ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΩΣ ΕΞΗΣ

Σήμερα , πριν λίγο , έμαθα πως πήρα το πτυχίο μου.Τον Μάϊο είχα αφήσει τη δουλειά για να στρωθώ, να διαβάσω , να τελειώνω.Και ΤΕΛΟΣ.15 μαθήματα σε ένα χρόνο.Σχεδόν τα μισά της σχολής.Δεν είναι και τόσο άσχημα.Χαρά λοιπόν σήμερα, απερίγραπτη!Αλλά και μια μικρή λύπη στο βάθος του μυαλού μου.Γιατί αύριο φεύγει η αδερφή μου για τα Γιάννενα,πάει να σπουδάσει!
Συγχρονισμός ε?Εγώ σήμερα τελείωσα αυτή αύριο αρχίζει..Θα μου λείπει.Νιώθω πολύ περίεργα και όταν το σκέφτομαι θέλω να κλαίω.Κλαίω.Μέσα στο σπίτι είναι ο άνθρωπος που με συμπληρώνει.Κυριολεκτικά.Δεν μπορώ να φανταστώ ας πούμε,να γυρνάω βράδυ ή μεσημέρι και να μην πηγαίνω κατευθείαν στο δωμάτιό της να πουμε τα νέα της ημέρας.Ή ένα κυριακάτικο τραπέζι χωρίς την Ελένη απέναντι μου να με κλωτσάει όταν θελει να μου πει κάτι με το βλέμμα.Με τα μάτια μπορούμε να συνεννοηθούμε πολύ καλά.Χωρίς κουβέντα.Αυτό δεν το έχω βρει σε κανέναν άλλον άνθρωπο.Και είναι λογικό.Θα μου λείπει λοιπόν πολύ η Ελένη.Ίσως τώρα είναι η μεγάλη μου ευκαιρία να μετρήσω τις δυνάμεις μου.Μπορεί να ακούγομαι υπερβολική.Κάποιος που δεν ξέρει πώς είναι η σχέση μας θα με πει σίγουρα κομπλεξικουπερβολική.Κάποιος που νιώθει ανάλογα, ξέρει ότι δεν είμαι.Whatever.Δεν με νοιάζει και τόσο τι θα σκεφτόταν ο οποιοσδήποτε για μένα στην παρούσα φάση.
Κι εγώ?Τι κάνω τώρα εγώ?
Ό,τι θέλω μάλλον..Μπορώ να κάνω αιτήσεις για μεταπτυχιακά, να βρω δουλειά, να μετακομίσω σε δικό μου σπίτι.Πραγματικά ό,τι θέλω.Κι αυτή τη στιγμή έχω όλη τη ζωή μπροστά μου και όλη την καλή διάθεση να ζήσω όμορφα και δυναμικά και καλά.
Ο τελευταίος χρόνος ήταν τόσο καλός..Μου χάρισε πολλά.Με βοήθησε να καταφέρω ακόμα περισσότερα.Είμαι πιο χαρούμενη, πιο υγιής , πιο ζωντανή.Από κάθε άποψη.
Αρκετα ανασφαλής είμαι ακόμη, αλλά αυτό θα το παλέψω ΠΟΛΥ από δω και μπρος.Και ξέρω πως σύντομα θα φτάσω στο επίπεδο που ήμουν πριν από 6-7 χρόνια!Που δεν καταλάβαινα τίποτα και δεν έιχα την παραμικρή ανασφάλεια.Κι όλα ήταν μέλι γάλα..
Το μπορούμε..