για πείτε τώρα που γυρίζει

Ελάτε.Αγόρια και κορίτσια..Σας έχει συμβεί σίγουρα.Έχετε υπάρξει είτε από τη μία πλευρά είτε από την άλλη.Είτε είστε αυτός/αυτή που την κάνει με ελαφρά, είτε είστε αυτός/αυτή που μένει πίσω και κοιτάζει σαν μαλάκας αδυνατώντας να καταλάβει τι σκατά έγινε.
Ε? Έτσι δεν είναι;
Αν ναι, μάλλον θα ταυτιστείτε με τα παρακάτω..Ας γράψουμε λοιπόν ένα γράμμα στον κύριο ή την κυρία  που έφυγε χωρίς λέξη, εξήγηση ή με κάποια ανόητη δικαιολογία.
Επειδή είμαι κορίτσι θα απευθυνθώ σε άνδρα  τώρα, αλλά ξέρετε, μπορείτε να το προσαρμόσετε ανάλογα με το φύλο σας ή τον φίλο σας.

"Αγαπημένε Α,Β,Γ,Δ..Χ,Ψ,Ω.

Που στο καλό πήγες;Τι σκατά έκανα κι εξαφανήστικες; Τίποτα; Φυσικά τίποτα δεν έκανα.Ήμουν πολύ όμορφη και καλή και υπέροχη..Μπορείς όμως να μου πεις τι έγινε και έφυγες;..Τι εννοείς δεν μου υποσχέθηκες ποτέ τίποτα; Δεν είχαμε και κάτι;..Καλά ναι..Από τη μεριά σου δεν έχεις κι άδικο.Ποτέ δεν μου είπες "σου υπόσχομαι ότι.."¨..Και φυσικά δεν ήρθες με κοκκινα μάγουλα , όπως τότε που ήμασταν 15 , να μου πεις "θέλεις να τα φτιάξουμε; " ..όχι όχι..τίποτα από αυτά δεν έγινε.Μάλλον παραλογίζομαι. Ε βέβαια..Είμαι αφελής και ανόητη..Τι κι αν με έπαιρνες τηλέφωνο κάθε μέρα και μου έστελνες μηνύματα ξημέρωματα; Δεν σημαίνει και τίποτα αυτό..Και τι δηλαδή; Το ότι έβρισκες τις πιο όμορφες μουσικές να μου στέλνεις να ακούω ,αφιερώνοντάς τις κιόλας ενίοτε..ναι..πάλι δεν σήμαινε κάτι..Ούτε όταν μου έκανες έκπληξη για τα γενέθλια μου σήμαινε τίποτα.Παρόλο που εγώ χάρηκα..Τι χαίρεσαι κοπέλα μου;Σου είπα εγώ ποτέ ότι είμαστε κάτι; Οχι όχι..Κι όταν καθόμασταν ώρες ολόκληρες και μιλάγαμε στο ίντερνετ, πάλι τίποτα δεν σήμαινε.Ούτε όταν βάζαμε ταυτόχρονα την ίδια μουσική και απλά έκανε ο καθένας την δουλειά του με ανοιχτό υπολογιστή και τον άλλο εκεί πίσω από την οθόνη..Τίποτα ..τίποτα..μαλακίες..Α ναι..Μπορεί να με μπέρδεψαν εκείνες οι βόλτες οι τεράστιες.Με τα γέλια και τα βλέματα και τα φιλιά..Μα τι ανόητη..Είναι δυνατόν; Αυτά είναι καθημερινά πράγματα..Και τι δηλαδή..Με τον καθένα μπορεί να μοιραστείς τα πιο κρυμμένα πράγματα που νιώθεις..ναι βρε..με έναν περαστικό.. Ε και φυσικά το ότι δεν ήθελες να φύγω, και μου έλεγες να κάτσω λίγο ακόμα και πόσο τέλεια είμαι πάλι υπόσχεση δεν ήταν..Ούτε και τα σχέδια για αρκετό καιρό μετά.Όχι..Εγώ παραλογίζομαι.
Εκεί θα ήταν μωρέ που μπερδεύτηκα.Σόρυ..Κάπου εκεί ανάμεσα στις βόλτες και τα τραγούδια..Που ήταν απλά βόλτες με μια φίλη σου..και τα τραγούδια λινκ που έστειλες σε ένα γλυκό κορίτσι που βρισκόταν στην άλλη άκρη της ιντερνετικής γραμμής..Αυτό ήταν όλο..
Θυμωμένη πάντως δεν είμαι μαζί σου να το ξέρεις..

Τα είπαμε
Μ."

..εγώ όμως κάπως έτσι ερωτεύομαι..κι έτσι..

απ το στομάχι

"Ο έρωτας περνάει απ'το στομάχι" λέγαν οι παλιοί εννοώντας ότι αμα θες να σε ερωτευτεί ο άλλος (δηλαδη να τον τυλίξεις) πρέπει να του μαγειρέψεις ή να τον ταίσεις ή κατι τέτοιο. Εγώ βέβαια το αντιλαμβάνομαι αλλιώς αυτό.Ξες, ότι άμα ερωτευτείς, κάτι γίνεται εκεί στο στομάχι..Αυτό που λέμε πεταλούδες στο στομάχι. Butterflies in the stomach ρε παιδί μου. Λογικό δεν ακούγεται;
Πέρα από το κομμάτι του έρωτα όμως, στην περίπτωση μου -και σίγουρα στην περίπτωση πολλών άλλων ανθρώπων- αυτές οι κωλοπεταλούδες σκάνε με πολλά και διάφορα συναισθήματα. Με όλα ίσως..
Άγχος. Χα! Πολλαπλές οι στομαχοσχετιζόμενες αντιδράσεις.Είτε που θα ανοίξεις το ψυγείο και τα ντουλάπια της κουζίνας και θα γίνει της καραπουτανάρας, είτε που θα δεθεί κόμπος το σακουλάκι εκείνο μέσα στην κοιλιακή χώρα και δεν θα κατεβαίνει μπουκιά. Υπάρχει κι άλλη αντίδραση, η δική μου στην συγκεκριμένη περίπτωση, όπου το άγχος φέρνει αυτές τις πεταλούδες, και τα κάνουν όλα πουτάνα εκεί μέσα. Ανακάτωμα είναι το πρώτο βήμα. Στη συνέχεια ότι άλλο έχει φαγωθεί συσσωρεύεται με μανία στον πισινό μου και στην κοιλιά μου και στα μπούτια μου και γίνομαι τοφάλα.Έπειτα έρχεται η αναγούλα. Κι αν ήμουν και λίγο πιο αδύναμος χαρακτήρας -όπως έχω υπάρξει στο παρελθόν- το επόμενο βήμα θα ήταν το ξέρασμα. Αλλά  σταματά στην αναγούλα.Η οποία φεύγει και μένει το άγχος.Διπλό πλεόν.Το κανονικό και του πάχους. 
Όμοιως , η παραπάνω διαδικασία επαναλαμβάνεται για κάθε είδους αρνητικό συναίσθημα.Λύπη ας πούμε. Είτε φαί, είτε αφαγία , είτε αναγουλοδιαδικασίες .Εγώ ξανά στην τρίτη κατηγορία παίζω, αν και σε περιπτώσεις μεγάλου θρήνου και οδυρμού μπορεί να πάω και στην δεύτερη. Αυτή με τον κόμπο. Καμμένο χαρτί το Μαργαριταρόνι.Βλέπεις ας πούμε μια φωτογραφία , λίγο μετά το ελαφρύ μεσημεριανό σου, και θες να πας στην τουαλέτα να τα βγάλεις όλα γιατί αυτό αισθάνεσαι. Ή είναι φορτισμένη μέρα και δεν κατεβαίνει μπουκιά γιατί αν κατέβει, όπως κατέβει θα ανέβει κιολας. Κωλοπεταλούδες.Χειμώνας είναι , στα τσακίδια για λίγο ή ελάτε για κανα χαρούμενο ocassion. 
Και πάμε eventually και στα χαρούμενα.Εκεί τι παίζει;Χαιρεσαι ρε, γουστάρεις με 1000, όλα πάνε γαμώ.Είτε που θα το "γιορτάσεις" τρώγοντας, είτε που θα είναι τέτοια η υπερένταση που πάλι μπουκιά δεν θα κατεβαίνει. Ή θα έρθουν οι πεταλούδες πάλι.Για καλό αυτή τη φορά.Και θα στα κάνουν όλα πουτάνα.Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πάντως, το στομάχι θα την πληρώσει τη νύφη.Χαμένη από χέρι η υπόθεση και δεν υπάρχει σωτηρία.