περι σχέσεων

Έχω καταλήξει πλέον, και είμαι σίγουρη. Απλά δεν ξέρω τον λόγο. Το συμπέρασμα το γενικότερο είναι το ότι όπου μας έχουν πληγώσει, στεναχωρήσει , διώξει, εκεί πάμε και κολλάμε και δεν ξεκολλάμε ή γυρνάμε ενώ πολύ απλά θα έπρεπε να φωνάξουμε ένα μεγαλόπρεπο ΑΙ ΣΙΧΤΙΡ και να ρίξουμε ένα ακόμα πιο μεγαλόπρεπο φτύσιμο πίσω μας.Αλλά όοοοοχι..Εκεί. 

Και τώρα πάμε να βρούμε τον λόγο. Όχι, δε νομίζω πως φταίει το ότι δεν έχεις ξεπεράσει μια ιστορία. Αυτό μάλλον γίνεται σχετικά γρήγορα, καθώς μάτια που δεν βλέπονται (;) γρήγορα λησμονιούνται. Είναι κάποιου είδους μαζοχισμός άραγε; 

Γιατί νταξ ρε παιδί μου.Στην αρχή που τρως την όποια απόρριψη και με όποια μορφή-ήπια ή μη- το έχεις και κάπως θεοποιημένο στο μυαλό σου, ότι πάει έχασες το άλλο σου μισό και τι θα γίνεις τώρα. Και "οχι, δεν έχει τελειώσει αυτή η ιστορία" , "κάποτε θα ξαναείμαστε μαζι με τον χ" "Σαν την ψ δεν θα βρω καμιά" "οχι!το σύμπαν δεν έχει πει την τελευταία του λέξη" κι άλλα τέτοια όμορφα.Μέχρι να βρεθεί ο επόμενος ή η επόμενη , που ίσως να είναι καλύτεροι ή αν είναι ατυχοι να φάνε στην μάπα τα δικα σου απωθημένα της προηγούμενης απόρριψης που λέγαμε.Τι έλεγα;..Εφυγα από το θέμα γαμώτο. Α ναι!Έλεγα ότι είναι κάπως λογικό στην αρχή να είσαι κολλημένος με αυτόν που σε έφτυσε ή σε άφησε.Είναι μέσα στα στάδια που πρέπει να περάσεις μέχρι να τον/την ξεπεράσεις. Μετά από καιρό όμως; Γιατί; Γιατί επιμένεις να τρώγεσαι με τα ρούχα σου μετά από 4,5, 6 μήνες , 1 χρόνο κλπ κλπ; Γιατί ρε πουλάκι μου; Αφου θυμάσαι ότι δεν ήταν καλά τότε; Ότι ζορίστηκες , έκλαψες, έμεινες άυπνος ή νηστικός ή και τα δύο. Γιατί ξύνεις πληγίτσες; τσίκι τσίκι όλη την ώρα θα ματώσεις , δεν το βλέπεις;

Εσύ επιμένεις. Και το ακόμη καλύτερο ξέρεις ποιο είναι; Ότι μπορεί δίπλα σου, μπροστά σου , κοντά σου να έχεις κάποιον που πραγματικά σε αγαπάει, σε νοιάζεται, σε σκέφτεται και σε υπολογίζει και που δεν θα σου φερόταν σε καμιά περίπτωση όπως ο άλλος ή η άλλη. Ξέρεις.Το έχεις δει σίγουρα.Τώρα που διαβάζεις, παίζει να ξέρεις και για ποιον ή ποια μιλάω.Αλλά.Αλλά.Είναι ίσως το σιγουράκι; Η λύση ανάγκης; Το άτομο για να βγάλεις τα απωθημένα; Ποιος ξέρει. Πάντως μάλλον δεν κάνεις καλά.Όχι ότι αυτά κανονίζονται.Ή βγαίνουν ή δεν βγαίνουν. Μήπως κιόλας εγώ που στα γράφω εδώ τώρα  πράττω διαφορετικά; Όχι. Απλά λέω.Και ρίχνω μια μεγαλοπρεπή μούτζα σε μένα και σε σένα, που κάνουμε τα ίδια, αγαπητέ αναγνώστη.  Και μας εύχομαι να συνέλθουμε.