fairytale gone bad (not)

Μια φορα κι ενα καιρο ζουσε σε μια ονειρουπολη πολυ μακρια απο εδω μια ομορφη πριγκιπισσα, η Μελενια. Η Μελενια ειχε ενα υπεροχο βασιλειο, ολο δικο της, τεραστιο και παραμυθενιο.Ειχε ολα τα καλα του κοσμου, ομως ηταν λυπημενη.Καποιος πριγκιπας την ειχε στεναχωρησει παρα πολυ και την ειχε κανει να λυπαται αφανταστα. Επειδη λοιπον ο πονος την κομματιαζε αποφασισε να μην ξαναεπιτρεψει κατι τετοιο και να παρει τα μετρα της.Εδιωξε λοιπον ολους τους αντρες απο το παλατι.Δεν αφησε ουτε αρσενικο σκυλακι.Οι μερες περνουσαν ομως αντι η Μελενια να ηρεμει, ειχε αρχισει να βαριεται.Καλες οι πριγκιπισσες και οι κυριες των τιμων, μα την εκαναν να πλητει.Επρεπε να βρει μια λυση και γι αυτο.Εφτιαξε λοιπον εναν πριγκιπα μονη της.Ακριβως οπως τον ηθελε εκεινη.Και ηταν ενας πριγκιπας κανονικος, φτιαγμενος απο αβγα,γαλα, αλευρι και ζαχαρη..Και η καρδια του ηταν απο σοκολατα γαλακτος.Στην αρχη ολα φαινονταν πολυ ομορφα, ομως μετα απο λιγο καιρο η Μελενια αρχισε παλι να βαριεται.Και καταλαβε πως βαριοταν τοσο πολυ επειδη ηξερε τα παντα για τον πριγκιπα της.Δεν ειχε τιποτε αινουριο να ανακαλυψει, τιποτα στραβο να ισιωσει η να δεχτει..Ηξερε ακομη και απο τι ηταν φτιαγμενη η καρδια του..Οι σκεψεις τη εκεινες την οδηγησαν στον κηπο..Βγηκε να δει λιγο τον ηλιο..Μολις ανοιε την πορτα ειδε μπροστα της ενα ξανθο αγορι που εκοβε τριανταφυλλα απο τον κηπο της.Εκεινος μολις την ειδε της χαμογελασε και της προσφερε το πιο ομορφο τριανταφυλλο.Και ζησαν αυτοι καλα.
Εμεις δεν ξερω.