τα μαγειρευτά

Για τα φαγητά τα μαγειρευτά θα μιλήσω.Ξέρεις μωρέ..αυτά που δεν είναι της ώρας και που τα έχουν έτοιμα στις ταβέρνες και στα φέρνουν αμέσως.Όχι μπριζόλες και παϊδάκια και ψαρονέφρι και τα ρέστα.

Αυτά που πουλάνε στα διάφορα μαγειρεία και που τα φτιάχνει (ή έφτιαχνε ) η γιαγιά σου τόσο συχνα..Κατάλαβες;Α μπράβο!

Τα μαγειρευτά φαγητά λοιπόν ασκούν μια περίεργη γοητία πάνω μου.Και ίσως όχι μόνο πάνω μου.Αλλά και πάνω σε πολύ κόσμο..Πας λοιπόν στο μαγέρικο εκεί στα Εξάρχεια το μεσημεράκι και πεινάς και έχει μπροστά σου ένα διωράκι μέχρι να ξαναπάς για μάθημα.Και στέκεσαι μπροστά στην βιτρίνα και δεν ξέρεις τι να διαλέξεις..Έχεις όμως την τρομερή ευχέρια να μπλέξεις ό,τι θες.Ας πούμε..Βάλε μου αράκα με κοτόπουλο.Ή μοσχάρι με ρύζι.Ή μπάμιες με μακαρόνια (Αυτό αν είσαι λίγο πιο αρρωστάκι)..Ωραία πράματα.Και στο σπίτι..όταν τα φτιάχνει η μαμά σου ποτέ δεν ενθουσιάζεσαι!Γίγαντες.Μπάμιες.Μακαρόνια με κιμά (Εδω χαίρεσαι, νταξ)..Θυμάμαι πολλά μεσημέρια που γυρνούσα από το σχολείο στο μαγαζί των γονιών μου και ρώταγα.."μαμααααα..τι φαί έχουμε..;;;;" .Πείναγα δαιμονισμένα και παρακάλαγα να μην ακούσω την καταραμένη λέξη "Φασολάκια φρέσκα"..Και την άκουγα..Πολλές φορές..Ποτέ δεν τα έφαγα.Δεν ξέρω τι μέλη γεννέσθαι.

Η γιαγιά σου από την άλλη, έφτιαχνε το μαγειρευτό και ήταν μια άλλη φάση.Ίσως γιατί στο σπίτι της πήγαινες σε σπέσιαλ οκειζονς..Ξερεις τώρα..Να βγουν οι γονείς, να έχει καποια σχολική αργία-απεργεία αλλά οι γονείς να δουλευουν,Κυριακές γιορτές και σχόλες..Και την παρακολουθούσες να κάνει το κοκκινιστό με τα μακαρόνια και το λάδι να ρέει άφθονο..Και θυμάσαι αυτό το άρωμα της φρέσκιας ντομάτας που μαγειρεύεται μαζί με το κρεμμύδι και νιώθεις μια ευτυχία μέσα σου..Ακόμα και τα φασολάκια..Ανυπομονησία για βούτιά του φρέσκου ψωμιού μέσα στη σάλτσα..

Μεσημέρια.Καθημερινές ή και Σάββατο..Είχα ξεμείνει στο μαγαζί.Η μαμά είχε πολλή δουλειά, δεν μπορούσαμε να γυρίσουμε σπίτι.Επαιζα εκεί τριγύρω.Ο μπαμπάς με έπαιρνε και πηγαίναμε στον Κύριο Διομήδη -αργότερα στον Κύριο Κώστα,πάει ο Διομήδης,εκλείσε,πέθανε,δεν ξέρω- και τρώγαμε μαγειρευτό φαγητό.Μαγειρίο με τα όλα του.Τραπεζάκια με καρό τραπεζομάντιλο και μια γιαγιά κάπου δίπλα, στάνταρ πελάτισσα.Εγώ πάντα έγτρωγα παστίτσιο ή μακαρόνια ή κάτι τέτοιο.Κι ο μπαμπάς μου..Πάντα.Μακαρόνια με κιμά ή σκέτο από γιουβέτσι.Ηταν το στάνταρ φαγητό που θα έπαιρνε απο μαγειρίο.Δεν θυμάμαι ούτε μια φορά να έχει φάει κάτι άλλο.Α!Και βλήτα με τηγανιτές πατάτες.Τα αγαπημένα του. Και εγώ από δίπλα, να μην τρώω καν κανονικά, απλώς να του κάνω παρέα..

Μετά που μεγάλωσα, φρόντιζα να μάθω να μαγειρεύω.Μου άρεσε.Πρώτα πρώτα έμαθα τα μακαρόνια με τον κιμά.Ηταν το αγαπημένο μου.Πλέον είναι και η σπεσιαλιτέ μου.Ο Κιμάς μου μένει αξέχαστος.Η καλύτερη μου ήταν όταν μαγείρευα μακαρόνια με κιμά στο σπίτι και ερχόταν ο μπαμπάς μου πεινασμένος και του έβαζα να φάει..Τρελαινόταν από την χαρά του, όλο ευχές μου έδεινε κι έλεγε μετά σε όλους πόσο καλό φαί έφαγε..και εγώ χαιρόμουν.Ομοίως με το γιουβέτσι αργότερα.

Καράβι.Πηγαίνω ή γυρνώ από Κρήτη!Τιμημένες μινωικές γραμμές.Σελφ Σέρβις εστιατόριο ή τραπεζαρία με τον μπαμπά και τον Παππού.Τόσα φαγητά στην βιτρίνα, παθαίνεις κοκομπλόκο.Τελικά πάντα παστίτσιο έτρωγα.Κι ας μην μου άρεσε ποτέ.Το τιγκάρανε στα μπαχαρικά.Η μαμα μου το έκανε καλύτερο, για να μην πω για την γιαγια..Αλλά εγώ εκεί.Λες και θα άλλαζαν τη συνταγη.Και ο μπαμπάς κλασσικός.Βλητα και τηγανιτές πατάτες,Αντε και μακαρόνια.Κι ο παππούς μοσχαρίσια μπριζόλα.Που πάντα ρώταγε αν είναι μαλακή.Λες και θα του λέγαν όχι.

Και στην Κρητη.Μεσημέρι.Νωρίς.Σκάει το φαί της γιαγιάς..Κάποιο λαδερό,όλοι στο τραπέζι να φάμε και να πιούμε.Και παπάρες στην ντοματοσαλάτα, την τέλεια που έκανε η γιαγιά με τις ντομάτες μας..Και τσακίσου μέσα διάολεεεεε να φωνάζει σε μένα και αργότερα στην Ε, και ακόμα πιο μετα στον Σ.Γενιές 3..τα ίδια και τα ίδια..Ωράια χρόνια.Μαγειρευτά φαγητά..ξεγνοιασια.Γοητεια σκέτη..

Και τώρα ακόμη..Κυριακάτικα πρωινά στο Αιντχόβεν ένα ζεστό μαγειρευτό φαγητό είναι πάντα μεγάλο δέλεαρ.

Αυτά..