Final Cut

Είχα πολύ καιρό να ακούσω αυτό το άλμπουμ. Είναι από τα αγπημένα μου απο Φλόυντ. Waterσικό ως το κόκαλο, μελαγχολικό και υπέροχο.Ο Γουότερς το είχε γράψει για τον πατέρα του.Είπα,είχα καιρό να το ακούσω.Είμαι και λίγο προληπτική.Ντρέπομαι αλλά κάποιες φορές είμαι.Πριν από κάποιο καιρό δεν "φοβόμουν" να βάλω το Final Cut στο cd player και να αράξω.
Από τον Αύγουστο φοβάμαι.Αν μπορείς να το πεις φόβο.Ναι, μάλλον έτσι το λες.Το απέφευγα.
Σήμερα το έβαλα πάλι στο winamp και κατάλαβα γιατί το απέφευγα τόσο καιρό.Με διέλυσε κυριολεκτικά..Δεν ξέρω καν γιατί το έκανα αυτόσ τον εαυτό μου αλλά το έκανα.

Και πάμε να αλλάξουμε μουσική για να σωθεί η κατάσταση.The Cure.Και ήδη νιώθω μη διαλυμενη..νταξ..καλά το πάω..:)