Στο τελος καθε χρονιας αρεσκομαι στο να κανω εναν μινι απολογισμο των οσων εζησα.Και αυτα θα παραθεσω παρακατω.Σε ολους τους τομεις της ζωης μου..Υγεια,Σχεσεις,Επαγγελματικα,Μαργαριτα.Ξεκινω λοιπον:
ΥΓΕΙΑ:
Φυσικα μειζον θεμα εδω ειναι η πορεια της ανορεξιας μου και γενικοτερα της υγειας μου.Όταν μπηκε το 2009 ήμουν 47,5-48 κιλά.Τώρα που φεύγει είμαι 50.Τα κατάφερα μέσα στη χρονιά (προς το τέλος ομολογώ) να φω το 50 στη ζυγαριά και να μην τρελαθώ απο τη στεναχώρια μου.Ήταν βαρύ για μένα, είχα να δω αυτό το νούμερο πολύ καιρό, αλλά σκεπτόμενη τα όσα κατάφερα αυτή τη χρονιά, έλεγα πως δεν είναι και τόσο ταγικό.Πρέπει να πω πως η χρονια εξελίχθηκε ως πολύ δύσκολη για μένα.Αφού για ενα διαστημα σταματησα τον χορο.Τα κιλα μου δεν ανεβαιναν με τιποτα!47, 47,5, 48 το πολυ.Ωσπου ήρθε ο Πανος στη ζωή μου κα ολα έγιναν καλύτερα.Τα κιλά έμειναν εκει αλλα η ψυχολογία ανεβηκε κατακόρυφα.Το ένα έφερε το άλλο και μετα το καλοκαιρι ειχα καταφέρει να τρωω γλυκα, μακαρονια και ψωμι (τις λατρεμενες μου τροφες) χωρις να θελω να πεθανω μετα.Καταφερα να φαω τηγανητο κολοκυθοκεφτε μετα απο τουλαχιστον 4 χρονια.Για μενα ήταν μεγάλη νικη.Σιγα σιγα το βάρος μου αυξηθηκε.Πρωτα στα 49 κιλα οπου εμεινε κανα 2μηνο και επειτα στα 50.Τρωω πολλες φρίκες αλλα ξερω πως θα τα καταφερω.Για το καλο μου πρωτιστως.Εκανα εξετασεις οστικης πυκνοτητας και δεν ηταν καλες.Ο γιατρος μου ειπε ξεκαθαρα πως αν δεν αυξηθει το βαρος μου το κοκαλο μου δεν θα γινει δυνατο οπως πρεπει να ειναι.Επειδη λοιπον δεν θελω να παθω οστεοπορωση στα 30 μου,κι επειδη σιγα τα αυγα με 2-3 κιλα παραπανω, ειπα: "ΘΑ ΠΑΡΩ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ".Κι ετσι προχωρω.Με πισωγυρισματα του μυαλου, αλλα ουσιαστικα μονο βηματα μπροστα!Και ειμαι περηφανη.
ΣΧΕΣΕΙΣ:
Ερωτευτηκα!Ναι τα καταφερα!Ηταν ένα απο τους στοχους, ή μαλλον τις ευχες για το 2009!Και ήρθε.Τον Φλεβαρη.Και είμαι πολύ ευτυχισμένη ακόμη!Δεκα μηνες μετα..Ειχα πολυ καιρο να νιωσω τοσο ομορφα με καποιον, και με τοση διαρκεια.Οποτε απλα ευχαριστω την τυχη μου που ο Πανος εκεινο το πρωινο του Σαββατου ξυπνησε στις 10 το πρωι (Ακουσον ακουσον) και ηρθε στη Λεσχη να διαβασει Αριθμητικη Αναλυση.
Με τις φίλες μου επισης τα πραγματα πηγαν τελεια.Μπορεσα και τους ανοιχτηκα οσο ποτε, και ειδα ποσο νοιαζονται κι εκεινες για μενα.Ειδα τη χαρα τους οταν με ειδαν το καλοκαιρι να ειμαι ενα φυσιολογικο χαρουμενο κοριτσι, ακουσα αυτα που ειχαν να μου πουν και ξερω πως θα ειναι εκει για μενα.Οπως κι εγω για εκεινες.Γιατι δεν περασα μονο εγω ζορικα.Η Νικη πχ ειχε πολλα ζορια φετος.Πιστευω πως σταθηκα κοντα της και πως ξερει πως ειμαι εκει για αυτην.
Με την αδερφη μου θεωρω πως ειμαστε ακομα περισσοτερο πιο κοντα.Σε φαση να λεμε τα παντα οποιαδηποτε στιγμη.Καλα και κακα.Η χαρα μου οταν η αδερφη μου "τα εφτιαξε" με τον Πετρο ηταν απεριγραπτη, οπως και η ανησυχια μου για διαφορα θεματα.Ευτυχως οταν της μιλουσα ακουγε.Σκοτωνομασταν.Και μετα μελι γαλα.Απο την αλλη και εγω ακουσα τις ανησυχιες της για εμενα.Σκοτωθηκαμε ή κλαψαμε (Εγω δηλαδη) και μετα μελι γαλα.Και της ζηταω και ευχαριστω για τα ατελειωτα βραδια που την επριξα με καθε ειδους ανασφαλειες,για τις αμετρητες φορες που στριμωχτηκαμε στο κρεβατι της, για τις τελειες βολτες με κουλουρι και καφε, για ολο το παραλληλο συμπαν!:-Μ
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ:
Μεχρι τον Μαϊο η σχολή πηγαινε σκατα.Χρωσταγα 14 μαθηματα και καταφερα να περασω μονο 1 στην εξεταστικη του φλεβαρη.Υπολοιπο 13.Η δουλεια καλα κρατουσε στονΧ.Ο και δεν την παλευα.Κουραζομουν παρα πολυ, δεν ειχα ορεξη για τιποτα.Ουτε για μπαλετο , ουτε για βολτες, ποσο μαλλον για διαβασμα.Καθομουν στις αθλιες συνθηκες της εταιρειας για ποιο λογο?Μάλλον γιατι περιμενα να μου ανακοινωσουν οτι η συμβαση μου θα γινοταν επιτελους αοριστου χρονου.Όμως αυτο δεν εγινε.Και η χαριστηκη βολη ηρθε τον Απριλη.Οπου ελειξε μια 6μηνη συμβαση και ανανεωση εγινε για 1 μηνα.Εκανα πολλή υπομονη.Και όταν τον Μαιο μου ειπαν πως η επομενη θα ηταν 3μηνη,συνειδητοποιησα πως δεν αξιζε καν τον κοπο να χανω χρονο απο τη ζωη μου και απο τις σπουδες μου για να δουλευω σαν σκυλι για ανθρωπους που δεν εκτιμουν τιποτα.Για 2 χρονια έτρεχα σαν τον Βεγγο στην εταιρεια, ειχα θυσιασει αρκετα, δεν ειχα κατεβει σε απεργια για να κρατησω τη θεση μου.Αλλα τιποτα καλυτερο δεν ηρθε.Σιγα μην ερχοταν.Όταν λοιπον στις 24 Μαιου εληξε η μηνιαια συμβαση μου, τους ειπα αντιο.Ολο το καλοκαιρι και το φθινοπωρο συγκεντρωθηκα στη σχολη.Καταφερα να περασω τα 11 απο τα 13 μαθηματα μου, αναμεσα στα οποια και καποια μεγαθηρια, και πλεον οδευω ολοταχως προς το πτυχιο.Που θα ερθει το 2010.Εν αναμονη λοιπον του πτυχιου και στο ψαξιμο για μεταπτυχιακο.Θα δουμε.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ:
Η Μαργαριτα ειναι καλα.Καταφερε πολλα απο αυτα που ηθελε για το 2009.Και περασε καλα.Εκανε πολλες ξεκουραστες διακοπες, πηγε και στο Λονδινο μετα το Πασχα.Ολα πηγαν καλα, και γεματη αισιοδοξια περιμενει το 2010.Και ευχεται να ειναι το ιδιο ομορφο με το 20069..Μη σου πω και καλυτερο..
Πριν από 4 ώρες
1 σχόλιο:
Μπράβο Μαργαριτάκι!
Και άλλα καλύτερα στο 2010...
Δημοσίευση σχολίου