Εργασία και χαρά.
Αυτές οι δύο λέξεις χαρακτηρίζουν τις τελευταίες μέρες μου και είμαι λίγο σε
φάση φτουφτουφτουμημεματιασω, αλλά δεν ξέρω μπορεί τελικά ο Διας να έχει κάνει
όντως το θαύμα του για φέτος και να ευνοεί εμάς τους καλούς Καρκίνους.Άσε που
χθες που παραγγείλαμε κινέζικο με τον αγαπημένο μου, το fortune cookie μου 'πε πως έρχεται η ευημερία. Θα δούμε..
Ξεκίνησα δουλειά
όμως αγαπητοί μου αναγνώστες και αυτό είναι το μεγάλο νέο της εβδομάδας, για να
μην πω της χρονιάς ολόκληρης.Όχι δεν θα το πω, έγιναν και πιο ωραια πράγματα
(καρδούλεςκαρδουλεςκαρδουλεςκαρδουλες). Εν πάση περιπτώση, βρισκόμενη σε ένα εργασιακό
περιβάλλον κοντά στα νερά μου, κάνοντας κάτι
που γενικά "το χω" και μπεστ οφ ολ, σε ένα τμήμα με άτομα της
ηλικίας μου και απολύτως συζητήσημα και γαμάτα στην πλειοψηφία τους. Μια χαρά
δηλαδής.
Αυτό ήταν το νέο
και το παλιό, που δεν είναι ακριβώς παλιό αλλά ισχύει πάντα, είναι ότι
ανυπομονώ για το live Sancho 003, τη Δευτέρα στο six dogs. Και αν δεν τους ξέρετε αναγνωώστες μου , να τους μάθετε και να πάτε να τους
ακούσετε. Δεν θα το μετανιώσετε, αυτό το εγγυώμαι.Σας έχω πει ποτέ ψέμματα;
οοοοχι..Αρα να πάτε. Αυτά.
Πολλή μουσική
παίζει πάλι αυτό το καιρό και έχω πάθει πλάκα με μια μπάντα, τους AcousticLadyland. Νταξ, οι τύποι δεν
παίζονται. Και δεν θα πω περισσότερα γιατί είναι αμαρτία να μην ακούσετε μόνοι
σας. Ντεφινατλι!
Σας χαιρετώ για
την ώρα και θα επανέλθω συντόμως!
