Πολυς κοσμος που φαινεται οτι παει στη δουλεια..Σε καποια εταιρια..ΠΟλυ κουστουμαρια εχει πεσει..Εγω ειμαι με τζιν, μακο και all star..Καμια φορα βαζω και κανα φορεματακι για αλλαγη.Και τακουνια.Σημερα ομως βιαζομουν ειπαμε!
"Επομενος σταθμος Α-ΜΠΕ-ΛΟ-ΚΗ-ΠΟΙ".Γελαω μονη μου.Θυμαμαι τη Νικη που κοροιδευει το πως ακουγεται η λεξη αυτη..παρομοια με τον ΠΟ-ΝΟ-ΚΕ-ΦΑ-ΛΟ.
Φτασαμε..αντε τρεχα να ανεβεις..Σιγα μην παω απο τις κυλιομενες.Ολοι απο εκει πανε για να φτασουν γρηγοροτερα.Εγω πρωτη ανεβαινω.Σφιγγει και ο ποπουλης μου!
Βγαινω εξω.Η κυρια με τα κουλουρια Θεσσαλονικης με κοιταζει οπως καθε μερα απο την κορφη ως τα νυχια (που λεει ο λογος). Λες να της πω Καλημερα? Μπορει και να το θελει καμια φορα..Κρυωνω λιγο και σκεφτομαι πως θα ειναι να ξυπναει τοσο πρωι για να σταθει εκει για πολλες ωρες με τα κουλουρακια της.Και σκεφτομαι αυτοματα και το κοριτσακι με τα σπιρτα (ναι το παραμυθι), μετα το τραγουδι των Κατσιμιχαιων, μετα την αδερφη μου και τον μπαμπα μου που εκλαιγε συγκινημενος..Συνιρμικα ολα αυτα..ΣΤΟΠ!!!!!Φαναρι κοκκινο!
Chelsea Hotel..ΡΕ ΑΧ! Ετσι θα ελεγε κι η Λενια μου..Μερικες Καφετεριες στην Αλεξανδρας ειναι γεματες..Νταξ..Δεν θα ξυπναγα μια ωρα νωριτερα για να παω να πιω καφε στα Flo Cafe.
Σταση στο τελευταιο περιπτερο.Διαβαζουμε πρωτοσελιδα εφημεριδων. DERBY, Πρασινη και Ριζοσπαστη..Μπορει και Ελευθεροτυπια καμια φορα, αλλα μου τη σπαει.
Παλι τροχονομος.Το φαναρι δειχνει τον Γρηγορη , αλλα εγω περιμενω.Ο κυριος τροχονομος μας κανει τωρα νοημα να περασουμε..
Fake plastic Trees..Κι αλλος τροχονομος εδω..Μου κανει νοημα να περασω πιο γρηγορα "Ελα..Δεν κανουμε βολτα" ...Ρε τι μας λες!!!Εγω γουσταρω να περπατησω αργα!
Κοιταζω την αφισα, ψηλα πανω απο το Βενζιναδικο..Για την Νευρικη ανορεξια κατι λεει..Σκεψεις που διωχνω..
Απο που να παρω καφε?Απο το κυλικειο ή απο την Πολυ?Παντου κοσμο θα εχει..Ασε..Θα φτιαξω μονη μου..
Μπαινω στην εταιρια..Χτυπαω καρτα,,Καλημερα!

Μια ιστορια του δασους..

Μια φορα κι ενα καιρο σε ενα μεγαλο και πανεμορφο δασος ζουσε ενα μικρο σαλιγκαρι..ο Ιορδανης..Ηταν ενα πολυ καλο και φιλικο σαλιγκαρακι! Αγαπουσε ολο τον κοσμο, και ηθελε να τους βλεπει ολους χαρουμενος!..Παντοτε εκανε οτι περνουσε απο το ..καβουκι του για να τους ευχαριστησει..Ποτε δεν ελεγε οχι σε κανεναν, και παντα ετρεχε να τους βοηθησει ολους!Ειχε για ολους μια καλη κουβεντα, και οποτε τον ρωτουσαν τη γνωμη του, ηξερε παντα να την παρουσιασει με τον πιο ομορφο και γλυκο τροπο..
Ο Ιορδανης ομως , παρ ολο που ηταν τοσο καλος με ολους, δεν ειχε κανεναν φιλο! Ειχε πολλους γνωστους!Ηξερε ολα τα ζωα του δασους, ολα τα δεντρα, και ολα τα λουλουδια!Ολοι τρεχαν σε αυτον οταν ηταν για καλο ή οταν ειχαν καποιο προβλημα..Παραδοξως ομως οταν ο Ιορδανης φοβοταν ή οταν ειχε καποιο προβλημα κανεις δεν ηταν εκει.Κι ετσι απλως κρυβοταν μεσα στο καβουκακι του!
Στεναχωριοταν τοσο πολυ γι αυτο.Νομιζε πως αφου εκεινος αγαπαει ολα τα ζωα,ολα τα πουλια, ολα τα δεντρα και ολα τα λουλουδια, ετσι θα τον αγαπουσαν κι αυτον..
Ο Ιορδανης δεν ηταν καθολου ευχαριστημενος με τον εαυτο του!Πιστευε πως δεν ειχε φιλους γιατι ηταν μικρος και ασχημος..και ευχοταν μεσα του να ηταν ενα ομορφο πουλι, και να μπορουσε να πετα οπου του εκανε κεφι!
Ενα καλοκαιρι-τι παραξενο!!-ο Ιορδανης χαθηκε!Εξαφανιστηκε στα καλα καθουμενα!
Και ομως κανενας δεν ειχε καταλαβει τιποτα! Κανενας δεν ειχε καταλαβει οτι ο Ιορδανης ελειπε, κι οτι δεν ηταν εκει για αυτους οταν χρειαζοντουσαν καποια βοηθεια!
Ο μονος που το καταλαβε ηταν ενα μικρο χελιδονι, ενα πανεμορφο χελιδονι, που ολο γυρναγε περα δωθε.Αυτο το χελιδονι καταλαβε αμεσως την απουσια του Ιορδανη και καλεσε σε γενικο συνεδριο τους αρχηγους του δασους!Την κυρια κουκουβαγια και τον μεγαλο αρκουδο! Αυτοι οι τρεις, επειδη αγαπουσαν πολυ τον Ιορδανη - μολονοτι εκεινος δεν το ηξερε- ξεκινησαν μια μεγαλη εκστρατεια για να τον βρουν..Ψαχνανε καιρο, και τελικα ανακαλυψαν που ηταν! Τον ειχε απαγαγει μια κακια μαγισσα του δασους, η Πουλχερια!
Η Πουλχερια ηταν μια πολυ κακια μαγισσα που καθε τοσο επαιρνε τα καλα και μοναχικα ζωακια και τα σκοτωνε σιγα σιγα και βασανιστικα.Με εναν τροπο που μονο εκεινη ηξερε και που κανεις δεν μπορουσε να νικησει!
Ετσι ειχε παρει και τον Ιορδανη η Πουλχερια..Και ειχε ξεκινησει για τα καλα το εργο της οταν φανηκαν το χελιδονι,η κουκουβαγια και ο αρκουδος!
Σπαγαν το κεφαλι τους να κανουν τον Ιορδανη να τους δει μεσα απο το καστρο της Πουλχεριας, αλλα τιποτα! Κλαιγανε και στεναχωριοντουσαν, αλλα δεν το βαζανε κατω!
Ενα πρωι, ο Ιορδανης δυστυχισμενος ξυπνησε και ειδε ηλιο εξω απο το παραθυρο του καστρου..Κοιταξε για πρωτη φορα εξω απο αυτο και ειδε τα τρια ζωα που ηρθαν για να τον σωσουν!
Χαρηκε τοσο πολυ!Καταλαβε πως δεν ηταν μονος του, εναντια στην κακια Πουλχερια, και αποφασισε να τους βοηθησει κι αυτος να τον βγαλουν απο εκει μεσα, πρωτου η μαγισσα καταφερει να τον σκοτωσει και να τον φαει!
Δυσκολευτηκαν πολυ!Περασαν απο 40 κυμματα..1-2-36-4-5-...-38-39-40...Τοσο αργα και βασανιστικα!Ομως κανενας δεν το εβαζε κατω..Και τελικα καταφεραν να γλυτωσουν τον μικρο Ιορδανη! Την Πουλχερια δυστυχως δεν καταφεραν να την σκοτωσουν και ηξεραν πως καποιο αλλο ζωακι θα γινοταν θυμα της..
Ο Ιορδανης ομως ηταν ασφαλης!Και πηρε την μεγαλη αποφαση! Να προσεχει πολυ ποιοι τον αγαπανε..και να τους αγαπα κι αυτος..Και να μην αναλωνεται με καλοσυνες σε ζωακια που ουτε καν καταλαβαινουν την απουσια του..
Αποφαση σοφη..Γιατι Ο ιορδανης εγινε πολυ δυνατο σαλιγκαρακι..Κι αρχισε να κρυβεται ολο και λιγοτερο στο καβουκι του..
Κι ενα πρωι, ο Ιορδανης ξυπνησε νιωθωντας διαφορετικα..Κοιταχτηκε στα νερα της πιο μεγαλης λιμνης του δασους και ειδε οτι ειχε φτερα..Οτι ειχε γινει κι αυτος χελιδονι..Και μπορουσε να πεταξει οπου ηθελε!Και να χρησιμοποιησει ολη του την δυναμη!!!
Κι αυτο εκανε..