Εικονες απο το ημερολογιο μιας (πρωην) ανορεχτικης..

Δεν φανταζομουν οτι θα ηταν τοσο δυσκολο..ενα κιλο ειναι.Ενα γαμημενο κιλο..Απο τα 48 στα 49.Πως ειναι δυνατον να γαμησει τοσο την ψυχολογια; Κι ας ξερω πως ειναι μονο για καλο.Κι ας ξερω πως δεν φαινεται καν.Βλεπω τη κοιλια μου να πεταει.Πατσακια να εξεχουν απο το παντελονι μου.Ελεος.Ακομα μου πλεει.Αλλα το νιωθω στενο.Πρισμενη." Το μυαλο σου ειναι πρισμενο" μου ειπε αφοπλιστικα η Ελενη.Και το δεχτηκα, γιατι μετα ο Πανος μου ελεγε ολο οτι ειμαι ομορφη..Και εγω δεν μπορουσα να το πιστεψω.Και θελω να το πιστεψω.Και φοβαμαι.Φοβαμαι που φοβαμαι να παρω αυτα τα 2-3 ακομη γαμημενα κιλα.Φοβαμαι γιατι ξερω πως αν τα παρω η υγεια μου θα ειναι ακομη καλυτερη.Θα στρωσω.Ομως ξερω και ποσο αβασταχτα ειναι.Και αυτο με φοβιζει.Οτι δεν θα αντεξω να τα παρω και θα κανω παλι καμια μαλακια.Γαμωτο.Για το καλο μου ειναι.Το εχω βαλει καλα στο μυαλο μου αυτο.Το ξερω.Το χω νομιζω.Και εχω κοντα μου τοσα ατομα να με αγαπανε,να με στηριζουν.
Ξεκολλα ρε παιδι μου το κεφαλι σου.Αυτο λεω στον εαυτο μου,.Ειναι κριμα στα 24 μου να μην ειμαι απολυτα υγειης.Εχω ολη τη ζωη μπροστα μου.Θα την καταστρεψω σαν καμια ηλιθια;ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ!(που θα ελεγε κι ο Λακουλης).
Για αρχη αγνοω αυτο το ενα κιλο και συνεχιζω κανονικα τη ζωη μου, σαν να μην υπαρχει.Σαν να ανεβηκα στη ζυγαρια κι εκεινη να εδειξε 46, οχι 49.Γιατι ετσι πρεπει.Γιατι δεν ειμαι 2 αριθμοι.Ειμαι εγω.Και αξιζω τα καλυτερα.Και πρεπει να μου τα δωσω απλοχερα.Γιατι μπορω.Κι ας ποναω λιγο τωρα.Κι ας ζοριζομαι.Θα περασει.Σιγουρα.Κι οταν περασει θα το σκεφτομαι και θα λεω απο μεσα μου "ουφ!!!!ας φαω ενα παγωτο"..

Η ΜΙΖΕΡΙΑ ΣΤΑ ΠΑΝΕΡΙΑ(ακαταλληλο για κεφατους!δεν θα ειναι πια, μετα απο την αναγνωση)

Τον τελευταιο καιρο νιωθω οτι μιζεριαζω παρα πολυ.Και δεν μου αρεσει καθολου να γινεται αυτο.Ολο γκρινια ειμαι ομως.Και κοιταω τι μου φταιει.Το θελει το ψαξιμο του.
Το καλο ειναι οτι το φαι δεν αποτελει πλεον μερος της μιζεριας αυτης.Βασικο.Και ωραιο.Με κανει και αισθανομαι καλα πολλες φορες.Αμα το σκεφτω.Γιατι περα απο το μιζεριασμα και τη γκρινια εχω και εναν αρνητισμο στο να σκεφτομαι τα ομορφα.ΑΑΑΑ.
Η εξεταστικη φταιει αραγε;Απο τον Μαιο διαβαζω καθημερινα πολυ.Με διαλειμα 3 εβδομαδων για διακοπες.Που μου φανηκαν τοσο μα τοσο συντομες.Και κοντευει ο Οκτωβρης.Και δεν περασα ολα μου τα μαθηματα..Αρα μεχρι τον Φλεβαρη θα ειμαι φοιτητρια.Αυτο με κουραζει προσθετα.Αν και απο μια πιο αισιοδοξη οπτικη μου αρεσει.Σκεφτομαι οτι το τελευαταιο εξαμηνο μου στην ΑΣΟΕΕ δεν θα δουλευω και θα μπορω να ειμαι κανονικη φοιτητρια.Τωρα που το σκεφτομαι 6 χρονια εκει μεσα μονο στο 2ο ετος εζησα λιγο αυτο το "φοιτητικο"..και λιγο στο 3ο..Ολο δουλευα ή κατι αλλο εκανα..
Τεσπα.Ηθελα να καταληξω στο οτι εχω κουραστει.Και ολο γκρινια ειμαι.Και εχω και αγχος και οι ορμονες μου κανουν παρτυ.Και δεν ξερω καν γιατι τα λεω αυτα εδω.Γιατι τα γραφω.Ενα ακομη ποστ χωρις λογο υπαρξης κυριες και κυριοι.Αλλα και τι με νοιαζει;
Το μονο που σκεφτομαι ειναι οτι για τις επομενες 6 ωρες θα πρεπει να διαβαζω Διαχειριση Εργων Πληροφορικης.Και δεν μου αρεσει ΚΑΘΟΛΟΥ η προοπτικη τουτη.Βεβαια δεν μου αρεσει και η προοπτικη του να μην το περασω, οποτε θα το βουλωσω και θα παω για διαβασμα.Κι αφου απλωσα και διαδικτυακα την μιζερια μου σας αφηνω..Οποιος αγνοησε την συμβουλη και διαβασε το ποστ, καλα να παθει..

φ->(ψ->φ)

Δεν ειναι ωραιες μερες οι τελευταιες...Εχω σιχαθει την Λεσχη.Αλλα δε μπορω να διαβασω πουθενα αλλου.Εχω σιχαθει το διαβασμα.Αλλα δεν υπαρχει αλλος τροπος να παρω πτυχιο.Εχω σιχαθει εμενα που μιζεριαζω με το παραμικρο..Με ανεχομαι ομως και ελπιζω να την βγαλω καθαρη.
Ειμαι στη Λεσχη λοιπον, και κανω διαλλειμα.Γραφω στις 7 , εχω κανει το ανθρωπινως δυνατον με ενα μαθημα το οποιο επιασα πρωτη φορα στα χερια μου πριν 5 μερες.Ασχετη νιωθω.Αλλα θα το παλεψω γιατι μπορει και να ειναι η τυχερη μου μερα.Αν περασω κερναω μπυρες.
Θελω να τελειωσει η εξεταστικη, να φυγουν τα μαθηματα ολα..Να παω μπαλετο, να χορευω..Να νιωσω παλι το σωμα μου..Εχω πολυ καιρο να νιωσω το σωμα μου..Και ειναι μαλακια.Το εχω κακομεταχειριστει πολυ τα τελευταια χρονια, και τωρα που εχω αρχισει να το αγαπω παλι, θελω να το νιωσω...Θελω να πονανε τα ποδια μου απο το μπαλετο, και να ματωνουν τα δαχτυλα μου απο τις pointes.
Θελω..
Πολλα θελω τωρα που το σκεφτομαι.Το θεμα ειναι βεβαια τι μπορω να εχω απο ολα αυτα που θελω..Ξεκιναω με κατι απλο.Ηρεμια.
Η Ελενη θα φυγει μετα τα χριστουγεννα απο το σπιτι.Περασε στα Γιαννενα και θα παει.ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ????Μου φαινεται απιστευτο,δεν μπορω καν να το σκεφτω πως θα ειναι.Ελπιζω να ειναι απλα.Αλλα δεν το πολυπιστευω.
ΕΓΩ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΑΩ ΣΕ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΣΠΙΤΙ?Χρειαζομαι δουλεια.Αλλα προυποθεση για να βρω δουλεια ειναι να τελειωσω τη σχολη.Και μεταπτυχιακο που ηθελα?Πως θα γινουν ολα;
Γιατι ειναι ενα βουνο μπροστα μου;Πως το περνανε;Πως φτανεις στην κοτυφη για να αρχισεις να κατεβαινεις;
ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΛΕΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ

Υ.Γ:Τι ωραια που τα ειπε η Αλεκα χθες!