unforgivable sinner και αλλα πραματα

Αυτός λοιπόν ο δίσκος που ακούω αυτή τη στιγμή, λέγεται Playing my Game και είναι της κυρίας Lene Marlin, που είνια μια Νορβηγίδα τραγουδοποιός.Και ήταν το 1999 που είχε κυκλοφορήσει αυτός ο δίσκος,ο πρώτος της.Έβγαλε άλλους 3.1 κάθε τέσσερα χρόνια.Αλλά δεν τους έχω ακούσει.Θα το κάνω κάποια στιγμή ίσως, αλλά για την ώρα θα μιλήσω για το Playing My Game. Ηταν λοιπόν 1999..13 χρόνια πίσω δηλαδή; Ήμουνα νια και γέρασα. 2α γυμνασίου και ένα απόγευμα βλέπω στο MTV κάτι βραβεία, και η κοπελίτσα αυτή είχε κερδίσει κάτι.Καλύτερη πρωτοεμφανιζόμενη ή κάτι τέτοιο.Και όταν βγήκε να πάρει το βραβείο της, έπαιζε από πίσω το Unforgivable Sinner- που πολύ με σημάδεψε στα  μετέπειτα χρόνια, αλλά δεν θα μιλήσω τώρα γι αυτό- και μου έκανε έτσι κλικ που λέμε.Κιθαριστική φάση, όμορφη. Πήγα λοιπόν την άλλη μέρα στον Κο Άγγελο για να πάρω το σι ντι της, αλλά δεν το είχε.Μικρό δισκοπωλείο, έφερνε ότι του έφευγε..Πήγα στο Salina λοιπόν,που ήταν στα ντουζένια του τότε και το βρήκα το σιντί και το έλιωσα.Όλο απέξω μέσα σε μια βδομάδα..

Και μετά που περνούσαν τα χρόνια κι ακόμα μου άρεσαν τα τραγούδια αυτά ντρεπόμουν λιγάκι και το άφησα στο πάνω ράφι της σιντιέρας και στο πίσω μέρος του μυαλού μου.

Ναι αλλά χθες το βράδυ ο LastFm αποφάσισε να μου το θυμίσει στο recommended playlist.Τον κατέβασα πάλι λοιπόν, και πάμε με τη σειρά να ακούμε Sitting Down Here που μου έβγαζε απλά νόημα, το Playing my Game και μετά το Unforgivable Sinner.Και έρχεται η όμορφη μπαλάντα  Flown Away που πάντα μου έφερνε στο μυαλό Κρήτη και έναν βράχο στο Πάνορμο, με λίγη συννεφιά.Μετά το the way we are που το τραγούδαγα στην Ελένη, τα  so I see και  Maybe I'll go που ναι μεν ειναι τα αουτσάιντερ, αλλά τα σπάνε τελικά.Τέλος είχαμε φοβερή τριάδα. Where I'm headed που το έπαιζε πολύ συχνά και το ραδιόφωνο, One year ago που είναι πάντα γλυκό και επίσης κολλάει πάντα και το  a place nearby φυσικά , που δεν έχει υπάρξει ούτε μια φορά να το ακούσω και να μην συγκινηθώ.Ειδικά αυτές τις μέρες ακόμα πιο πολύ. Αυτό ήταν ένα ριβιού.Να το ακούσετε αυτό το δισκάκι.Δεν ντρέπομαι πια.Ειναι γλυκό και όμορφο και ακούγεται εύκολα χωρίς να βαρεθεις.