early in the morning σου λεει

Εν μέσω μια εξεταστικής που είναι γεμάτη με πρότζεκτ και μουσική και χαμομήλι, σήμερα το πρωί την ώρα που έπινα ελληνικό καφέ βαρύ (όχι γλυκό-ποτέ ζάχαρη στον καφέ), μου ήρθε να σας πω για τα πρωινά μου.Και θα σας πω.

Ποτέ δεν είχα πρόβλημα με το πρωινό ξύπνημα.Πάντα πεταγόμουν από το κρεβάτι με το πρώτο άκουσμα του ξυπνητηριού , πολλές φορές και πριν αυτό χτυπήσει. Για να εξηγούμαι, δεν αγαπώ το πρωινό ξύπνημα.Μου αρέσει ο ύπνος.Αλλά πως το λένε ρε παιδί μου, το χω.Αμα πρέπει να ξυπνήσω θα το κάνω. Εδώ όμως που έχω έρθει, τα δεδομένα έχουν αλλάξει κάπως.Να φταίει ο καιρός;Ο βαρύς χειμώνας; Τα σκοτάδια; Τι να πω..Ζορίζομαι πάντως..Οπότε έχω βρει τα δικά μου κόλπα και έχω δημιουργήσει ένα process που είναι πολύ πετυχημένο και αποτελεσματικό. 

Το ξυπνητηρι μου μπαίνει κάθε πρωί στις 7. Πολλές φορές το μάτι μου ανοίγει (νυσταγμένο πάντα) και στις 7 παρα δέκα, αλλά το αγνοώ και περιμένω να ακούσω το ξυπνητήρι που χτυπάει με ΧΦ. Σηκώνομαι λοιπόν από το ζεστό μου πάπλωμα, ανοίγω λαπτοπ (κάνει και μερικά χρόνια να ανοίξει) και φτιάχνω πρωινο.Γαλα, κορνφλέι, κι άλλο γάλα. Τρωω λοιπόν το πρωινό μου  ενω κοιτάω μειλ και καμια είδηση, ε και φέισμπουκ -ψέμματα δεν θα πω- και συνέρχομαι κάπως. Αν έχω να πάω κάπου πολύ νωρίς το πρωί , σειρά εχει να βάλω μουσική και να ντυθώ. Σπουδαία διαδικασία θα μου πέιτε τωρα..Ναι οκ! Αλλά το μυστικό είναι άμα δεν έχω να πάω κάπου πολυυυυ πρωί..Εκεί άκου τι γίνεται.Μόλις φάω πρωινο, τηνξαναπέφτω για καμια ωρα.Τέλεια αίσθηση.Είμαι χορτασμένη, ακόμα νυσταγμένη και το πάπλωμα είναι ακόμα ζεστό..Φοβερό πράγμα σου λέω. Η λεπτή γραμμή εκεί είναι για πόση ώρα θα την ξαναπέσεις..Απο μισή εως μια ώρα είσαι κομπλε..αν ξεφύγεις και κοιμηθείς παραπάνω, χαιρέτα μας, θα ξυπνήσεις το μεσημέρι..Το είχα πάθει τις πρώτες φορές που δοκίμαζα το process, τότε που ήταν στην beta version.  Το λοιπόν, πάνω στα 30 με 45 λεπτά χουζουριού σηκώνομαι ξανά.Εδώ ξυπνάμε. Ρίχνω κανα κοιλιακό επιτόπου να κινηθεί το αίμα και το σώμα, και είμαι έτοιμη.Μετα ξέρετε.Πλύσιμο, ντύσιμο και αν υπαρχει χρόνος και κανας καφές..

Αυτά τώρα δεν ξέρω γιατί τα είπα, αλλά σήμερα το πρωί που έπινα τον καφέ πριν φύγω, και τα σκεφτόμουν, μου φάνηκαν πολύ ωραία.Οπότε νταξ..τα έηγραψα.Αμα δεν θέλατε ας μην διαβάζατε φτωχοί μου αναγνώστες.

Επιστρέφοντας στην πραγματικότητα τώρα, και στην όμορφη βιβλιοθήκη από όπου συντάσεται τούτη η ανάρτηση, πρέπει να σας πω ότι έχω γεμίσει με σπυράκια σε διάφορα περίεργα μέρη. Έχω ένα στο μάγουλο , ένα στον λαιμό και ένα στην άκρη των χειλιών.Πονάνε όλα και έιμαι σίγουρη ότι εχουν βγει απο το άγχος.Πρέπει κάποια στιγμή να πάρω μαθήματα σταρχιδισμού.Αλλιώς θα γίνω όλη ένα σπυρί. Επίσης πρέπει να σας πω ότι τον πρώτο καφέ , τον έκαψα σήμερα.Γιατί πήγα να βρω τι ρούχα θα βάλω.Καταλαβαίνετε.Είναι δυσκολο να αποφασίσεις ανάμεσα σε 4 μπλούζες ή πουλόβερ και κοντομάνικο. Πάει ο καφές.Έκανα άλλον μετά βέβαια και έβαλα και LastFm radio να παίζει μέχρι να τον πιω, και άκουσα Mogwai-Moses, I Amn't ,Sleepin Pillow-Superman Singing the Blues, Van Morisson-Beside you και Alison Krauss-Sawing on the strings. Δεν πρόλαβα άλλα , έπρεπε να φύγω, είχε τελειώσει και ο καφές.Άφησα όμως σημείωμα στην Μ. που δεν είχε ξυπνήσει ακόμα και της είπα καλημέρα.

Καλημέρες λοιπόν!