οι Κατσιμιχαίοι.

Αϊ σκοτεινό φως του έρωτα. Πάνορμο.Με την Π. και την Φ. και τον Μ. Στην καφετέρια που δεν θυμάμαι τώρα πως την λέγαν, αλλά ήταν αυτή πάνω από την ταβέρνα του Παρασύρη, όχι το Βίντσι, η άλλη.Και ήταν 11-12 το βράδυ, πολύ αργά για μας, και ακουγόταν αυτό το τραγούδι, και το τραγούδαγε ο Γ., ο σερβιτόρος.Κι εμένα μου άρεσε ο Γ. ο σερβιτόρος, που  μου έφτιαχνε μιλκσέικ σοκολάτα υπερπαραγωγή και όπως ακριβώς μου άρεσε..Και μύριζε γιασεμί-όχι ο Γ., η νύχτα- και ήταν όμορφα.Και το βράδυ πριν κοιμηθώ, στο κρεβάτι μου, σκεπασμένη με την πικέ γαλάζια κουβέρτα είχα έναν όμορφο κόμπο στο στομάχι.Την άλλη μέρα στην θάλασσα, αναρωτιόμασταν με την Μ. και την Γ. τι να σημαίνει το "Αϊ" στον στίχο "Αϊ της αγάπης μαχαιριά".Αποφανθήκαμε ότι είναι αντίστοιχο του "Αϊ στο διάολο" ή "Αί στο καλό".Διάλεξε και πάρε.

....................................................................................................................................................

Εκείνο το φθινόπωρο σε μια βόλτα με τον μπαμπά μου για τις δουλειές του, κοίταγα cd στα Hondos Center  στην Ομόνοια.Και μου είπε να διαλέξω όποιο θέλω, και διάλεξα την "Παράλληλη Δισκογραφία" των Κατσιμιχαίων.Το "Του έρωτα" δεν υπήρχε μέσα, και λυπήθηκα, αλλά το ξεπέρασα σύντομα.Και αγάπησα αυτό το cd.Και τους Κατσιμιχαίους. Μετά άκουσα και τα "Ζεστά Ποτά" και το "Όταν σου λέω πορτοκάλι να βγαίνεις", από κασέτα που μου έγραψε ο κύριος Άγγελος, που είχε το δισκοπωλείο στην Ευτυχίδου, το "Παράφωνο". Τους είχαμε αυτούς τους δίσκους σε βινύλια στο σπίτι και τους άκουγε η μαμά μου όταν ήμουν πολύ μικρή..Αλλά τώρα το πικ απ είχε χαλάσει.Άρα κασέτες.Που αγαπήθηκαν κι αυτές..