Σταθμός ΒΙΚΤΏΡΙΑ, ώρα 18:37. Βγαίνω γρήγορα από το βαγόνι για να προλάβω το στριμωξίδι στις κοιλιόμενες (δεκα σκαλάκια όλα κι όλα, αλλά κουβαλάω και 6-7 κιλά στην πλάτη μου). Περπατάω προς τα 'κει και το δρόμο μου κόβει ένας γκριζομάλης κύριος με μπλε κουστούμι και κάτι χαρτιά στα χέρια του.
[Ανοιγει παρένθεση] Θυμαστε μήπως ένα τραγούδι του Χάρη και του Πάνου του Κατσιμίχα, που το είχε τραγουδήσει γύρω στο 1996 ο Αντώνης Βαρδής;..Ένα που έλεγε "Πέρασε κάποια και φορούσε τ'άρωμά σου"..; Αν όχι πατήστε να το θυμηθείτε, υπάρχει λόγος. [Κλείνει η παρένθεση].
Μου κόβει λοιπόν το δρόμο ο κύριος, και μου έρχεται μια μυρουδιά (πάντα ήθελα να γράψω μυρουδιά αντί για μυρωδιά.Τέλεια λέξη) πολύ γνώριμη στα ρουθούνια. Όμορφη και καθαρή μυρουδιά. Ασυναίσθητα χαμογέλασα κάπως και τον πλησίασα κι άλλο τον κύριο. Μπήκα ακριβώς πίσω του στις κυλιόμενες και μύριζα.. Είχα πάθει πλάκα, η καρδιά μου χτύπαγε πολύ δυνατά εκείνη την ώρα, και δεν ήμουν τελείως σίγουρη γιατί.
Μίλαγε με τον διπλανό του, που είχαν βγει μαζί από το τρένο. Κάτι έλεγαν για κάτι που είχαν να κανουν στις 19:00. Κράταγαν Ριζοσπάστη, κατάλαβα τι είχαν.
Η καρδιά μου πιο δυνατά τώρα..Ένα σκαλί πίσω από τον γκριζομάλλη κύριο.
Τι σου είναι οι μυρωδιές.. Aqua di Gio..
9 σχόλια:
Καμιά φορά -έτσι στο ασχετο- μου 'ρχονται μυρωδιές αγαπημένων παλιών πρώην, ακόμα και όταν είμαι μόνος σπίτι ή τρέχω στο βουνό, κλπ.
Μια φορά μάλιστα μου ήρθε η μυρωδιά του παππού μου και μια άλλη η μυρωδιά του πρώτου τσιγάρου που παρατήρησα ποτέ και με έκανε να ξεκινήσω το τσιγάρο (ροθμανς ιντερνάσιοναλ - σορρυ). Ηταν στο λούνα παρκ στο Ροντέο και έκατσα ώρα πίσω του κλέβοντας τον καπνό του.
Μάλλον, όπως ο εγκέφαλος πυροδοτεί τις αναμνήσεις εικόνων και συναισθημάτων, αντίστοιχα πυροδοτεί και αναμνήσεις της όσφρησης.
Το δικό σου το έχω πάθει σε σουπερ μάρκετ. Πρέπει να γελάνε ακόμα οι σεκιουριτάδες αν με γράψαν οι κάμερες....
Ωραίο.
ατιμο πραγμα σου λεω τσοκορελο μου..
:)
Πολύ συγκινητικό...
Σπορε μου αν σε συγκινησε χαιρομαι :)
εγώ συνδέω μυρωδιές με φάσεις της ζωής μου..
(μάλλον κάτι αντίστοιχο θα έπαθες και εσύ!)
με μυρωδιες, με ανθρωπους..γενικα συνδεω :)
Καλημέρα Μαργαρίτα... καλώς σε βρίσκω! Πράγματι είναι πολύ καθοριστική η μυρωδιά γιατί ξεσηκώνει το νου και τις αισθήσεις αλλά και τις θύμησες. Η τελευταία σου λέξη όμως...Aqua di Gio... μεγάλη λατρεία... λατρεία απόλυτη!!!!!
Απλά όμορφο :)
Σ'ακολουθώ λοιπόν !
@Χαρα Κ. Τιμή μου!!Θα κανω κι εγω την επισκεψη μου απο τα λημερια σου λοιπον!! :)
Δημοσίευση σχολίου