ενταξει δεν ηταν και τιποτα

Δηλαδή ήταν.Ξέρεις..Μια βδομάδα γαμάτη και τέλεια , με λόγακια, αγκαλιές και φιλιά και σκέψεις και όνειρα, και χαμόγελα που με βγάζαν από τις άσχημες σκέψεις και με έκαναν να νιώθβ υπέροχα. Έλεγα κι όλας ότι έχω το πάνω χέρι και κρατάω πισινή και τα λοιπά και τα λοιπά, αλλά χθες με πείραξε η σκέψη ότι τέλος..Σκατούλες..Δεν θέλω μαυρίλες πάλι..Θέλω τα ίδια.Κι έχω βαρεθεί και λίγο.Γαμώ τα κεφάλια τους..

αλλιωτικο πασχα

Όταν είναι Μ.Σάββατο και είσαι σπίτι και πίνεις φραπέ ολόσκετο και σιδερώνεις σκέφτεσαι συνήθως τι θα κάνεις την επόμενη μέρα, που είναι Πάσχα και σουβλίζουμε το αρνί, και πού θα πας να σουβλήσεις, στην εξοχή ή πουθενά εκεί κοντά-βέβαια αν ακόμη δεν έχεις κανονήσει, μαλλον σπίτι σου σε βλέπω- και τα λοιπά και τα λοιπά..Έτσι γίνεται συνήθως..Φέτος ήταν αλλιώς.Ο φραπές υπήρχε, ολόσκετος πάλι για να παλευτεί η αυπνία, το σιδέρωμα επίσης.Παίζαν και οι ΧΦ από πίσω για να ξεχνιόμαστε...Η μαγειρίτσα ήταν έτοιμη.Όχι δικιά μας, μας την έφερε μια φίλη..Το μοσχαράκι σιγοψήνονταν στην κατσαρόλα, και οι σκέψεις δεν φτάναν πέρα από το βραδύ..
22:00. Κηφισιά.Νοσοκομείο ΚΑΤ.Μαγειρίτσα, κρασί , μοσχαράκι και ρύζι στις σακούλες..6 κρεβάτια στο δωμάτιο, τα 5 άδεια.Ο μπαμπάς κοιμάται.Η μαμά κάθεταθ δίπλα..Η Ε. και η Ν. έρχονται.Και η μανα τους..Φίλες.Ουσιαστικά.Εδώ.ΑΧριστός Ανέστη και τα ρέστα, φαγητό , γλυκό, μεγάλο το βράδυ..Αυπνία ξανά και ξημερώνει..και γυρνάς στο αδειο και σκοτεινό σπίτι..Μιζέρια,αλλά ρίχνεις και κανα χαμόγελο γιατι νταξ.Δεν πάνε και όλα σκατά, εχεις και όμορφα πράματα να σκεφτείς και να κάνεις...Όπως και τώρα...Και το διαφορετικό αυτό Πάσχα δεν θα θες ούτε να το θυμάσαι..Θα κρατήσεις το παγωτό από τα Εξάρχεια, τις αγκαλιές, την φιλία, τις κουβεντούλες και τα γελάκια.Και όλα θα δείχνουν κάπως καλύτερα..:)

ξερω γω και τέτοια.

Όχι αγαπητέ αναγνώστη, μην τρομάζεις.Δεν θα είναι ένα ακόμη λυπημένο και αγχώδες ποστ.
Εγώ δεν ξέρω, αυτές τις μέρες που γαμιέται ο Δίας και που υπάρχει αυτή η διάχυτη κούραση και θλίψη σπίτι μας, σαν από άμυνα όλο άλλα πράγματα σκέφτομαι.Και η Ε. αυτό κάνει.Έτσι μου έλεγε χθες.Είπε κάτι πολύ σωστό..Τα πάντα είναι πολύ μικρά μπροστά σε αυτό που μας συμβαίνει.Γι αυτό μάλλον και σκεφτόμαστε αυτά τα υπόλοιπα.Μπορεί και το μυαλό ή ο άνθρωπος γενικότερα ρε παιδάκι μου να μην μπορεί να αντέξει κάτι τόσο τεράστιο.Γενικά έτσι συμβαίνει θαρρώ.Πόσο μάλλον αν αυτό το κάτι το πολύ μεγάλο δεν είναι ευχάριστο.Οπότε όλο άλλα σκεφτόμαστε και κάνουμε..
Μαγείρεμα για να ξεχνιόμαστε και χθες έφτιαξα ένα σπανακόρυζο λουκούμι!Η Ε. είπε ότι ήταν το καλύτερο και νοστιμότερο σπανακόρυζο που έχει φάει.Χάρηκα.Και το βράδυ-ξημερώματα που μίλαγα μαζί σου συμφώνησες κι εσύ..
Τη Δευτέρα πήγαμε στο λάιβ των ΧΦ. ξεφάντωμα.Μαλλον υπήρχε ανάγκη να γίνει αυτό..δεν ξέρω..Είπαμε.Αμυνες.Μεγάλες..Δεν βγαίνει αλλιώς.Δεν θα μου έκανε εντύπωση τίποτα.Ακόμη κι ένας έρωτας ή κάτι.Μωρε λές;;;;;

Αθήνα

Broadcasting from Athens όπως θα καταλάβατε, που ειμαι για "Πασχα".Λέμε τώρα..Τα πράγματα δεν είναι και τόσο καλά,ο μπαμπάς ακόμη στο νοσοκομείο και το σοκ όταν τον είδα τεράστιο..
Παράλληλα η σαπίλα, η μυρωδιά και η όλη ατμόσφαιρα ειναι ανυπόφορη.Πιο ανυπόφορη είναι σαφώς η θλίψη που νιώθω όταν τον βλέπω σε αυτή τη κατάσταση..Κι όμως..Ελπίδα υπάρχει..Πάντα..και μένει εκεί όσο μαύρα και να τα παρουσιάζουν οι άλλοι όλα..Όχι ρε πούστη μου.Εγώ δεν δέχομαι τίποτα κακό να συμβεί σε αυτόν τον άνθρωπο, και θα κάνω ό,τι μπορώ γι αυτό. Και μαζί μητερούλα και αδερφή..
Εν πάση περιπτώση.Η όλη μαυρίλα αυτών των ημερών έχει και το καλό του να βρίσκεσαι κοντά σε αγαπημένα πρόσωπα..Φίλους και οικογένεια..Μικρά ψύγματα ευτυχίας.Είναι αρκετά όμως για να στέκεσαι στα πόδια σου και να λες ΤΗΝ ΠΑΛΕΥΩ.Και ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.

ΛΟΛ

Χάλασε ο αυτόματος πωλητής της βιβλιοθήκης!Ξέρεις, αυτός που έχει μέσα σοκολάτες, καραμέλες , αναψυκτικα, τσίχλες! Χάλασε λοιπόν και άρχισε να τα δίνει τζάμπα όλα . Gratis! Τ'αφεντικό τρελάθηκε!
Σε λίγα λεπτά, και δυστυχώς τα λεπτά που εγώ είχα πάει να κάνω μια εργασία σε ένα άλλο κτίριο, άδειασε βέβαια..Το πήρε ευτυχώς χαμπάρι ο Π. και τα υπόλοιπα ελληνόπουλα κάναν γερή μπάζα σε σοκολατοκαραμέλες!Αξιοι, άξιοι!Εγώ οταν γύρισα είχαν μείνει Mars, παστέλια, τσίχλες, Kit Kat Chuncky White και ελεινά ζελεδάκια γλυκόριζας..Τι να γίνει όμως!Βολέυτηκα..Πείναγα κίολας , οπότε τα 4 παστελάκια που πήρα σαν καλός γύφτος δεν ήταν υπερβολή.Ε?
Αυτά.

Το αλλο με τον καιρό εδω πέρα δεν το μπορώ να το χωνέψω ακόμη! Χθες είχε 22 βαθμούς και είμασταν με κοντομάνικα.Σήμερα έχει 11.Αν είναι δυναμόν.Κρυώνω γιατί με γέλασε η χθεσινή μέρα και έβαλα λεπτό μπλουζάκι. Δεν βαριέσαι. Οχι?Εγώ πολύ.Αυριο γράφω και πρεπει να συνεχίσω το διάβασμα και να σταματήσω την αναρτηση τούτη . Ακούω τον Νικολακη τον Σπηλια ομως και περνάει η ώρα.. Και μόλις γράψω αύριο θα τελειώσω το Norwegian Wood που το χω αργησει με τα deadlines που τρεχουν..Και ειναι υπεροχο και δεν κάνει..

Με περιμένουν κι άλλα βιβλια..Μόλις βρω καιρό.

Ντεζαβου 4 χρόνων πριν στο περίπου προχθες..Μπερδεύτηκα πάλι, και άντε να ξεμπερδευτώ.
Γι αυτό και δεν σκέφτομαι.Όλο δεν σκέφτομαι λέω και στο τέλος θα αδρανήσει το μυαλό και θα έχουμε αλλα.Αν και χλωμό.

Τη Δευτερα λάιβ Χατζηφραγκεταίων και θα είμαι Αθήνα!Ναι ναι ναι ναι!!!!!
Ρισπεκτ και παλαμάκια

Roger Waters live@ Geldrome-The Wall Tour και μερικά άλλα..

Και πήγαμε!Μέσα στην όλη μαυρίλα των ημερών, τα τηλεφωνήματα στην Αθήνα για να δω τι γίνεται, ήρθε το Σάββατο και κατά τις 17:00 ξεκινήσαμε με τον Π. για Αρνεμ..
Με γέλια και αστεία και χέρι χέρι ανα στιγμές. Ένιωθα όμορφα..
Μπήκαμε στο στάδιο..Το μισό τοίχος ήταν ήδη στημένο.Αρχισα να καταλαβαίνω τι επρόκειτο να ακολουθήσει..Εκεί εσύ..Να με ακουμπάς, να με χαιδευεις..δεν ξέρω γιατί.Τόσο τρυφερός..τόση ευτυχία..
Το σόου ξεκίνησε...Το In the Flesh μπήκε δυναμικά, όπως το περίμενα και η ανατριχίλα με διαπέρασε ολόκληρη..χαμός απο τους προτζέκτορες, τα εφέ όλα..Δεν θα πω πολλά.Μην κάνω σπόιλερ. The thin ice και εσπασα..Και στο Another Brick in the Wall ακόμη πιο πολύ..Γαμημένοι στίχοι..Δάκρυα..Μου κρατάς το χέρι..προχωράει το σόου.Είναι ανεπανάληπτο.Δεν πιστεύω αυτά που βλέπω.Μπαίνει το Mother, πανέμορφα το παρουσιάζει και το λέει..Δώστου κλάμα το Μαργαρόλι.
Ανατριχίλες άπειρες..Σε όλο το πρώτο μέρος.Το μυαλό στην Αθήνα, η καρδιά εκεί κι αυτή και τα συναισθήματα να κοντεύουν να με πνίξουν. Δεύτερο μέρος....Περιττο να μιλήσω για τα δάκρυα σε όλο το 2ο μέρος.Hey you, Is there anybody out there, Nobody Home, Vera .. Εκει πλάνταξα, με αυτά που έδειχνε στον προτζέκτορα..Ένα κορίτσι που βλέπει ξαφνικά τον πατέρα του να μπαίνει στην αίθουσα του σχολείου.Προφανώς γύρισε από τον πόλεμο.Αγκαλιά..Κλάμα εγώ..Μου λείπει ο μπαμπάς μου..
Μπαίνει το Comfortably Numb και το σόλο είναι όπως πάντα συγκλονιστικά υπέροχο, κι ας μην παίζει ο Gilmour κιθάρα..Με κρατάς απο τη μέση και νιώθω ασφάλεια..Δεν φοβάμαι.. Φτάνουμε σιγά σιγά στην δίκη..μετά από ένα Run like Hell που με έχει αφοπλίσει..To τοίχος πέφτει.Κλάμα ξανά..

Γενικά κλάμα πολύ.Ξέσπασμα, ταύτιση, όλα..Λύτρωση..Ευτυχώς ήσουν εκεί μαζί μου..

Θα σκεφτεί ο αναγνώστης, τι κλαψιάρα γκόμενα είναι τούτη.Ε νταξ.Τρέιντ μάρκ το κλάμα..Αλλά τι να τα κάνεις και τα συναισθήματα..Να τα βάλεις μέσα, και να τα κλειδώσεις; Δεν παίζει..
Ησυχος γυρισμός.Μια μπύρα στην Trafalgar.Να με ρωτάνε αν είμαστε πάλι μαζί..
Σπίτι..
"Μου άρεσε που το έζησα αυτό μαζί σου.."
"Κι εμένα.."

μαλιστα.

Σε προσπάθεια να συνειδητοποιήσουμε πολλά.Μέγα σοκ την Δευτέρα, ένταση και αγωνία, και τώρα τι;
Ευχές και ελπίδα.

τον πούλο

Αυτό μόνο για σήμερα.Κι από αύριο βλέπουμε..:)

ε ρε κάτι ύπνους που κάνουμε

Είχα αναφερθεί σε προηγούμενο ποστ για το όνειρο εκείνο με τα ακέφαλα κορμιά στη Στουρνάρη.
Είναι μια καλή αρχή πιστεύω για να καταλάβει κανείς πως κοιμάμαι τον περισσότερο καιρό από τον Αύγουστο και μετά..Πάνω που έιχα πιστέψει ότι νταξ ρε παιδάκι μου ηρέμισα λιγουλάκι και όλα θα πάρουν το δρόμο τους και όλα θα πάνε καλά, να σου τα όνειρα τα παλαβά και πάλι..Τουλάχιστον δεν είναι από αυτά τα απαίσια που η φάση είναι ότι βλέπεις κάτι καλό και όμορφο και υπέροχο και μετά ξυπνάς και τρως το ξενέρωμα ότι δεν είναι αλήθεια..

Προχθές το βράδυ και μετά από μια ιδιαζόντως κουραστική και πιεστική ημέρα, που είχε λήξει όμορφα παρόλα αυτά, είδα στον ύπνο μου πως ήμουν με την Ε. σε ένα σπίτι (άλλοτε στο χωριό στην Κρήτη, άλλοτε σε κάποιο σπιτάκι ολλανδικού τύπου) και μας κυνηγούσαν οι 2 τύποι-δολοφόνοι από την ταινία "Funny Games". Την έχετε δει; Αν γουστλάρετε ψυχοπλάκωμα πρώτης τάξης και αρρώστια εμπρός!Μην αργείτε! Έβλεπα λοιπόν αυτά τα παλικάρια να μας κυνηγάνε. Και η αδερφή μου είτε κοιμόταν είτε είχε στο νου της να μαζέψει πράγματα και παπούτσια..Εν τέλει , και σε μια φάση όπου είχαν σπάσει ένα παράθυρο και μπήκαν στο δωμάτιο που είχαμε κλειδωθεί, κάναμε συμφωνία να μας αφήσουν.Εγώ λοιπόν τους είπα αντίο αλλά ο ψηλός ξανθός είπε "μέχρι την επόμενη φορα..." . Και εκεί έληξε το θρίλερ..
Αυτά προχθές...
Χθες το βράδυ έπεσα νωρίς για ύπνο.Είχα περάσει όλη τη μέρα όπως φρόντησα να ενημερώσω στην βιβλιοθήκη..Διάβαζα λοιπόν για τα Black Swan events τα οποία είναι highly improbable events which are unpredictable and carry a massive impact, and after the fact we concoct an explanation that makes it appear less random and more predictable than it was.Καταλάβατε; Δεν σας αδικώ..Μέρες παλεύω..Εν πάση περιπτώση, βλεπω στον ύπνο μου ότι είμαι κολλητή με την Ναταλι Πορτμαν.Με το Ναταλάκι είμαστε μαζί στο μπαλέτο οπότε έχω πάει να την δω να χορεύει την Λίμνη των Κύκνων στο θέατρο.Και μετά από το σόλο του Black Swan όπου γάμησε , πήγα να την συγχαρώ.Και ήταν πολύ συγκινημένη και εκείνη, και μετά συγκινήθηκα κι εγώ που δεν είχα καταφέρει να χορέχω την Λίμνη των Κύκνων.
Έτσι πάνε αυτά.Μεγάλος μου καημός η μη επαγγελματική μου ενασχόληση με τον χορό, και τώρα που ασχολούμαι με πληροφορικές και τέτοια έρχεται και στον ύπνο μου.
Για να δούμε τι έχει για σήμερα το πρόγραμμα..
Ε ρε κάτι ύπνους που κάνουμε..

φτιάξε φράπα δυνατή

Σήμερα είναι η χειρότερη μέρα για διάβασμα.23 βαθμοί στην Αιντχόφα, ήλιος, όμορφο αεράκι..Άδεια η βιβλιοθήκη κι ας ξεκινάει η εξεταστική σε 2 μέρες.Και έιμαι έτοιμη να τα κλείσω όλα και να βγω στον ήλιο, αλλά σκέφτομαι πως Δευτέρα=2 μαθήματα και πρέπει να φύγουν από την μέση..Άρα βάλαμε κεφάλι κάτω.
Ξύπνησα με το ζόρι, αφού επί 3 τέταρτα πάταγα αναβολή στο ξυπνητήρι. Δεν ήθελα εχθές να μείνω μέσα με κανένα τρόπο, πήγα στο πάρτυ του J. με τον Π. και με αυτά και με εκείνα κοιμήθηκα στις 3.30.Άντε ξύπνα εσύ να διαβάσεις με αυτό το καιρό.
Τα κατάφερα όμως, και πήγα και σούπερ μάρκετ, και πήρα γάλα και γιαούρτι και υλικά για σπανακόρυζο.Γιατί αποφάσισα να νηστέψω το κρέας μέχρι το Πάσχα, όχι απο θρησκευτική κατάνυξη , αλλά από κάτι μέσα μου που μου λέει να το κάνω για τον daddy cool. Αρχικά έλεγα να τα νηστέψω όλα, αλλά μετά σκέφτηκα πως θα πέσω κάτω , δεν είναι καιρός για τέτοιου είδους πειράματα..Εν πάση περιπτώση, πήγα το σούπερ μάρκετ μου, γύρισα, έφτιαξα μια φραπού, έβαλα κι ένα ροζ καλαμάκι και έφυγα για βιβλιοθήκη. Παγάκια δεν έχω και είναι αλήθεια πως φραπές χωρίς παγάκι δεν λέει.Αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο.
Τώρα λοιπόν είμαι μέσα στην βιβλιοθήκη, δίπλα στο παράθυρο για να βλέπω και λίγο ήλιο η φυλακισμένη, και χαζεύω τα Ολλανδά που έχουν αράξει στο γρασίδι με το λαντς τους.Ψωμί (φυσικά) , φυστικοβούτυρο, και ζαμπόν. Μια κοπέλα είχε και αντηλιακό.Όμορφα..
Βιβλιοθήκη λοιπόν, με φραπού για παρέα για τις επόμενες 9-10 ώρες...
Βοήθειά μας.