Idiotheque

Μπαίνει αυτός ο τίτλος γιατί αυτό το τραγούδι ακούω τώρα. Είναι μεσημέρι Δευτέρας, είμαι στο γραφείο και τα χέρια μου είναι παγωμένα.Ο καιρός είναι ως συνήθως.Συννεφιασμένος και κρύος. Σαν να κλαίει η μέρα σήμερα.Εγώ πάλι όχι. Μετά από την απόλυτη μιζέρια της προηγούμενης εβδομάδας, όπου με σιχάθηκα ακόμη περισσότερο, αποφάσισα πως δεν πάει άλλο. Σήμερα λοιπόν, σηκώθηκα από το κρεβάτι μου πρωί πρωί.Όχι με ευκολία. Το παραδέχομαι. Το θετικό ήταν ότι δεν με δυσκόλεψε τίποτα άλλο παρά το κρύο. Είναι απίστευτο πόσο μπορεί να κρυώσει το σπίτι μέσα σε μια νύχτα..Δεν του έδωσα ιδιαίτερη σημασία όμως, ακολούθησα τακτική ομοιοπαθητικής και έβγαλα πυτζάμες άμεσα. Έβαλα και μουσική να παίζει, έφαγα πρωινάρα και βγήκα χαρωπή στη βροχή. Το ντύσιμο μου ήταν άξιο λόγου επίσης..Αυτό το κατάλαβαινες από τα γεμάτα απορία ολλανδικά βλέμματα , που με παρακολουθούσαν να ποδηλατώ Οκτώβρη μήνα ντυμένη σαν ορειβάτης.  Ε ρε παλικάρια και κοπέλες, εγώ φταίω αν έχετε φθινοπωριάτικα 4 βαθμούς; Φανελάκι, μακρυμάνικο, πουλόβερ, μπουφάν , 2 κασκολ, σκουφί, γάντια, το τζιν μου, καλτσες, γκέτες, ολ σταρ (Απαραίτητο αξεσουαρ) και απο πάνω δευτερο παντελόνι αδιάβροχο, γιατί είπαμε, έβρεχε. Και κάπως έτσι ξεκίνησε η εβδομάδα μου. Λένε πως η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται.Η δικιά μου θα είναι ούτε κρύο ούτε ζέστη.Ζέστη δηλαδή σίγουρα όχι. Κρύο μπόλικο θα φάμε στη μάπα, αλλά τι να κάνουμε δεν έχουμε και άλλη επιλογή. Άσε που έχουμε και διάβασμα και τόνους μουσική να ακούσουμε..Ναι.Αυτό είναι το καλό των ημερών αυτών.Η μουσική που ακούω είναι ατελείωτη και πανέμορφη και καινούρια και παλιά και ξεχασμένη και δυσεύρετη και μόνο αυτό με ενθουσιάζει. Α..Και το ότι θα πάω και για μάθημα σύγχρονου το απόγευμα. 
Αυτά τα πολύ ενδιάφεροντα είχα να πω για σήμερα..Επιστρέφω στα Petri Nets και τα Coverability Graphs και τον α-algorithm (και γαμω το σπιτάκι τους αλλά αυτή τη φορά θα το περάσω το μάθημα). 
Γεια σας και χαρά σας και κουλούρια στην ποδιά σας!