Δεν πιστεύω στο η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται.Ούτε κατα διάνοια.Νομίζω επειδή δεν με συμφέρει.Αν το 2013 πάει όπως ξεκίνησε, τη γαμίσαμε παιδιά.Είπαμε όμως.Δεν πιστεύουμε σε αυτή την ανόητη παροιμία. Γιατί όλα κι όλα , έχουμε σοφότατες παροιμίες (πχ. "Ο κουφός και ο κλανιάρης πάνε δίπλα στα νταούλια") αλλά και ανόητες, σαν αυτή.Ας αγνοήσουμε λοιπόν πόσο κάρτα και φάουλ ξηγιέται μέχρι στιγμής το 2013.
Δεν επεκτείνομαι άλλο.
Σήμερα λέω να μαγειρέψω φακές.Κάνει πολύ κρύο και οι -14 τη ζητάνε τη σούπα τους. Άνοιξα το ντουλάπι σήμερα πριν φύγω από το σπίτι και τις είδα εκεί και μου το καναν το κλικ.Και θυμήθηκα όταν ήμασταν νηπιαγωγείο, δημοτικό, μικροί παντως, που μας κάναν το πείραμα με το βαμβάκι και τις φακές.Που φύτρωνε πρασιναδα, και κωλοχαιρόμασταν εμείς λες και είχαμε ανακαλύψη την πενικιλίνη. Τα αντίστοιχα παιδάκια σήμερα θα χαίρονται άραγε πιο πολύ με αυτό ή με το καινούριο τους i-phone?
Αυτά. Είχα τα γενέθλια μου, και είχε βγάλει καινούριο δίσκο ο Θάνος Καλλίρης και ο μπαμπάς μου έφερε την κασέτα πριν το πάρτυ μου. Και φυσικά στο πάρτυ ακούγαμε Θάνο Καλλίρη και χορεύαμε και δεν μας ένοιαζε τίποτα. Μόνη έννοια το πού θα δίνουμε τα φιλιά όταν θα παίξουμε μπουκάλα.Στο στόμα ή στο μάγουλο; Ωραίες ανησυχίες. Όσο πάνε τα χρόνια γίνονται και πιο πολύπλοκες. Η αντίστοιχη έννοια τώρα στο πάρτυ δεν υπάρχει μάλλον.Κι ουτε θα βάλεις να ακούσεις καινούριο σι ντι. Ούτε δίσκο.Ούτε κασέτα. Μπορεί αν εχεις μεθύσει πολύ και το τραβάει η παρέα να χορέψεις τα παπάκια.Αλλά χλωμό.
Σκατά.Καλύτερα ήταν τότε.
Και για να επανέλθω.2013, ξεκίνα να ξηγιέσαι καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου