I blame studying

Όταν βλέπεις στον ύπνο σου ότι περπατάς κατά μήκος της Dommelstraat με ένα πολύ περίεργο συναίσθημα, και ξαφνικά ο δρόμος συνεχίζει και γίνεται η Στουρνάρη η οποία είναι γεμάτη με κορμιά πεσμένα κάτω, χωρίς κεφάλια η με κεφάλια ανάποδα, χωρίς ίχνος αίματος όμως, τι σημαίνει; Ότι έφαγα βαριά το βράδυ; Εγώ κατηγορώ το διάβασμα.

στο ICTheek

Listening: Low-Slide
Eating: Gum
Drinking: Hot cocoa
Reading: Papers on IT Governance (τωρα: "Six IT decisions your IT people shouldn't make")
Thinking: παρελθοντικά

Από το πρωί σε μια τέτοια φάση.Ακούω μουσική, διαβάζω άρθρα για το μάθημα της Δευτέρας και σκέφτομαι μόνο το παρελθόν. Οκ.Και λίγο το μέλλον.Αλλά πολύ λίγο.Κυρίως το παρελθόν.Το κοντινό και το πιο μακρίνο.
Και μου ήρθε στο μυαλό το τσουρέκι που πούλαγε η Κυρία-Λίτσα στο δημοτικό. Και ότι ίδιο τσουρέκι μου έπαιρνε ο μπαμπάς μου όταν πηγαίναμε στο Ζάππειο. Κι εμένα δεν μου άρεσε και τόσο και το πέταγα στις πάπιες..

αισιοδοξία ή τι?

Ξύπνησα καλά..Ήλιος, όμορφη μέρα.Άνοιξα την πόρτα μου και μπήκε το φως.Δεν κρύωνα.Ξύπνησα τον Π. Γέλια, χαμόγελα (ακόμα δεν καταλαβαίνω τι έχεις στο κεφάλι σου..ακόμα μου λείπεις πολύ)..Μίλησα με την μανούλα, μαύρισα λίγο, δεν είχε και τα καλύτερα νέα, φόβος, πέσιμο, έτοιμη ήμουν να με πάρει από κάτω και να γαμηθεί ακόμα μια μέρα..Όχι, αυτό δεν έπρεπε να γίνει με τίποτα.Τηλέφωνο τον μπαμπά.Αισιόδοξος, χαρούμενος.Πάντα.Ακόμα και τώρα. Και όπως εδώ και 25 χρόνια γίνεται, η φωνή του και μόνο ήταν αρκετή για να χαμογελάσω και να σκεφτώ πως όλα θα είναι εντάξει.Μπόρα και θα περάσει.Είναι όλα δύσκολα και άσχημα, αλλά ο μπαμπάς μου εμένα δεν μασάει.Είναι ο καλύτερος.
Αισιοδοξία λοιπόν.Ντύθηκα και έβαλα την καινούρια μου μπλούζα, και έφυγα για να αρχίσει η μέρα μου.Και κοιλάει ακόμα πιο αισιόδοξα..
Και μοου αρέσει, και δεν τολμώ να κάνω ούτε μία άσχημη σκέψη γιατί μπορώ!!!!!
Σήμερα θα μαγειρλεψω επιτέλους φαγητό, υγιεινό και νόστιμο.Τόσες μέρες όλο μπούρδες τρώγαμε με τα φιλενάδια μου..


Κοτόπουλο γιουβέτσι κατσαρόλας (μικρός ο φούρνος μου, δεν με παίρνει να το φτιάξω εκεί)

Υλικά

• Κοτόπουλο.Όσο θα φας. Εγώ πήρα μισό μήπως φάει και κανας άλλος.
• Κρεμμύδι.1 μεγάλο.ή δύο μικρά.Ανάλογα τα γούστα.Εγώ μπορεί να βάλω και 2 μέτρια ας πούμε.
• 2 σκελίδες σκόρδο. (αν αντέχεις)
• 1 φρέσκια ντομάτα τριμένη στον τρίφτη
• Πουμαρό.Πελτέ δηλαδή.Βέβαια αν ειναι και αυτή η κονσέρβα με τις ολόκληρες ντομάτες δεν μας χαλάει καθόλου.Τοουναντίον.
• Λάδι.Αρκετό.Και πάλι κατά βούληση πάει (σόρυ, εγώ έτσι μαγειρεύω.Με το μάτι)
• Κριθαράκι (1 κούπα ανα 2 ατομα υπολόγισε-αν τρωνε γυναίκες μένει και λίγο)
  
• Αλάτι και πιπέρι.

Διαδικασία

Σε λίγο λαδάκι τσιγαρίζεις το κρεμμύδι μέχρι να γίνει λίγο διάφανο.Έπειτα προσθέτεις το κοτόπουλο και το αφήνεις να "ασπρίσει" γύρω γύρω και να βγάλει λίγο νεράκι.Μπορείς να προσθέσουμε και λίγο άμα δεις ότι σώνεται.Στη συνέχεια ρίχνεις το σκόρδο και την φρέσκια ντομάτα.Αφήνεις εκεί 2-3 λεπτά να δώσουν το άρωμά τους και ρίχνεις και το πουμαρό σου ή τελοςπάντων τον ντοματοπελτέ σου.ότι έχεις βρε αδερφέ(τιπ: αν δεν έχεις πελτέ, μην αγοράσεις..Τρίψε 2-3 φρέσκιες ντομάτες.Κανουν την ίδια ή και καλύτερη δουλειά).Ανακατεύουμε, ρίχνουμε λάδι, αλάτι και πιπέρι και όσο νεράκι χρειάζεται έτσι ώστε να μπορέσει να μαγειρευτεί το κοτόπουλο.Εγώ φροντίζω η σάλτσα που έχει δημιουργηθεί ως τώρα να καλύπτει το κοτόπουλο.Μόλις πάρει μια βράση, χαμήλωσε την φωτιά και άφησε το κοτοπουλάκι ψηθεί.Στο μεταξύ ετοιμάζεις ζεστό νερό σε μια κατσαρολίτσα.
Τώρα έγινε το κοτόπουλό σου και άκου τι πρέπει να κάνεις.Το βγάζεις απο την κατσαρόλα σου ωραία ωραία και το βάζεις κάπου να κρατηθεί ζεστό.Τι έχει μείνει; Μια κατσαρόλα με φανταστική σάλτσα.Πάρε τώρα το κριθαράκι και ρίξε το εκεί μέσα.Ανακατεύεις συνεχώς, μην ξεχνιέσαι!Κολλάει και θα μείνεις νηστικός αν κάνεις διαφορετικά! Κατα τη διάρκεια προσθέτεις νερό όποτε χρειάζεται.Αυτό το κάνεις μέχρι να γίνει το κριθαράκι.Μην τρομάζεις.Δεν αργεί.Υπολόγισε κανα 20 λεπτο μαξ, από την ώρα που θα το βάλεις στην σάλτσα.
Τελείωσες.Ρίχνεις στρην κατσαρόλα και το κοτόπουλο, ανακατεύεις και σερβίρεις..Μπορείς να βάλεις τυράκι από πάνω.Εγώ είτε βάζω ανθότυρο από την Κρήτη μας την όμορφη , είτε τίποτα..Παραείναι νόστιμο για να του βάλω τυριά!!!!

Καλή όρεξη σε όλους!

επισκέψεις

Χόστελ Μάργκω.Σε κάτι τέτοιο έχει μετατραπεί το κουτί μου τις τελευταίες μέρες.Όχι ότι δεν μου αρέσει.Μια χαρά περνάω, ξεφεύγω και από την ανιαρή πραγματικότητα των προτζεκτ και των μαθημάτων.
Και εννοειται μέσα μου γίνεται χαμος και μπέρδεμα το κεφάλι,αλλά σιγά μωρέ , θα την βρουμε την άκρη.Το καλό είναι πως οι καταστάσεις οι μπερδεμενες εχουν αρχισει να με κουραζουν οποτε το ξεμπερδεμα μου ίσως να ειναι και πιο απλο απο οσο φανταζε.
Κατα τ'αλλα οι μερες περνούν όμορφα.Ειναι εδω η Σ. και η Α. και γυρνάμε συνεχεια αυτες τις μερες.Οργωνουμε την Ολλανδία , πραγμα ομορφο καθώς βλέω κι εγώ πράγματα που δεν εχω δει.Και μου αρεσει γιατι το χρωσταγα στον εαυτό μου το να παρω a few days off που λεμε και να αλλαξω παραστασεις.
Ουτρεχτη εχθες, πανεμορφη και υπεροχη, μετακομιζα ανετα εκει. Ξενερωμα η επιστροφη στο Αιντχόβεν.
Ροτερνταμ σημερα και δεν μου πολυαρεσει, με μόνη εξαιρεση την συνοικια που λέγεται Delfthavven , οποτε αγαπαω το Αιντχόβεν και λιγακι.
Ερχεται και η εξεταστικη και νομιζω έχω όρεξη να διαβασω .Και αν αυτη η διαθεση συνεχιστει θα ειμαι ευχαριστημενη.
Ωραια.Είπα τα νεα μου και αποχωρω.

ticking away the moments that make up a bad day

Ξυπνάς νωρίς, στραβά, νυστάζεις λίγο, δεν ήταν η χθεσινή μέρα όπως την περίμενες, ούτε η νύχτα,ήταν και το όνειρο περίεργο και αγχωτικό, αλλά τι νακάνεις, έτσι πάνε αυτά..σηκώνεσαι από το κρεβάτι..πιασμένο σώμα..του δίνεις ένα φιλί..κοιτάς από το παράθυρο.Ομίχλη..Δεν βλέπεις καλά..
Ticking away the moments that make up a bad day...Έτσι λες για να μη γαμηθεί το σύμπαν πρωί πρωί και πιάνει..Ανοίγεις το λαπτοπ , βλέπεις μήνυμα, χαμογελάς, είναι γλυκό και αστείο..περνάει κάμποση ώρα και έχεις ξυπνήσει για τα καλά, ντύνεσαι, ανοίγεις την πόρτα και βγαίνεις..Ήλιος δυνατός.Δεύτερο σερί χαμόγελο..
Χμ..Έχεις 10 λεπτά..προλαβαίνεις..Παγκάκι..μπ3 στα αυτιά, οι Radiohead παρέα και ένας καφές..Περνάνε τα 10 λεπτά και είσαι γεμάτος, ήρεμος..Και έδιωξες τις στιγμές που θα 'κάναν άσχημη τη μέρα!

Final Cut

Είχα πολύ καιρό να ακούσω αυτό το άλμπουμ. Είναι από τα αγπημένα μου απο Φλόυντ. Waterσικό ως το κόκαλο, μελαγχολικό και υπέροχο.Ο Γουότερς το είχε γράψει για τον πατέρα του.Είπα,είχα καιρό να το ακούσω.Είμαι και λίγο προληπτική.Ντρέπομαι αλλά κάποιες φορές είμαι.Πριν από κάποιο καιρό δεν "φοβόμουν" να βάλω το Final Cut στο cd player και να αράξω.
Από τον Αύγουστο φοβάμαι.Αν μπορείς να το πεις φόβο.Ναι, μάλλον έτσι το λες.Το απέφευγα.
Σήμερα το έβαλα πάλι στο winamp και κατάλαβα γιατί το απέφευγα τόσο καιρό.Με διέλυσε κυριολεκτικά..Δεν ξέρω καν γιατί το έκανα αυτόσ τον εαυτό μου αλλά το έκανα.

Και πάμε να αλλάξουμε μουσική για να σωθεί η κατάσταση.The Cure.Και ήδη νιώθω μη διαλυμενη..νταξ..καλά το πάω..:)

παρουσα

Η απουσία μου βέβαια εδώ και καμια δεκαριά μέρες άλλο δείχνει.Ήταν εδώ στην Αιντχόφα το αδέρφι μου και περάσαμε υπέροχα..Σήμερα έφυγε πάλι και είμαι σε μαυρίλες, αντιστρόφως ανάλογες με τον καιρό που είναι υπέροχος..Υπερένταση, δεν με χωράει ο τόπος, αλλά δεν έχω τίποτα να κάνω γι αυτό.Οπότε το προσπερνάω.
Τσουπ τσουπ έρχονται και τα δακρυάκια αλλά τα διώχνω με αρκετή προσπάθεια..

Η Μαργαρίτα λοιπόν πρεπει να συνέλθει πάραυτα!

τρεχαλα

Εργασίες πολλές , όλες ταυτόχρονα και τρέχω και δεν φτάνω, αλλά θέλω να τελειώνω γιατί σε 2 μέρες καταφτάνει στην Χολάνδα το αδέρφι μου το όμορφο και θέλω να είμαι ολόκληρη για πάρτη της,άρα σκασίλα μας που τρέχουμε τώρα , θα απολαμβάνουμε μετά!
Με αυτά και με εκείνα δεν έχω κάτσει να σκεφτώ, και πολλά γινήκανε αυτή την εβδομάδα..Την μισή εβδομάδα δηλαδή..Από την Κυριακή και μέτα..Ναι οκ. κατάλαβες.Εν πάση περιπτώση, γεμάτη μισή βδομάδα και δεν έχω σκεφτεί, αλλά μαλλον καλύτερα..
Άκουσα όμως δισκάρα , Gazpacho-Night, και πολύ μου άρεσε.Όπως μου πρότεινε ο φίλος Γ., το άκουσα βράδυ και μόνο βράδυ να το ακούσετε κι εσείς αν το ακούσετε..Έτσι πρέπει μάλλον..Και μάλλον θα πάτε βόλτα μαζί του.Εγώ πήγα τουλάχιστον..
Χαιρετώ και επιστρέφω στα καλά μου project.

Η Μαργαρίτα λέει

Mood: cool
Listening: Maserati-Cities at the moment (πριν έπαιζαν οι Madrugada πάλι)
Drinking: Νες. (Κι άμα πονάει ο λαιμός θα πίνω νες λένε οι Χατζηφραγκέτα)
Eating: Τίποτα τώρα.
Thinking: Πολλά σκόρπια πράγματα..Δες..



Σκόρπιες σκέψεις τώρα..
'Ηταν Μάρτιος.6 Μαρτίου του 1994.Και ήταν πάλι Κυριακή, μέσα στις απόκριες.Είχε τα γενέθλιά της η φίλη μου η Φ. από το μπαλέτο και έκανε μασκέ πάρτυ, στο οποίο εγώ είχα ντυθεί κουνέλι και η Φ. περιστέρι, με τις στολές τις αντίστοιχες που φοράγαμε στην καλοκαιρινή παράσταση όταν είχαμε ανεβάσει το τσίρκο (εγώ και η Φ. σαν μεγάλα ταλέντα κάναμε και τα ζωάκια, και τις μαζορέτες, και τους παγοδρόμους και ούτε εγώ θυμάμαι τι άλλο-αλλά δεν θέλω να καταλήξω εκεί).Το πάρτυ ήταν πρωινό κι έτσι το απόγευμα όταν γύρισα σπίτι πληροφορήθηκα ότι πέθανε η Μελίνα Μερκούρη.9 χρονών εγώ τότε, ούτε που είχα ιδέα για το αν ήταν σημαντική η Μερκούρη ή όχι.Το μόνο που ήξερα ή μάλλον το μόνο που είχα στο μυαλό μου, ήταν κάτι αφίσες της που έκανε με τα δάχτυλα το σήμα της νίκης.Έμαθα λοιπόν ότι πέθανε και έβλεπα να το συητούν όλοι και να έχει γίνει ένας χαμός και να σου στην τηλεόραση "Τα παιδιά του Πειραιά" να παίζουν νονστοπ, και να σου και η "Στελλα" , η τρομακτική στα μάτια μου σκηνή του μαχαιρώματος.Και είδα και τον μπαμπά μου να κλαίει.Πρώτη φορά στη ζωή μου.Στο σαλόνι ήμασταν, έβγαζε τα ρούχα του στο γνωστό σημείο μπροστά στην τραπεζαρία και έβαζε πυτζάμες.Και τον είδα να κλαίει.Με λυγμό. "Μπαμπάκα, γιατί κλαις;".."Ήταν πολύ καλός και σημαντικός άνθρωπος αυτή η γυναίκα παιδάκι μου", μου απάντησε τρυφερά.Και δεν είπα τίποτα άλλο. Στεναχωρήθηκα που έκλαιγε, αλλά δεν κατάλαβα ποτέ.Και ούτε ξαναρωτησα.Μετά με είχε πάρει η Φ. τηλέφωνο και μου έλεγε πως είναι πολύ περήφανη που την ημέρα των γενεθλίων της πέθανε η Μερκούρη.Τι σκέφτεται ένα 9χρονο..
Επόμενη σκόρπια σκέψη.
Την Παρασκευή είχαμε πάει σε ένα live στο POPEI που είχε ελεύθερη είσοδο.Σκα παίζανε.Και πήγαμε κι εμείς, στην τρίτη μπάντα βαρεθήκαμε και φύγαμε.Αλλά πάλι δεν ήθελα να καταλήξω εκεί. Στο λάιβ αυτό λοιπόν είδα τον γνωστό τύπο που έχω πετύχει τουλάχιστον 4-5 φορές αυτό το μήνα. Έλληνας είναι, καμιά 40αριά, και μας είχε πιάσει την κουβέντα τότε στο Parktheater που είχαμε πάει να δούμε το Netherlands Dance Theater. Είναι καινούριος στο Αιντχόβεν, και ήρθε εδώ για να βρει δουλειά.Διάλεξε το Αιντχόβεν επειδή ήταν κι ένας φίλος του εδώ.Από τότε τον΄έχω πετύχει πολλές φορές.Πάντα μόνο του. Στο καφέ την Κυριακή, σε μπαρ, στο λάιβ προχθές..Λυπήθηκα.. Έδειχνε μόνος πολύ.Και όχι χαρούμενος.Και περίεργος.Μπορεί και να το απολάμβανε, δεν ξέρω.Το μόνο που σκέφτηκα είναι το πόσο δεν αντέχω την μοναξιά..
Άλλη σκέψη ξανά.
Διάβασα "Το μαγαάκι των αυτοκτονιών" του Jean Teule. Και άμα δεν το έχετε διαβάσει να το κάνετε γιατί είναι υπέροχο. Από εδώ το βρήκα, και η φίλη μας, μας πληροφορεί πως θα βγει και σε ταινία την οποία θα δούμε όπως και δήποτε!
Τώρα ξεκίνησα το Norwegian Wood και πολύ μου αρέσει ως τώρα..2 κεφάλαια ρουφήχτηκαν εχθές, παρά τον πονοκέφαλο και την απροσδόκητη εμφάνιση του Π..
Αυτά..

καρναβάλι

Νομίζω ανέφερα πως εδώ, στην Αιντχόφα, έχουμε καρναβάλι τώρα..
Εδώ λοιπόν, όπως πληροφορήθηκα, τις ημέρες του καρναβαλιού (όπου κλείνει μέχρι και το πανεπιστήμιο-βάλε με το νου σου το μέγεθος του εορτασμού), γίνεται ο χαμός από κόσμο και όλοι πίνουν και μεθούν, ωχ αμάν, μέρα νύχτα τραγουδούν.Κυριολεκτικά. Χθες βράδυ γινόταν της τρελής από κόσμο στην Stratum (ο δρόμος με τα πολλά μπάρ-διασκέδαση τύπου Χερσόνησος), ντυμένοι όλοι με ό,τι να 'ναι, ολομέθυστοι..Μας προειδοποίησαν δε,αν δεν είμαστε ντυμένοι να μήν προσπαθήσουμε να μπούμε σε κάποιομ μαγαζί διότι θα φάμε πόρτα..Σήμερα, Σάββατο, από το πρωί υπάρχει η ίδια κατάσταση..Κατέβηκα στο κέντρο για λίγο και τα μάτια μου αντίκρισαν αυτό που σημαίνει ολλανδικό καρναβάλι.
Εγώ αλλιώς τα είχα στο μυαλό μου ρε παιδιά τα καρναβάλια..Ακόμα κι όταν στο δεύτερο έτος είχαμε κατέβει την Πάτρα, στον Α., δεν μπορώ να πω ότι ήταν έτσι..Έμοιαζε, δεν λέω, αλλά..χμ..ήταν αλλιώς...Εν πάση περιπτώση, όπως είπα , εγώ αλλιώς τα είχα στο μυαλό μου.Όταν ήμουν πιτσιρίκι και ήταν απόκριες, έβαζα την στολή μου,και ο μπαμπάς μου με πήγαινε βόλτα στο Ζάππειο..Εκεί ήταν κι άλλα παιδάκια ντύμενα όλα πειρατές, καουμπόιδες, νεράιδες, βασίλισσες,σπανιόλες κλπ κλπ..Κι εγώ κάτι με φουστάνι ντυνόμουν συνήθως..Βασίλισσα της νύχτας ήταν η μεγάλη μου επιτυχία..Και παπαρούνα είχα ντυθεί κάποτε , και πολλά άλλα..Έτσι ήταν όμως..Στολές, παιδάκια, Ζάππειο, παιχνίδι, γέλιο, οι γονείς μάλλον να σκυλοβαριούνται αλλά να ασχολούνται και να παίζουν μαζί μας..Σήμερα εγώ άλλα είδα..Είδα παιδάκια ντυμένα πειρατές, καουμπόιδες, νεράιδες, βασίλισσες,σπανιόλες ναι παίζουν στο δρόμο με τα μπαρ.Και τους γονείς από δίπλα ολομέθυστους. Πιο κάτω ένα κοριτσάκι με μακριά μαλλιά και ένα αποκριάτικο φόρεμα πουά (δεν ξέρω τι ήταν), περπάταγε δυσανασχετώντας, ενώ η μαμά του κράταγε ένα μεγάλο ποτήρι μπύρα και ψιλοπαραπάταγε..Σόρυ..Προτιμώ τα δικά μας καρναβάλια..
Σήμερα υποτίθεται χαμός θα γίνεται πάλι.Και από ό,τι έχω καταλάβει μάλλον και εμείς θα βγούμε και θα μασκαρευτούμε κιόλας.Λολ.Ό,τι να 'ναι θα βάλω , θα ζωγραφίσω και τίποτα στη μούρη και έτοιμη η δικιά σου..
Εμένα ένα με προβληματίζει.Πόυ θα βρω χταποδάκι να φτιάξω την καθαρά Δευτέρα.Ή κάτι νηστίσιμο , να κάνουμε κούλουμα ρε αδερφέ.
Άντε και του χρόνου να είμαστε καλά..

μαντρουγκάντα

Έτσι λέγεται το ξημέρωμα στα ισπανικά και στα πορτογαλικά..ακόμα ξημέρωμα δεν είναι αλλά ακούω madrugada και ύπνο δεν έχω και σκέφτομαι ότι τώρα θα είναι 2 το πρωί στην Αθήνα και πιθανότατα θα γύρναγα με τα πόδια από τα Εξάρχεια προς το σπίτι, ακούγοντας μουσική..Και συνειδητοποιώ πόσο πολύ μου έχει λείψει μια βόλτα στην Αθήνα..Μόνη ή μαζί σου.Κάναμε ωραίες βόλτες..Και με την Ε. κάνουμε ωραίες βόλτες.Με ένα mp3 και από ένα ακουστικό η κάθε μία και τραγούδια..δυνατά..
Δυνατά.Όπως σε αγαπάω.Και όπως με νευρίασες σήμερα.
Οι Madrugada ηταν μεγάλη μπάντα συνειδητοποιώ κάθε φορά που τους ακούω.Και όχι μόνο από το Industrial Silence που παίζει τώρα και που είναι δισκάρα..Από όλα.Από τη μουσική τους, τους στίχους, τη φωνή του Hoyem.Όλα.Μπαντάρα.
Έχω ακούσει και πολλά καινούρια πράματα τελευταία, και θέλω να πω γι αυτά, και εντυπώσεις και τέτοια, αλλά μάλλον δεν είναι ο καιρός μου και η φάση μου να πω.Εξάλλου ποιον νοιάζει κιόλας.Αυτό να μου πεις.Αυτό θα σου πω.
Μπορεί να κοιμηθώ τώρα.

...μηπως και χαμογελάσουμε..

Καλό μήνα.Μεγάλη ανάγκη να μπει ο μήνας με χαμόγελο..
Θα κάνω λοιπόν και το ανάλογο ποστ!Υπάρχει πλέον σε αρκετά μπλογκ, ξέρετε..Υπάρχει το προγραμματάκι που τρέχει πίσω από το blog σου και μπορείς να δεις τι λέξεις κλειδιά πληκτρολογήθηκαν στις μηχανές αναζήτησης πρώτου κάποιος επισκευτεί το blog σου.
Θα παραθέσω λοιπόν κάποιες από αυτές που μου φάνηκαν αστείες και περίεργες..Για πάμε..



ε ναι λοιπόν..η Μαργαρίτα η Μαργαρώ εκτός από βαρκούλα στον Σαρωνικό είναι και γαμάτη.



εσύ μάλλον όχι;






είναι τρομάκτικό το πόσοι ψάχνουν για το 12θέο. και ρωτάνε κι αν γαμιέται ο αρχηγός.




ε τον άτοιμο.πάλι;;;



τα ρέστα μου. (πόκερ με google)



οικογενειακή υπόθεση.



νέα συνταγή.Βγαίνει και σε τάρτα.



απελπισμένος κάγκουρας ψάχνει.


στο ταχυδρομείο κοίταξες;.


τι να σου πω..δεν ξέρω..Η δασκάλα του ΣΕΠ μου είχε πει όχι..



άκου να δεις..αντοχή σου λέει..


μετά τα όσκαρ και τα χρυσά βατόμουρα, δίνουμε το βραβείο για την καλύτερη σαβούρα..



ο κάγκουρας συνεχίζει..



κατα το "θα σας ανακαλύψω απαίσια στρουμφάκια"..κάποιο παιδάκι συγχίστηκε..



θα ρθω να συμφωνήσω



ειλικρινά δεν καταλαβαίνω..πάριζα που κάνει κρακ? δεν ξερω...



ίσως και να είσαι έγκυος..ψάξε το..



με τις υγείες σου..



θα κόψεις 5 φύλλα αγριοσυκιάς, και αφού τα περάσεις από σαράντα κύμματα, θα τα βράσεις μαζί με βατραχοπόδαρα, θα πιεις το ζούμι και μετα θα βγεις να χορέψεις στην πανσέληνο γυμνη.



σε ζηλεύω.φάε.αλήθεια.δουλεύει.



γυναίκα με προσόντα

Η φωτιά στο όνειρο είναι καλό σημάδι, αν βέβαια αυτός που το βλέπει δεν καίγεται.



βάλε μια κούπα κι έφτασα.



εμένα μου έλεγε παραμύθια η γιαγιά μου..καθένας όπως βολέυεται..



γκουγκλ μαι φρεντ. λυπηρό πάντως..


αυτά λοιπόν..αλλά τουλάχιστον γέλασα λιγάκι..