Και σκάει μια μυρωδιά
τόσο γνώριμη και τόσο δυσάρεστη που ανακατεύεται το στομάχι σου. Ψέμματα. Πρώτα
δένεται κόμπος. Και όταν συνειδητοποιήσεις γιατί , τότε ο κόμπος λύνεται.Και
έρχεται η ανακατοσούρα. Μεσημέρι. Συννεφιά.Μυρωδιά βροχής
ανακατεμένης με το τσιγάρο του διπλανού και σκέψεις πολλές και ανακατεμένες και αυτές μεταξύ τους. Έτσι μυρίζει. Έτσι μύριζε και τότε. Μόνο που δεν ήταν Οκτώβρης, αλλά Απρίλης. Ήταν Απρίλης και τα νέα δεν
ήταν καλά. Και πέρασε καιρός πολύς από τότε. Η μυρωδιά μένει όμως. Και
ανακατεύεται και με το μπουφάν του άλλου, και έρχεται και η μυρωδιά από το
κουτί. ΠΟΥΦ. Βρωμάει ρε. Ξουτ.Ξουτ.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
4 σχόλια:
Μείνε μακρυά από το τσιγάρο ακόμα κι αν μένεις ήδη !! Είναι πάντα χρήσιμο να κοιτάς στην οθονη και να βλεπεις μια συμβουλή που κανονικα την δίνεις στον εαυτό σου να εχει ειπωθει για σενα από κάποιον άλλον που δεν είσαι εσύ !! (ελπιζω να σε παρηγορει το γεγονος οτι ουτε εγω δεν καταλαβαινω τι γραφω καμια φορα) :p
Αλεξ τι εγραψα καταλαβες ; :-*
Ξέρω για αυτή την αίσθηση με το μπουφάν απλώς ... :)
ναι,ειναι ανατριχιαστικη η μνήμη που ερχεται από τις αισθήσεις μας.γίνεται πιο άμεση και απτή.
Δημοσίευση σχολίου