Βρίσκομαστε με την Ελένη στο κατάστρωμα του EL.VENIZELOS, πλοίο της ΑΝΕΚ LINES που κάνει την διαδρομή Χανιά-Πειραιάς. Είναι πρωί-δηλαδή δεν έχει ξημερώσει ακόμα και μόλις έχουμε φτάσει στην Αθήνα..Ποτέ δεν ταξιδεύαμε με την ΑΝΕΚ. Αν εξαιρέσουμε δυο τρεις φορές που λόγω προσφορών και βολικών προορισμών και τιμών την προτιμούσα σε διακοπές με το εκάστοτε ταίρι, η ΑΝΕΚ εμενα συνήθως στα αζήτητα. Μινωικές. Απο τα μικράτα μας..
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, τα καλοκαίρια μου τα πέρναγα στην Κρήτη.Τα πρώτα χρόνια στο χωριό. Με την μαμά, τον παππού και την γιαγιά.Ο μπαμπάς έμενε στην Αθήνα. Κράταγε το μαγαζί ανοιχτό και κατέβαινε μόνο 5 μέρες τον 15αυγουστο ίσα για να μας δει..Γενικά τα πρώτα χρόνια της ζωής μου δεν θυμάμαι και πολύ διακοπές και με τους δύο γονείς, με εξαίρεση εκείνες τις 5 μέρες που ηταν σαν γιορτή. Ήταν όμορφες διακοπές όμως..Μπαίναμε στο καράβι από την Αθήνα για το Ηράκλειο.Είχαμε και καμπίνα τότε καθώς εγώ- και η Ελένη στη συνέχεια- ήμουν παιδάκι μικρό. Παγωτό και πορτοκαλάδα στο σαλόνι του "Καζαντζάκης" ή του "King Minos" και παιχνίδι πέρα δώθε στην καμπίνα.Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί με έπιανε τέτοιο αμόκ με την φάση της καμπίνας. Εν πάση περιπτώση...Στο Ηράκλειο πάντα μας περίμενε ο παππούς ο Μιχάλης για να πάμε στο χωριό.Κάναμε βέβαια την καθιερωμένη στάση στο σπίτι της θείας της Χρυσούλας, της αδερφής της γιαγιάς μου, που κι αυτή κι η αδερφή της έσκουζαν όταν μας έβλεπαν..Μετά γραμμή για το χωριό..1 ώρα δρόμος όπου εγώ μάλλον κοιμόμουν. Ξύπναγα όταν περνάγαμε από τον Χάρακα ή το Μπαλί. Φτάναμε στο χωριό, αγκαλιές και φιλιά με την γιαγιά που μας περίμενε πίνοντας τον πρωινό καφέ της. Μετά πηγαίναμε στο σπίτι της άλλης της γιαγιάς-της Μαργαρίτας- να την δούμε κι αυτή και τον παππού τον Γιώργο.Εκεί ήταν και τα ξαδέρφια μου, ο Γιώργος και ο Χρήστος και κάναμε μεγάλες χαρές..Το πρόγραμμα κάθε μέρα είχε μπάνιο στην θάλασσα, μετά μεσημεριανό φαγητό στην αυλή, μετά ύπνο και από το απόγευμα μέχρι το βράδυ παιχνίδι ατέλειωτο στη γειτονιά με τα ξαδέρφια και τα υπόλοιπα γειτονάκια.9 η ώρα σπίτι, για φαγητό και αργότερα ύπνο πάλι..Στα μεγάλα κέφια του παππού, αν είχαμε και καμιά βεγκέρα στην αυλή μας, μπορεί να μας άφηνε να παίξουμε και κρυφτό εκεί τριγύρω, το βράδυ. Εκεί ήταν το πραγματικό πανηγύρι. Κάπως έτσι πέρναγε ο Ιούνιος και ο Ιούλιος και ο μισός Αύγουστος..Εκεί στις 15 ερχόταν ο μπαμπάς..Ήταν σαν γιορτή.Η άφιξη του μπαμπά αυτομάτως σήμαινε όλο το πρωί στην θάλασσα, χωρίς να πρέπει να γυρίσουμε πίσω για φαί, όσο παιχνίδι ήθελα με τα ξαδέρφια και επίσης και τους δύο μου γονείς μαζί. Συν τοις άλλοις, ο Νικάκης γέμιζε την αυλή με παιχνίδια κάθε φορά που ερχόταν.Πάθαινα κοκομπλόκο εγώ, αλλά γούσταρα κιόλας..
Πέρασαν τα χρόνια, μεγαλώσαμε λίγο.Λίγο μόνο..Εγώ γύρω στα 12..Οι διακοπές εξακολουθούσαν να είναι 3μηνες.Η διαφορά τώρα ήταν ότι η μαμά κι ο μπαμπάς, μετά από το καθιερωμένο 5ήμερο, κάναν τράμπα.Γύρναγε η μαμα στο μαγαζί και μέναμε με τον μπαμπά εμείς.Δεν μας χάλαγε καθόλου.Τα χατίρια περισσά και πάλι.
Λίγα χρόνια μετά αρκετά πράγματα είχαν αλλάξει.Εγώ στην εφηβία, η Ελένη παιδάκι.Μπορούσαμε άνετα να μείνουμε χωρίς τον μπαμπά και την μαμά.Πηγαίναμε λοιπόν μόνες μας στην Κρήτη.Και οι γονείς έρχονταν μαζί για το 5 ήμερο εκείνο..κλάμα όταν έφευγαν.Γοερό.Για 10 λεπτά.Μετά το ξεχνάγαμε και μέναμε πίσω.Με τον παππού και την γιαγιά.Τα ξαδέρφια δεν έρχονταν τόσο συχνά πιά, αλλά ο παππούς μου φρόντησε να μου γνωρίσει την Γωγώ..Η Γωγώ ήταν κάπως σαν συγγενής μου.3η ξαδέρφη.Στην ηλικία μου.Κι αυτή μόνη της στην εφηβία στο χωρίο, βαριόταν.Κάναμε παρέα..Γνωρίσα και την Μαρία, την πρώτη ξαδέρφη της Γ. και γίναμε αχώριστη 3άδα.Στην παρέα είχαμε προσθήκες κάθε χρονιά και αφαιρέσεις..Και ο καιρός κυλούσε ωραιότατα και πάλι..Χωριό μόνο.Στα κέφια καμιά βόλτα μέχρι το Ρέθυμνο. Σπάνια. Για να φάμε στην ταβέρνα του Ζήση με τον παππού και την γιαγιά.ή καμιά εκδρομή στον Κεραμέ, αμα ήταν και οι γονείς των ξαδέρφων μου και πηγαίναμε όλοι μαζί.Η αλήθεια είναι πως δεν ακούγεται και πολύ ευχάριστο, αλλά εμάς τότε δεν μας ένοιαζε και πολύ..Μπάνιο στην θάλασσα, και το απόγευμα παγωτό και βόλτες με τις φίλες..Μετά ξέρεις..Άρχισαν και τα φλερτ, και τα αγοράκια μας κοίταζαν και μας ακολουθούσαν με τα ποδήλατα..Όταν είχαμε κι εμείς τα ποδήλατά μας δε, γινόταν το σώσε.. "Σας κάνουν κόρτε¨" έλεγε ο παππούς κι εγώ δεν καταλάβαινα τι εννοούσε, αλλά μάλλον κάτι καλό θα ήταν..
Οι διακοπές στο χωριό γίνονταν κάθε χρόνο και καλύτερες. Πέρα από την παρέα που ήταν μεγάλη, όμορφη και περνάγαμε φίνα, οι γονείς μας είχαν τη δυνατότητα να έρχονται και οι 2 για 15 μέρες από τον 15αυγουστο και μετά και να κάνουμε διακοπές όλοι μαζί.Καμιά φορά πηγαίναμε και εκτός Κρήτης..Πρωτόγνωρα πράγματα.Τόσο ευχάριστα!Μέχρι που εγώ τέλειωσα το σχολείο και εκεί άλλαξε η φάση.Λογικό. Το καλοκαίρι του 2003, μαζί με τους γονείς μας ήρθαν και οι κολλητές μου με τις οικογένειες τους και κάναμε φοβερές διακοπάρες. Είδαμε όλοι μαζί τις βάσεις να βγαίνουν, κάναμε γλέντια, χορούς..
Το καλοκαίρι του 2004 εγώ δούλευα για πρώτη φορά εκτός της "οικογενιακής επιχείρησης", οπότε διακοπές δεν μπορούσα να πάω..Είχα όμως αγόρι τότε, και κολλήσαμε τα ρεπό μας και πήγαμε πάλι στην Κρήτη.Στα Χανιά.Για 4 μέρες, που τώρα που το σκέφτομαι ήταν μια ταλαιπωρία σκέτη, αφού μεταφορικό μέσον δεν είχαμε και τρέχαμε σαν τρελοί να προλάβουμε κτελ και να βρούμε ταξί για να πάμε στα Χανιά ή για μπάνιο..Δεν μας ένοιαζε βέβαια..19 χρονων παιδιά..Μέσα στον έρωτα και τη χαρά.
Τις επόμενες χρονιές δεν κατέβαινα στο χωριό.Κάτι οι φίλοι και οι παρείστικες διακοπές σε κάποιο από τα γνωστά Κυκλαδίτικα νησιά, κάτι που η γιαγιά αρρώστησε και μας άφησε, άρα δεν υπήρχε πλέον ο θεσμός "Σπίτι-Χωριό-Γιαγιά-Παππούς", λίγο που όταν οι γονείς κάνανε διακοπές, εγώ έμενα στην άδεια Αθήνα και είχα το σπίτι Αρένα για πάρτη μου..πέρασαν τα χρόνια και είχα πάει ελάχιστα.Καλοκαίρι ξαναπήγα στην Κρήτη το 2009 μαζί με τον Π..Ονειρεμένες διακοπές.Είχα ξεχάσει πόσο όμορφα είναι κάτω και πόσο πολύ μου είχε λείψει.Συνειδητοποίησα τότε πόσα μέρη δεν είχα δει στην Κρήτη και αποφάσισα πως στα επόμενα χρόνια πρέπει να την γυρίσουμε όλη.Λέμε τώρα..
Τα επόμενα χρόνια ήτανν 2ήμερα στο χωριό και μερικές μέρες στο Ηράκλειο με φίλους και ξαδέρφια..τίποτα σπουδαίο..Μέχρι και φέτος που κάναμε ολιγοήμερες διακοπές με φίλους μας στα Χανιά και περάσαμε υπεροχότατα.Διαφορετικά,αλλά Κρητικά ωραία!! Μπορεί το χωριό πλέον να είναι βαρύ.Λείπει κάτι. Αλλά η Κρήτη γενικά τα σπάει.
Και ρε, σας το λέω και κλείνω απότομα. Καλό υπόλοιπο καλοκαίρι να έχουμε. 
