Σάββατο 15 Αυγούστου 2009

ΧΟΜ ΑΛΟΟΥΝ

Στο δωμάτιό μου.Διαβάζω.Λύνω ασκήσεις.Δίκτυα και συνδυαστική βελτιστοποίηση.Βαριέμαι φρικτά και θα προτιμούσα 1000 φορές να είχα άπειρες δουλειές να κάνω μέσα στο σπίτι
-Περνάει ο μανάβης.Έχει ροδάκινα,νεκταρίνια, πεπόνια και καρπούζια!Κι εγώ έχω.-
Χθες το βράδυ βρήκα άλλη μια κατσαρίδα μέσα στο σπίτι.Έξω από το δωμάτιό μου.Όπως είχα υποσχεθεί, είχε πολύ άσχημο τέλος.Κι εγώ το ίδιο.Αναστατώθηκα τόσο που δεν το πίστευα ούτε εγώ.Μετά δεν κοιμήθηκα στο δωμάτιό μου. Πήγα στο κρεβάτι των γονιών μου.Λες κι εκεί θα ήμουν πιο ασφαλής.Σαν παιδάκι μικρό που φοβάται τον μπαμπούλα.Ακριβώς.Κι όμως.Εκεί ένιωθα πιο ασφαλής.Κι ας ήμουν ολομόναχη.
-Τελικά ένα άδειο σπίτι τον 15αύγουστο σε αγριεύει-
Ύστερα ήρθαν άλλα συναισθήματα.Ανησυχία πάλι και ανασφάλεια, αλλά διαφορετική.Άκουγα κάποιον ήχο του σπιτιού και πεταγόμουν όρθια να δω τι είναι.Σαν γιαγιά.Δεν ξέρω τι με είχε πιάσει.Αλλά αυτή η μετάβαση από ηλικία σε ηλικία με εξάντλησε.
Άνοιξα την τηλεόραση να δω μήπως είχε καμιά ταινία να χαζέψω.
Τσόντα είχε στο Nova.Με έπιασαν γέλια και λίγο αηδία ταυτόχρονα.Σκεφτόμουν πώς μπορεί κάποιος να την βρίσκει με κάτι τόσο ψεύτικο.Και άλλαξα κανάλι.
-Η ελληνική τηλεόραση είναι ΓΕΜΑΤΗ σκουπίδια.Και δεν μετανιώνω καθόλου που σπάνια την ανοίγω-
Δεν την πάλευα πάντως.Είχε Κόκκινο Κύκλο στον Alpha και με αγριέυε υπερβολικά εκείνη τη στιγμή.Πάτησα το κουμπάκι, την έκλεισα.Μοναξιά με πλάκωσε.Ήθελα να βάλω τα κλάμματα.
Δεν μπορούσα να ακούω οποιονδήποτε ήχο μέσα στο σπίτι.Άνοιξα ξανά την τηλεόραση.Έβαλα MAD.Χαμήλωσα την φωνή, ίσα για να νιώθω ότι έχω παρέα και αποκοιμήθηκα.Ανήσυχα.Και ανυπομονούσα να ξημερώσει.
-Την αντιπαθώ την τηλεόραση, αλλά ομολογώ πως η παρέα της ήταν ανακουφιστική.Ίσως επειδή δεν την κοίταγα.Απλώς την ένιωθα.-
Ξημέρωσε.Ξύπνησα με ξυπνητήρι.Διάβασμα εν όψη.Πείναγα πολύ.Είχα φάει νωρίς χθες.
Πρωινό.Πονοκέφαλος.Η μαμά μου γιορτάζει.Σε λίγο θα της τηλεφωνήσω..Να πάει 9.30-10..
ΝΤΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΝ.
-Παρακαλώ; (είπα)
-Αγάπη μου!!! (είπε η Ελένη)
-Μπα;
-Έμαθα πως ξυπνάς νωρίς!(ξαναείπε η αδερφή μου)
-Εγώ ναι.Πάντα!Εσύ πως κι έτσι;(είπα εγώ, κάπως εκνευρισμένη που με πρόλαβαν πρωτού τηλεφωνήσω εγώ)
-Πάμε στη Βόννη , εκδρομή!
-Τέλειαααα!!Μου λείπεις!(Μελό Μαργαρίτα)
-Κι εμένα!Τι κάνεις;(Γλυκειά Ελένη)
-Κααααλά..Μου δίνεις τη μαμά..;
-Ναι πάρε την.Φιλιά από μένα!Σε αγαπώ!( Λένια μου υπέργλυκεια)
.
.
.
.
.
.
Ακολούθησε συζήτηση με τη μαμά και λίγο μετά συζήτηση με τον Παναγιώτη και τη Μιμίκα που μας κάλεσαν αυριο για φαγητό , μαζί με τον Πάνο..Είδωμεν.
.
.
.
.
Ήπια 3πλό ελληνικό καφέ.Μου πέτυχε.Επιστροφή στις ασκήσεις Συνδυαστικής Βελτιστοποίησης!
Αντίο.

3 σχόλια:

Rizobreaker είπε...

Μια χαρά είσαι...
Μη γκρινιάζεις...
Εγώ σκυλοβαριέμαι όλη μέρα (μετά τη δουλειά) στο σπίτι...
Και δεν έχω όρεξη για διάβασμα (τα 2 κωλομαθήματα που χρωστάω)...
Και λιώνω απ' τη ζέστη...

Rizobreaker είπε...

Ααα και να χαίρεσαι τη μάνα σου!!

Unknown είπε...

Μία μέρα καθυστερημένα αλλά δε βαριέσαι! Χρόνια πολλά και καλά σε όλους όσους γιόρταζαν!
Ρε το κείμενό σου μου θύμισε κάτι μονοτονίες απίστευτες μέσα στο χειμώνα και μελαγχολίες και τέτοια. Μέχρι το σημείο με τη τηλεόραση δηλαδή. Μετά αλλάζει :P Πάντως ΟΚ. Και ο Αύγουστος φτερά έκανε πλέον. Πω έλεος με το πόσο γρήγορα περνάνε τα καλοκαίρια απο χρόνο σε χρόνο! :O :|