Σημερα κατα την επιστροφη μου σπιτι, και αναμεσα στις 1002 καθημερινες σκεψεις, ηρθε στο μυαλο μου και η επαγγελματικη αποκατασταση.Ας γελασω τεσσερις.Χαχαχαχα.Και λιγο πριν με πιασει η κριση πανικου (σαν εκεινη την πρωινη μολις καθησα να διαβασω) αρχισα να σκεφτομαι ολα τα επαγγελματα που ηθελα κατα καιρους να κανω..Απο πιτσιρικι (απαντωντας στο "Τι θελεις να γινεις οταν μεγαλωσεις;") μεχρι και τωρα (Απαντωντας στο "Τι δουλεια σκεφτεσαι να κανεις;")..Για μενα βεβαια παντα υπαρχει στο κεφαλι μου το "Τι θες να γινεις οταν μεγαλωσεις;"..Και γιατι ονειρευομαι να "γινω" κατι που ΘΕΛΩ , και γιατι..sorry αλλα δεν εχω μεγαλωσει ακομα..ακομα γινομαι..Ξεκινω λοιπον..
1.Τα πρωτα χρονια της ζωης μου ,κι οταν δεν ειχα ακομη συνειδητοποιησει οτι η δουλεια ειναι κατι το αναγκαιο (no job no mam) εκανα το κλασσικο ονειρο της μπαλαρινας..Χορευα παντου, γραφτηκα και στο μπαλετο, ηθελα να γινω μπαλαρινα..ή δασκαλα μπαλετου..Κλασσικο ονειρο για κοριτσακια..Εμενα μου εμεινε μετα..Αλλα θα φτασω εκει αργοτερα
2.Λιγο πριν παω νηπιαγωγειο ηθελα να γινω ταβερνιαρισα..Να εχω δικια μου ταβερνα και να μαγειρευω και να σερβιρω..Οικογενειακη επιχειρηση φαση..Αυτο βεβαια ονειρευομουν να το ξεκινουσε ο πατερας μου τοτε..Ξερεις, για να βρω στρωμενη τη δουλεια.Ειχα βρει και εμψυχο δυναμικο..Ο μπαμπας μου θα αναλαμβανε τα ψητα, ο νονος μου τα κοκορετσια και τα κοντοσουβλια, η γιαγια Μαργαριτα τις πιτες, η γιαγια Ελενη τα μαγειρευτα..Η μαμα μου θα ηταν στις σαλατες και ο θειος Στελιος στη λατζα..λολ!Κι εγω με τα ξαδερφια μου στο σερβις!
3.Οταν πηγα νηπιαγωγειο ομως αλλαξα γνωμη..Ηθελα να γινω περιπτερου.Ή γιατρος. Πανομοιοτυπα επαγγελματα σαφως!..Η περιπτερου ηταν μαλλον καταλοιπο απο ενα περιπτερο που ειχαμε στην αιθουσα και παιζαμε ανα τακτα χρονικα διαστηματα..Ενθουσιαζομουν στην ιδεα να δινω καλουδια στον κοσμο και αυτοι να μου δινουν στρογγυλα κερματα απο χαρτονι ..Δεν ειχα ιδεα οτι στη ζωη δεν ειναι και πολυ χαρτονενια αυτα τα στρογγυλα!
4.Το θεμα του γιατρου οπως ηρθε εφυγε κιολας..Νομιζω απλως μου αρεσαν τα εργαλεια τους και που μπορουσαν να παρουν οποιο φαρμακο ηθελαν.Γιατι εμενα δεν μου εδιναν οποτε ηθελα το σιροπακι για τις μυξες με γευση σταφυλακι; (απο μικρη αναζητουσα τα σιροπια..λολ)
5.Καποια στιγμη πηγα και σχολειο.Θελησα λοιπον να γινω δασκαλα..Νομιζω για πολλα χρονια το ηθελα αυτο..Επαιζα την δασκαλα ατελειωτες ωρες..Μου αρεσε να διορθωνω τετραδια, να μαλωνω τα "κακα παιδια", να γραφω στον πινακα, να εχω αυτη την εξουσια ρε παιδι μου..Συγκεκριμενα ηθελα να γινω δασκαλα αγγλικων..Μιας και το χα με τα αγγλικα!Ειχα και τα κλασσικα μαυροπινακακια με την κιμωλια, αλλα μετα απο καποιο σημειο δεν φταναν.Ειχα βιωσει και την εμπειρια του white board στο φροντιστηριο Αγγλικων (αυτους τους τεραστιους ασπρους λειους πινακες που γραφεις με μαρκαδορο και σβηνεις με ειδικο σφουγγαρι)..Εγω σπιτι τετοιον δεν ειχα..Ειχα ομως χρωματιστους μαρκαδορους..Και τζαμι..Για σφουγγαρι ειχα χαρτι υγειας.Λερωνε λιγο..αλλα δε βαριεσαι!
6.Τραγουδιστρια.Ναι μου αρεσε κι αυτο.Αλλα μονο σαν ονειρο.Ντρεπομουν μωρε λιγο..Αλλα εκανα πολλα ομορφα ονειρα..
7.Στο γυμνασιο και το λυκειο ηθελα να γινω προπονητρια ή γυμναστρια ή κατι τετοιο..Να σπουδασω στην τοτε Γυμναστικη Ακαδημια.Κατα τα 16 μου σκεφτηκα πως δεν θα μου εδινε ψωμι αυτο.Αρα επρεπε να βρω και πιο ρεαλιστικο.
8.Αποφασισα να σπουδασω πληροφορικη.Γιατι ειχε πολλα αστερακια στην επαγγελματικη αποκατασταση..Δεν ηξερα βεβαια πως μετα ολοι στο ιδιο καζανι βραζουμε και στανταρ θα υπαρξει και η ανεργια και οι απωλησεις και ολα τα καλα.Και φυσικα δεν ηξερα καν πως ειναι.Μπηκα λοιπον στην γαμωσχολη και ακομα παλευω να τελειωσω.Γιατι δεν μου αρεσει.Μεγαααααλο χ λοιπον.
9.Φτασαμε στο τωρα.Και η Μαργαριτα θελει ακομα να γινει μπαλαρινα.Ή χορευτρια..Ή δασκαλα χορου..Ονειρο...Μονο αυτο με γεμιζει γαμω τη τρελλα μου.Και η μουσικη, ενταξει..Μαλλον δεν θα γινω αυτο..Δεν θα εχω λεφτα και τετοια..Αλλα μ'αρεσει τουλαχιστον που ξερω σιγουρα τι θελω πιο πολυ..Και πως αξιζει να το κυνηγησω λιιιιγο ακομα..
Πριν από 4 ώρες
6 σχόλια:
Αγαπητή Μαργαρίτα κι εσύ έγραψες...
Πόσο δίκιο έχεις... Δυστυχώς από τη γέννηση μας ζούμε υπό πίεση! "Φάε να μεγαλώσεις", "διάβαζε για να σπουδάσεις", "κάνε αυτό", "κάνε το άλλο"... και όλα αυτά χωρίς εσύ να έχεις γνώση του εαυτού σου και του τι πραγματικά θέλεις...
Ξεκινώντας από πολύ παλιά, θυμάμαι ότι ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής και να παίξω στον Παναθηναϊκό (είχα το ταλέντο όντως)... Τα καλοκαίρια καθόμουν κι έφτιαχνα διάφορα πραματάκια με ξύλα και την είχα δει ξυλουργός... Κάπου στο γυμνάσιο είχα αρχίσει να τρέχω χιλιόμετρα, με το σκεπτικό να γίνω αθλητής και να πάω στους Ολυμπιακούς... Στο λύκειο αρχικά ήθελα να πάω Γεωπονική (ή και Γεωλογία), αργότερα Κτηνίατρος... Στη συνέχεια σκεφτόμουν Φιλοσοφική! Παρόλο που λάτρευα την ποίηση και τη λογοτεχνία, βαριόμουν τα αρχαία, πήγα θετική, κι έτσι κατέληξα ΤΕΙ Ηλεκτρονικής...
Σε όλα αυτά βέβαια η μουσική πάντα έπαιζε μεγάλο ρόλο... Πάντα ήθελα να γίνω "τροβαδούρος" ("παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω" που λέει κι ο Βασίλης...) :p
Μετά από όλα αυτά, μπορείς να με θεωρείς ψώνιο!!
ΥΓ: Αλήθεια εσύ από Πληροφορική πως τα πας? Γιατί τα μαθήματα που χρωστάω για να ξεμπερδέψω είναι πληροφοριακά (μικροϋπολογιστές). Κατέχεις τπτ??
tipota omws:P
oxi ntax..den exw kai polla akoma gia ptyxio..alla eksartatai kai ti ennoeis otan les mikroypologistes:P
Όταν λέω μικροϋπολογιστές εννοώ καταρχήν 2 μαθήματα. "Εφαρμογές Μικρο" και "Μικρο 2" λέγονται... Κατά δεύτερον η ύλη που αυτά περιλαμβάνουν είναι AVR, 80x86, assemply κτλ...
Ωραίο κείμενο και με έβαλες να αναπολύσω κι εγώ τα δικά μου όνειρα ως πιτσιρίκα για το τι ήθελα να γίνω. Δεν είχα πολλές επιλογές. Με ενθουσίαζαν τα γραφεία, οι καρέκλες κι οι γραφομηχανές και ήθελα να ανοίξω γραφείο. Κι εγώ δεν ξέρω τι γραφείο. Απλά θεωρούσα ότι όποιος το είχε, σίγουρα κάποιος πελάτης του έδινε δουλειά. Μάλλον μου ταίριαζε η δουλειά της γραμματέως.
Το όνειρο διακόπηκε κάποτε γιατί οι γονείς μου με προσγείωσαν πως αν δεν διαβάσω δεν πρόκειτε ποτέ να έχω ένα δικό μου γραφείο.
Ε! Τούβλο ήμουν στο σχολείο, τι προκοπή να κάνω; Τελικά άκουγα πολύ μουσική και με ενθουσίαζαν αυτοί που έκαναν εκπομπή. Έτσι λοιπόν το αμέσως επόμενο όνειρο ήταν να ασχοληθώ με το ραδιόφωνο. Κι όντως, το κατάφερα. Δούλεψα σε αυτό, αλλά πια οι εποχές στα επαρχιακά ραδιόφωνα δεν προσφέρουν ευκαιρίες, το αντίθετο της σβήνουν σιγά-σιγά. Έτσι μέχρι πριν 3 χρόνια έκλεισα τον κύκλο στο όνειρο.
Η ζωή έχει γίνει τέτοια πια, που κοιτάς απλά να βρεις το μεροκάματο, τα ένσημά σου και να κάνεις μια αξιοπρεπεή ζωή με τα απαραίτητα.
Σου εύχομαι όλόψυχα να βρεις αυτό που σου ταιριάζει και να γεράσεις με αυτή την δουλειά!
Αχ σε νιώθω απόλυτα συναδέλφισσα...
Πολύ γαμωσχολή η πληροφορική...
Στα ίδια σκατά κολυμπάμε.....
Τον bill gates μου μέσα...
Συναδελφικούς χαιρετισμούς.
Να μην σταματήσεις να κυνηγάς τα επαγγελματικά σου όνειρα (και γενικά δηλαδή) γιατί πιστεύω ακράδαντα στο οτι αν θέλεις κάτι πολύ, θα το καταφέρεις.
Φιλιάά και καλό απόγευμα! :)
Δημοσίευση σχολίου