Δε ξέρω για εσάς φίλοι μου, αλλά εμένα μου συμβαίνει πολύ συχνά.Αυτή η σχέση που έχω με τη ζυγαριά τα τελευταία 8 χρόνια είναι τουλάχιστον αρρωστημένη.Μια σχέση αγάπης-μίσους.Ή εξάρτησης. Πάντως όχι νορμαλ.
Θα ξεχάσω εγώ που έκλαιγα γοερά και είχα νεύρα γιατί έσπασε η ζυγαριά μου, και πώς θα έλεγχα το βάρος μου όταν θα ήμουν στην Αθήνα για Χριστούγεννα; Ε; Πανικός.
Ή να μιλήσω για εκείνο το καλοκαίρι του 2008 που έψαχνα στο νησί φαρμακείο για να ζυγιστώ σαν τρελή;
Και δεν θα αφήσω βέβαια στην ακρη το τελευταίο μου επίτευγμα, το καλοκαίρι του 2012, όπου γυμναζόμουν κάθε μέρα, αεροβικά (τρέξιμο), για τουλάχιστον 1 ώρα, και έτρωγα όσο πιο στεγνά και υγιείνα μπορεί να σκεφτεί κανείς. Η ρημάδα, να μην έχει πέσει κάτω από το 50,5. ΝΕΥΡΑΑΑΑ. Εμ δε τρωω τη πίτσα που παραγγέλνουν οι συγκάτοικες, εμ θα είμαι χοντρή; Γιατί δε ξέρω αν σας το πα..Όταν είμαι πάνω από 50 κιλά, αυτόματα γίνομαι τόφαλος. Φακλάνα.Πατσές εξέχουν από παντού και τα μπούτια μου είναι θεόρατα.
Όλα αυτά τα χρόνια είχε πολλή πλάκα η καθημερινή, σχεδόν μυσταγωγική, ιεροτελεστεία της ζυγαριάς. Ξύπνημα, τουαλέτα για πιπί μου, και ζύγισμα χωρίς το παντελόνι της πυτζαμας ΦΥΣΙΚΑ. Τρελή είμαι; 200 γρ το λιγότερο ειναι αυτά φίλε.
Έτσι κυλούσε η ζωή κάθε μέρα, με χαρά αν το νούμερο που έβλεπα ήταν το επιθυμητό, με νεύρα αν ήταν έστω και κατα 100 γρ μεγαλύτερο. Για μένα δεν υπήρχε κατακράτηση υγρών και μαλακίες...Έφαγες παραπάνω κουκλίτσα μου. Τέλος. Σαλάτα και φρούτα μόνο σήμερα. Είχα φτάσει και σε σημείο να μην πίνω νερό το βράδυ για να μη γίνει κατακράτηση και ζυγίζω παραπάνω το πρωί. Παράνοια σας λέω..
Κάποια στιγμή βέβαια, ήρθε και η στιγμή που κατάλαβα ότι δεν είμαι ένα νούμερο πάνω σε ένα γαμωμηχάνημα, αλλά πολλά παραπάνω. Επίσης είδα πόσο πολύ με χαλούσε και με άγχωνε αυτή η διαδικασία του ζυγίσματος, και δεν ήθελα πια να το κάνω αυτό στον εαυτό μου. Τίμια. Λίγο λοιπόν αυτές οι σκέψεις, λίγο το ότι έμενα πολύ συχνά στον Μ., άρα δεν είχα ζυγαριά πρόχειρη, με έκαναν να μην ανέβω πάνω σε ζυγαριά για 4-5 μήνες..Μιλάμε για επικό κατόρθωμα, κι όσοι με ξέρουν θα κουνήσουν καταφατικά το κεφάλι.
Σε κάποια φάση βέβαια, γύρισε και λίγο ανάποδα, και έφυγε αρκετό βάρος χωρίς να το καταλάβω. Οπότε εγώ και η ζυγαρίτσα μου σμίξαμε και πάλι. Άλλες φορές κάθε μέρα, άλλες όχι. Τώρα ας πούμε που μιλάμε έχω να τη δω από τη Παρασκευή και λέω να μην επιχειρήσω επαφές μαζί της μέχρι την επόμενη Παρασκευή.
Παρ'ολα αυτά και για να μην μακρυγορώ με τα δικά μου και σας κουράζω, συγκέντρωσα όλες τις παρανοικές μου σκέψεις, ενέργειες, και λειτουργίες όσον αφορά τη ζυγαριά,σε μια μινι λίστα παρανοικών κανόνων ζυγίσματος..Enjoy και χλευάστε ελεύθερα.Δε παρεξηγώ.
Θα ξεχάσω εγώ που έκλαιγα γοερά και είχα νεύρα γιατί έσπασε η ζυγαριά μου, και πώς θα έλεγχα το βάρος μου όταν θα ήμουν στην Αθήνα για Χριστούγεννα; Ε; Πανικός.
Ή να μιλήσω για εκείνο το καλοκαίρι του 2008 που έψαχνα στο νησί φαρμακείο για να ζυγιστώ σαν τρελή;
Και δεν θα αφήσω βέβαια στην ακρη το τελευταίο μου επίτευγμα, το καλοκαίρι του 2012, όπου γυμναζόμουν κάθε μέρα, αεροβικά (τρέξιμο), για τουλάχιστον 1 ώρα, και έτρωγα όσο πιο στεγνά και υγιείνα μπορεί να σκεφτεί κανείς. Η ρημάδα, να μην έχει πέσει κάτω από το 50,5. ΝΕΥΡΑΑΑΑ. Εμ δε τρωω τη πίτσα που παραγγέλνουν οι συγκάτοικες, εμ θα είμαι χοντρή; Γιατί δε ξέρω αν σας το πα..Όταν είμαι πάνω από 50 κιλά, αυτόματα γίνομαι τόφαλος. Φακλάνα.Πατσές εξέχουν από παντού και τα μπούτια μου είναι θεόρατα.
Όλα αυτά τα χρόνια είχε πολλή πλάκα η καθημερινή, σχεδόν μυσταγωγική, ιεροτελεστεία της ζυγαριάς. Ξύπνημα, τουαλέτα για πιπί μου, και ζύγισμα χωρίς το παντελόνι της πυτζαμας ΦΥΣΙΚΑ. Τρελή είμαι; 200 γρ το λιγότερο ειναι αυτά φίλε.
Έτσι κυλούσε η ζωή κάθε μέρα, με χαρά αν το νούμερο που έβλεπα ήταν το επιθυμητό, με νεύρα αν ήταν έστω και κατα 100 γρ μεγαλύτερο. Για μένα δεν υπήρχε κατακράτηση υγρών και μαλακίες...Έφαγες παραπάνω κουκλίτσα μου. Τέλος. Σαλάτα και φρούτα μόνο σήμερα. Είχα φτάσει και σε σημείο να μην πίνω νερό το βράδυ για να μη γίνει κατακράτηση και ζυγίζω παραπάνω το πρωί. Παράνοια σας λέω..
Κάποια στιγμή βέβαια, ήρθε και η στιγμή που κατάλαβα ότι δεν είμαι ένα νούμερο πάνω σε ένα γαμωμηχάνημα, αλλά πολλά παραπάνω. Επίσης είδα πόσο πολύ με χαλούσε και με άγχωνε αυτή η διαδικασία του ζυγίσματος, και δεν ήθελα πια να το κάνω αυτό στον εαυτό μου. Τίμια. Λίγο λοιπόν αυτές οι σκέψεις, λίγο το ότι έμενα πολύ συχνά στον Μ., άρα δεν είχα ζυγαριά πρόχειρη, με έκαναν να μην ανέβω πάνω σε ζυγαριά για 4-5 μήνες..Μιλάμε για επικό κατόρθωμα, κι όσοι με ξέρουν θα κουνήσουν καταφατικά το κεφάλι.
Σε κάποια φάση βέβαια, γύρισε και λίγο ανάποδα, και έφυγε αρκετό βάρος χωρίς να το καταλάβω. Οπότε εγώ και η ζυγαρίτσα μου σμίξαμε και πάλι. Άλλες φορές κάθε μέρα, άλλες όχι. Τώρα ας πούμε που μιλάμε έχω να τη δω από τη Παρασκευή και λέω να μην επιχειρήσω επαφές μαζί της μέχρι την επόμενη Παρασκευή.
Παρ'ολα αυτά και για να μην μακρυγορώ με τα δικά μου και σας κουράζω, συγκέντρωσα όλες τις παρανοικές μου σκέψεις, ενέργειες, και λειτουργίες όσον αφορά τη ζυγαριά,σε μια μινι λίστα παρανοικών κανόνων ζυγίσματος..Enjoy και χλευάστε ελεύθερα.Δε παρεξηγώ.
- Πριν από κάθε ζύγισμα παίρνουμε βαθιές αναπνοές και κάνουμε ασκήσεις ηρεμίας. Η ενασχόληση με τη γίογκα μπορεί να βοηθήσει.
- Ποτέ δε ζυγιζόμαστε άλλη ώρα εκτός από το πρωί.Τρελοί είστε; Έχετε φάει, έχετε πιεί νερά!!!Πρωί μόνο, και πριν το πρωινό.
- Ποτέ δε ζυγιζόμαστε με ρούχα. Δίοτι έχεις αυτόματα 1-2 κιλά πάνω. Βγάλε και το σορτσάκι σου κοπελιά.Σε βλεπώ.
- Έχει πολλή μεγάλη σημασία η θέση της ζυγαριάς. Σε άλλα σημεία σε δείχνει 48, σε άλλα 48,5. Βρείτε αυτό που δείχνει πιο λίγο και βαφτίστε το άλλο σποτ "Εκεί δε πατάει καλά η ζυγαριά".
- Βγάλτε ρούχα, ανεβείτε, κοιτάξτε νούμερο, κατεβείτε. Επαναλάβετε 3 φορές τουλάχιστον. Αυτό λέγεται "επικύρωση του αποτελέσματος".
- Αν την προηγούμενη μέρα δεν καταφέρατε να πάτε τουαλέτα για τα κακάκια σας, να είστε επιεικείς με τον εαυτό σας και το νούμερο που θα δείτε. Σκεφτείτε -0,5 κιλο.Αφού έχετε κάνει ασκήσεις ηρεμίας (ή γιογκα).
- Το ίδιο ισχύει και αν το προηγούμενο βράδυ ήπιατε πολύ ή φάγατε βρώμικο, ή και τα δύο. Επιείκεια. Βασικά, καλύτερα αφήστε μη ζυγιστείτε καν. Εκτός αν είστε γιόγκι.
- Ζυγιζόμαστε κάθε μέρα, ε! Από μέρα σε μέρα μπορεί να έχετε γίνει μια φάλαινα ή ένας ελέφαντας. Ξέρετε τι μπορεί να κάνει ένα πορτοκάλι παραπάνω στη γραμμή σας;;
- Τέλος, κι αυτό δεν είναι παράνοικός κανόνας, αλλά συμβουλή, μην την κάνετε ποτέ φίλη κολλητή την καργιόλα τη ζυγαριά.Μας χαλάει όλους.
Νταξ, το κόβω τώρα. Δεν είναι αστεία πράγματα αυτά.
Μείνετε μακριά από τη ζυγαριά και φάτε σωστά γιατί αλλιώς θα χαλάσετε, όπως χαλάνε τα μηχανήματα. Αυτά.
4 σχόλια:
Έχω ακριβώς τους ίδιους κανόνες ζυγίσματος!
Ειχα πολλα σκαμπανευασματα στα κιλα μου...αλλα τον τελευταιο χρονο με γυμναστικη και σωστο φαγητο τα κραταω σταθερά!
Δεν μπορώ όμως να σταματήσω να ζυγίζομαι κάθε πρωί! Είναι πρόβλημα...
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Μόνο το άγχος παχαίνει αυτό να ξέρεις! :P
ετσι ειναι!
Ωραία μόλις κατάλαβα ότι η ζυγαριά έχει γίνει η κολλητή μου τους τελευταίους μήνες. :Ρ
Δημοσίευση σχολίου