Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

journaling my day

Μαλακίτσες δηλαδή.Διότι μια Παρασκευή συνηθισμένη ήταν και εξακολουθεί να είναι.
Και εδώ που τα λέμε, σκορδοκαϊλα σας να μάθετε πώς ήταν/είναι η Παρασκευή μου, αλλά αγαπητοί μου και πιστοί φίλοι, είναι μεγάλος ο καιρός της αποχής μου απο τα γραψίματα, δε νομίζετε; Πρέπει κάπως να κινητοποιηθώ και αυτό το τρόπο διάλεξα. Σας αρέσει δε σας αρέσει, αυτός είναι. 
Είναι γαμώτο δημιουργική η περίοδος που περνάω και έχω ένα σωρό πράγματα που θέλω να κάνω..Δυστυχώς είναι άλλα τόσα κι αυτά που πρέπει να γίνουν, οπότε μένει λίγος χρόνος. Δε βαριέσαι.Καλά να είμαστε.
Αρκετά με τις εισαγωγές.
Παρασκευή σήμερα.25 Ιουλίου 2014. Πάει κι ο Ιούλιος. Τον φάγαμε τον γαϊδαρο,τα 2/3 του καλοκαιριού περάσανε, εγώ ακόμα άσπρη πέτρα ξεξασπρη κι απ τον ήλιο ξεξασπρότερη είμαι πάντως ακόμα, δε ξέρω για σας.


  • Ώρα 6:45. Πρώτο ξυπνητήρι. Αναβολή.
  • Ώρα 7:00. Δεύτερο ξυπνητήρι. Τρίψιμο ματιών, κρακ κρακ ποδιών και πλάτης ," Μ. μου, είναι 7".. απάντηση "μμμ..". Διαφορετικό ξύπνημα από τις υπόλοιπες καθημερινές καθώς ο αγαπημένος μου αντί να συνεχίσει τον υπνάκο του έπρεπε να ξυπνήσει για να προλάβει αεροπλάνο-πατάω γκάζι και σε κλάνω. Ωραία είναι αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι εγώ το πρωί δε μιλιέμαι.Τρέχω τουαλέτα, να ρίξω νερό στη μούρη και να ανοίξει το μάτι μου, μπας και αρθρώσω κουβέντα.
  • Ώρα 7:05. Ανοιχτή ντουλάπα, εγώ σε απόγνωση μπροστά της σκέφτομαι τι να βάλω καθώς από χθες έχω πάρει περίπου 32 κιλά και δε θα μου κάνει τίποτα.Μην ανησυχούμε. Πρωινός παραλογισμός, συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες.Ο Μ.πλησιάζει, βάζει τα γέλια προφανώς,λέει και ένα τραγούδι, γελάω κι εγώ , τι να κάνω, και χύνομαι στο κρεβάτι.
  • Ώρα 7:30. Με τα πολλά έχουμε ετοιμαστεί και πίνουμε καφέ ελληνικό, όχι βαρύ. Κλειδώνουμε και παίρνουμε πόδι.
  • Ώρα 8:22. Μπαίνω στο λεωφορείο της δουλειάς και βρίσκω θέση μπροστά στη πόρτα για να κατέβω γρήγορα.Η διπλανή μου δεν έπλυνε τα δόντια της και μυρίζει υπνήλα-γαλατίλα και όλο χασμουριέται, αλλά δε κοιμάται κίολας να ησυχάσουμε, μόνο παίζει στο κινητό της.Άσε μας κουκλίτσα μου. 
  • Ώρα 9:00. Είμαι στο γραφείο, πίνω νερό και τρώω κουλούρι, ενώ η Σ. ως συνήθως έχει πάρει σβάρνα τα γραφεία των συναδέλφων και πιάνει κουβέντα πρωινή.Εγώ για άγνωστο λόγο τη γλυτώνω,και αναστενάζω με ανακούφιση. 
  • Ώρα 11:00. Το πρώτο μυτινγκ της ημέρας, κι όχι έτσι-αλλιώς, κι οδηγίες προς ναυτιλομένους και χαζό τσιτσατινγκ με τον μάνατζερ που έχει τατού τα ονόματα των παιδιών του στο δεξί μπράτσο.Όχι Καρυ Μπρατσο. Μπρατσο χερι.
  • Ώρα 13:00. Αφού άκρη δε βγάλαμε-ούτε μέση- μετά τις οδηγίες, λέμε να πάμε για μεσημεριανό.Λαντςμπρέικ οι Ευρωπαίοι. Οι μισοί πάνε για σουβλάκια στο Κορωπί.Εγώ με την Ε. και τον Γ. μένουμε στο ταπεινό εστιατόριο της εταιρίας. Ο καθής τα δικά του..Η Ε.έφερε μπριάμ, ο Γ.ταμπουλέ και μπιφτέκι, εγώ η ακαμάτρα δεν έχω μαγειρέψει, παίρνω έτοιμο κατί νουντλς με λαχανικά και σόγια.Πολλή σόγια.Κακό φαί. 3 ποτήρια νερό για να ξεδιψάσω.
  • Ώρα 15:00 Η αντιστροφη μέτρηση ξεκινά, άκρη σα να βγήκε, τρώω πασατέμπο και πίνω έναν ελαφρύ φραπέ. Ωραίος συνδιασμός.Για τουαλέτα.Τι να σας κάνω που είμαι δυσκοίλια και κάνω αλχημείες.
  • Ώρα 17:00.Τον πούλο.Χαρωποί μπαίνουμε στο λεωφορείο και παίρνουμε τον μακρύ δρόμο της επιστροφης. 1 ώρα αργότερα είμαι στον Κεραμεικό , πανέτοιμη για ένα μπαλετάκι χαρωπό και ξεδωτικό.
  • Ώρα 20:00. Μπαίνω σπίτι. Λίγο ιδρωμένη, λίγο πονεμένη, σιγουρα χαλαρή κι ωραία και αναζωογονημένη.Τι σου είναι το μεράκι βρε παιδιά.Μπαλέτο κι άγιος ο Θεός. Ώρα για μαγείρεμα και ντουζ.Ή ντουζ και μαγείρεμα. Ή ταυτόχρονα.
  • Ώρα 21:00 καθαρή πλέον γράφω την ανάρτηση τουτη και ετοιμάζομαι να φάω ρυζάκι. Ελαφρύ και απλό γιατί κάτι ο πασατέμπος, κάτι ο φραπές, κάτι το νερό το αφιλτραριστο της εταιρίας, έχω γίνει κολλητάρι με την τουαλέτα. 
Το βράδυ δε ξέρω πως θα εξελιχθεί.Μάλλον σε τίποτα το σπουδαίο. Αλλά το τζούρναλινγκ σταματάει εδώ και μαλλον δε θα ξαναγίνει γιατί ήταν μια μαλακία και μισή και πολύ μετάνιωσα που το γραψα, αλλά ό,τι γράφει δε ξεγράφει από τη άλλη, οπότε την πατήσατε.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

εμενα πολυ μου αρεσε η αναρτηση σου.
ωραια ντα λες οπως ακριβως τα αισθανεσαι.
να γραφεις....

Αλλιωτικο και απ'αλλου φερμενο!! είπε...

Καθημερινη ρουτινα.
Μεσα της απλα να υπαρχει και ενα χαμογελο καποια στιγμη που να μας δινει κουραγιο για αυτο το γνωστο σε ολους keep going!
Καλως σε βρηκα!

margkw είπε...

@Ανωνυμος -> Ευχαριστω!Θα γραφω!

@Αλλιώτικο και απ'αλλου φερμένο!! Καλωσόρισες!!! :)