Du calme

Και καποια στιγμη σαν να ηρεμεις.Ολα μπαινουν σε εναν ρυθμο ηρεμο και φυσιολογικο.Και τοτε ξυπνας.Ανοιγεις τα ματια και βλεπεις πως εχεις μπροστα σου ακριβως ο,τι ζηταγες.Προφανως και ηταν καιρο εκει.Εσυ ομως δεν ειχες ουτε τον χρονο,ουτε την διαθεση ισως ουτε και τη δυναμη να το δεις.Τωρα ομως;Τωρα το βλεπεις.Πεντακαθαρα.Και σε πλημυριζει ευτυχια.Αναγκη,χαρα!Μονο ομορφα συναισθηματα!Μα πως;Αναρωτιεσαι..Απλως επρεπε να ηρεμησεις..Μονο..

..Καθε μπαλκονι εχει αλλη θεα;;ε;;..

..Νομιζω πως τελειωνει.Μετα απο 2 χρονια στην εταιρεια, ηρθε η ωρα να φυγω.Μετα απο αμετρητες συμβασεις ορισμενου χρονου-αλλες φορες για 6 μηνες, αλλες για 1(!!!)-I've had enough..Μιλησα σημερα με την προϊσταμενη και μου ειπε οτι η επομενη συμβαση θα ειναι 3μηνη..Κι εγω εχω μια σχολη που ΠΡΕΠΕΙ να τελειωσω.Και πολλη πιεση, και κουραση, και καμια διαθεση για διαβασμα μετα τη δουλεια.Αρα υπαρχουν 2 δρομοι.

1)Μενω μεχρι τον Αυγουστο, χανοντας διακοπες, και πιθανοτατα μαθηματα.Καθυστερω κι αλλο να τελειωσω το Πανεπιστημιο, και φουνταρω απο κανα μπαλκονι (αν γλυτωσω την υπερκοπωση).Επισης νιωθω μεσα μου μιση διοτι δεν υπαρχει πλεον προσωπικη ζωη (καθως τυρεχω σαν το Βεγγο να προλαβω τα παντα) και δεν προλαβαινω να παω μπαλετο.

2)Φευγω τωρα.Καθομαι και διαβαζω.Περναω 6 μαθηματα τον Ιουνιο κι αλλα 6 τον Σεπτεμβρη.Παιρνω πτυχιο.Παω και διακοπες.Νιωθω για λιγο 24 κι οχι 35.Το καλοκαιρι κανω και προετοιμασια και δινω τον Σεπτεμβρη εξετασεις στην ΚΣΟΤ.Θα λειπουν τα χρηματα, θα υπαρχει ενα ζορι.Αλλα κανεις δεν χανεται.Δεν θα πεινασω κιολας.

Ειναι νομιζω ξεκαθαρο τι θα κανω.Στεναχωριεμαι που φευγω.Θα μου λειψουν πολλοι απο εδω μεσα.Και η ολη φαση δουλειας-ανεξαρτησιας.Αλλα η προτεραιοτητα μου δεν αλλαζει μ αυτο.Εξακολουθει να ειναι το πτυχιο.Γιατι μενω πισω οσο δεν τελειωνω.Γιατι μπαινω σε εναν φαυλο κυκλο, σπουδαζοντας κατι που δεν γουσταρω.Μολις παρω πτυχιο θα εχω ολο το καιρο μπροστα μου και για δουλεια και για δημιουργια...
Καθε μπαλκονι εχει αλλη θεα..Αλλα ξερω ποια προτιμω..

Οικιοθελης Αποχωρηση

Καθενας στον κοσμο του,καθενας τη δουλεια του.Διαφορετικες κινησεις για τις ιδιες δραστηριοτητες.Διαφορετικες σκεψεις για τις ιδιες περιστασεις.Διαφορετικα "θελω".Αντιθετα "πιστευω".Ομαδα; Ή απλώς συνυπαρξη;
Ειδα τεσσερα αδεσποτα το περασμενο σαββατο στη γειτονια μου.Μου θυμισαν συμμορια.Ηταν μια μικρη αρρικτη ομαδα.Καποια στιγμη ο ενας σκυλος-αντρακι σωστο- σταματησε για λιγο εξω απο τον φουρνο.Οι αλλοι δεν προχωρησαν.Απλως περιμεναν.Με υπομονη,κοιταζοντας τριγυρω.Μολις ο φιλος τους πλησιασε ξανα, φυγανε.Παρεα..Ομαδα..
Σκεφτομαι τα παιχνιδια στη γειτονια καθε καλοκαιρι στην Κρητη, οταν ημαστε μικρα.Ημαστε μια ομαδα παιδιων απο 5 εως 12 ετων.Και ΟΛΟΙ ειχαμε εναν κοινο στοχο.Το παιχνιδι.Και πως θα καταφερουμε να παιξουμε περισσοτερη ωρα.Κι επειδη ημαστε ομαδα, το πετυχεαιναμε.Κι ας φωναζε ο παππους να παμε να φαμε το μπιφτεκι μας.Κι ας φωναζε η μαμα της Χρυσουλας πως επρεπε να βοηθησει στις δουλειες..Εμεις εκει..
Αρα οι ομαδες πετυχαινουν.Οι ομαδες με την ουσιαστικη εννοια ομως.
Αρα εδω..στον 4ο οροφο..δεν παιζει αυτο με τιποτα.Συνυπαρξη απλη.Αρα..Την κανω με ελαφρα;Τα παραταω ή απλως αποχωρω απο καπου που δεν παιρνω τιποτα ουσιαστικο;
Φευγω.Αυτο εχει σημασια.Αντε γεια και μια ελια χωριατικη.