..φοβος..

Συνειδητοποιω..και φοβαμαι..παει καιρος απο την τελευταια φορα που εφαγα φυσιολογικα..και δεν μιλω για μεμονομενες ημερες..Τρωω σκατα..Συνεχεια.Φοβαμαι να φαω.Φοβαμαι να παχυνω.Εχω μεινει 44,5 κιλα.Ο γιατρος με ειδε στα 48.Ειπε να παω 52 το λιγοτερο.Θελω να το κανω.Δεν μπορω.Φοβαμαι.
Ξερω τι πρεπει να κανω.Δεν το κανω.Μου αρεσω οταν ειμαι 47-48.Νιωθω ομορφα.Επεσα κι αλλο.Και ενω ξερω πως θα μ'αρεσω σε+3 κιλα, ενω ξερω οτι και παλι θα ειμαι πολυ λεπτη, φοβαμαι να ανεβω.Δεν μπορω να δω τον δεικτη της ζυγαριας να ανεβαινει.Ακομα κι αν ειμαι χαμηλα.Ειμαι χαμηλα.Παω και σε ψυχολογο.Δεν της ελεγα τα παντα το καλοκαιρι.Πιστευα πως ειχα ελεγχο.Τωρα τον εχω χασει ομως.Και φοβαμαι πιο πολυ απο ποτε.Ειναι νωρις ακομα.Ειμαι υγειης.Μονο περιοδο δεν εχω.Αλλα θα λυθει αυτο.
Σημερα το πρωι ζυγιστηκα.44,5.Ξενερωσα.Το 44 ,43,8 που ειχα φτασει την προηγουμενη βδομαδα το προτιμουσα.Θυμωσα με μενα.Οχι για το +μισο κιλο.Θυμωσα που ξενερωσα.
Μα γιατι να εχουν τοση σημασια αυτα τα νουμερακια?
Σε μια βδομαδα θ αδω τη γιατρο ξανα.Θα με κατευθηνει σωστα νομιζω.
Βλεπω τους γονεις μου πανικοβλητους.θελω να τους κανω να ηρεμισουν, αλλα αδυνατω.Πως να ηρεμησουν οταν με βλεπουν ετσι.Και εγω να ζοριζομαι να διορθωσω τα κακως κειμενα.Απογνωση.Δεν ξερω πως να αντιδρασω.
Δεν θελω να παχυνω.Θελω να ειμαι καλα.Θελω να τρωω το φαγητο μου και να μην σκεφτομαι πως θα γινω χοντρη.Δεν θελω να τρωω μαλακιες!Σκασιλα μου.Το φαι μου μονο.Σωστα πραγματα.Παντατα υγιεινα μου αρεσαν περισσοτερο αλλωστε..
Φοβαμαι..
Αλλα ολα θα πανε καλα.Ετσι δεν ειναι?