Συνηθως μισω τις Κυριακες..τις συχαινομαι..δεν εχω ιδεα γιατι, αλλα με εκφραζουν απολυτα οι Κατσιμιχαιοι οταν λενε "Τις Κυριακες απο παιδι τις συχαινομουνα"!
Σημερα ξυπνησα με την ησυχια μου..Οχι πολυ αργα.εντελως ηρεμη και ξεκουραστη..Εφτιαξα ελληνικο καφε και καθησα μπροστα στο πι σι μου..Εβαλα και Joy Division..Και αρχισα να σκεφτομαι τις χαζομαριτσες μου..Ολες μαζι..

Διαβασα αυτη τη βδομαδα 2 βιβλια του Μπορις Βιαν. "Θα φτυσω στους Ταφους σας" και "Τα χρονικα του Ψευτη".Μου αρεσαν πολυ και τα δυο.Μου εκανε τρομερη εντυπωση το ποσο διαφορετικα ηταν το ενα με το αλλο.Σαν να διαβαζω αλλο συγγραφεα.
Το "Θα φτυσω στους ταφους σας" μου αρεσε καλυτερα.Αν και ηταν πολυ πολυ σκληρο..Σεξ, βια, διαστροφη..Αλλα παραλληλα ωραια γραφη, που σε καθηλωνε και εκανε το διαβασμα ευχαριστο και ευκολο.Απο τα καλυτερα μυθιστορηματα που εχω διαβασει.
Απο την αλλη, το "Τα χρονιακ του ψευτη" ηταν αλλη φαση τελειως. Καταπληκτικη και παλι η γραφη του..Πολυ ευκολοδιαβαστο..Σε καποια σημεια χανομουν αν δεν ημουν συγκεντρωμενη.Αλλα οχι ιδιαιτερα..Το χαρηκα κι αυτο πολυ..

Ειναι ομορφα αυτο το καιρο που εχει τελειωσει η εξεταστικη μου και εχω βρε3ι μια σχετικη ηρεμια σε ολα, γιατι μπορω επιτελους να ακουω με ανεση τις μουσικες μου και να διαβαζω τα βιβλια μου..
Απο την Τεταρτη ξεκιναω και μπαλετο παλι και ανυπομονω οσο δεν παει..Ειναι αληθεια οτι περασα ενα εξαιρετικα δυσκολο καλοκαιρι, που με ζορισε..Πολλα θεματα ειχα..Δεν εχουν ξεπεραστεια κομα..μα θελω να πιστευω οτι λιγο λιγο θα εξαφανιστουν.Και θα ειμαι και παλι καλα, και θα ειμαι και παλι το υπερχαρουμενο κοριτσακι που ολοι ξερουν.Κι οχι ενα αγχωμενο με τα παντα και ακοινωνητο (καποιες φορες) πλασμα..

Χαζευα την βιβλιοθηκη μου..Τα εχω διαβασει ολα γαμωτο..Πρεπει να κοιταξω στης αδερφης μου. Το μονο που δεν εχω διαβασει ειναι ενα του Ορχαν Παμουκ "Το μαυρο Βιβλιο".Θυμαμαι πολυ καλα ποτε το ειχα αγοπρασει.Το καλοκαιρι οταν τελειωσα την Γ λυκειου.Δηλαδη πριν 5 χρονια.Το ειχα παρει γιατι το ειχε διαβασει η κολλητη μου και μου το ειχε προτεινει.Αλλα μαλλον τοτε δεν ημουν σε φαση να το διαβασω και δεν το αρχισα ποτε.Ξερεις πως ειναι οταν δεν εισαι φαση να διαβασεις ενα βιβλιο ή να δεις μια ταινια..Κι ας ξερεις οτι ειναι καλο.Ετσι εχει γινει και με το "Legends of the Fall".Εχω το DVD του Μιχαλη απο περσι την ανοιξη..Πολυ πριν χωρισουμε.Και μου το ειχε προτεινει σαν την αγαπημενη του ταινια.Δεν ημουν σε φαση να τη δω και δεν την εχω δει ακομα..Και αυτος τωρα το θυμηθηκε (οτι εχω ακομα το dvd) και απειλει να με σουβλησει ζωντανη.Οποτε καλα θα κανω να το δω σημερα-αυριο..γιατι μεσα στην βδομαδα μαλλον θα τον δω και θα του το δωσω.

Ψαχνω παραλληλα και μεταπτυχιακα στο εξωτερικο.Για του χρονου.Και δεν ξερω απο που να αρχισω.Εχω πελαγωσει..Και να σκεφτει κανεις πως η αρχη ειναι το ημισι του παντος.

Αυτα λοιπον..

παραθετω με αλλο χρωμα τους στιχους του ΥΠΕΡΟΧΟΥ Atmosphere:

Walk in silence,
Dont walk away, in silence.
See the danger,
Always danger,
Endless talking,
Life rebuilding,
Dont walk away.

Walk in silence,
Dont turn away, in silence.
Your confusion,
My illusion,
Worn like a mask of self-hate,
Confronts and then dies.
Dont walk away.

People like you find it easy,
Naked to see,
Walking on air.
Hunting by the rivers,
Through the streets,
Every corner abandoned too soon,
Set down with due care.
Dont walk away in silence,
Dont walk away.