παραλογισμοί

Κι είναι κάτι ώρες..μα κάτι ώρες.Τέτοιες που δεν ξέρεις από πού ν αρχίσεις και πού να τελειώσεις. Που δεν σε χωράει ο τόπος ρε παιδί μου, και δεν ξέρεις και τον λόγο. Γνώριμο συναίσθημα τον τελευταίο χρόνο. Πολύ κιολας.

Κι έρχονται και οι παραλογισμοί.Μάλλον οι παράλογες αντιδράσεις. Κάθε είδους.Κέφια χωρίς προηγούμενο.Που είσαι όλη την ώρα με ένα χαμόγελο, χωρίς να υπάρχει λόγος. Είχα πάαααρα πολύ καιρό να νιώσω έτσι. Ξέρω γω..Πολύ όμως. Και όταν τις περασμένες μέρες δεν μπορούσα να βγάλω το χαμόγελο από τη φάτσα μου, μου φαινόταν υπέροχο. Και έλεγα "ελα Μαργαρώ, καλά το πας!Κρατα το.". Ναι , αλλά σιγά μην το κράταγα.Άλλου είδους παραλογισμός αυτός. Φτάνει η εξεταστική , βρήκα 4-5 λόγους να αγχωθώ και επειδή δεν μου έφταναν, είπα να δημιουργήσω κι άλλους. Και να σου η κακογκρουβίαση. Που θα τηνε διώξω πάλι, δεν υπάρχει περίπτωση.Δεν μασάμε. Αλλά να..Σκέφτομαι γιατί οι παραλογισμοί.

Μπορεί ρε παιδί μου να είναι και φυσιολογικοί..δεν σου λέω.Κι άλλος κόσμος μάλλον θα το παθαίνει αυτό. Χα. Και τώρα μου ήρθε ο στίχος του Παπακωνσταντινου του Βασιλη "μια φορα μου χες πει δεν μπορεί , θα το νιώσανε κι αλλοι". Καλή φάση. Το παίρνω σαν δεδομένο το λοιπόν.Όλοι παραλογίζονται κατά στιγμές.

Κι εγώ τώρα στο δωμάτιο μου-που θέλει σκούπισμα και σφουγγάρισμα-, ωρα 21:53 με άπλετο φως ακόμη, να ακούω την κυρία Αμάντα Πάλμερ να τραγουδάει το Australia.Στο ριπίτ.

Και οι στίχοι είναι πολύ ταιριαστοί με τη φάση μου. 

I could do these dishes

I could try to do these dishes

i could decide to do these dishes

I should decide to do these dishes

I could decide...

FUCK IT

I'm gonna go to Australia...

I'm gonna go to Australia...

Και τα λοιπά και τα λοιπά.. Κόσμε που θα διαβάσεις αυτή την ανάρτηση , κοίτα αυτούς τους στίχους στο ιντερνετ, και γενικά άκου την Αμαντα την Παλμερ, γιατί λέει πολύ ωραία πράγματα.Απλά.Σωστά σταράτα.Και ξες..Ενα τραγούδι για κάθε περίπτωση..ή εμένα μου φαίνεται έτσι.

Και ας αποφασίσουμε να πλύνουμε αυτά τα πιάτα..Γενικότερα.Κι όπου "πιάτα" βάλτε ότι σας ταιριάξει..